Ακόμα ένα τραγικό περιστατικό έρχεται να προστεθεί στη μαύρη λίστα με τους θανάτους εξαιτίας της διάλυσης του ΕΣΥ και του ΕΚΑΒ.
Αυτή τη φορά μια 63χρονη τουρίστρια από τη Ρουμανία έχασε τη ζωή της στη Χαλκιδική περιμένοντας το ασθενοφόρο, το οποίο όπως αναφέρουν τοπικές ιστοσελίδες έκανε πάνω από μια ώρα και ένα τέταρτο για να φτάσει στο σημείο.
Σύμφωνα με πληροφορίες του ThessToday, η 63χρονη συμμετείχε σε ομάδα που πραγματοποιούσε κρουαζιέρα. Αποβιβάστηκαν στο λιμάνι της Ουρανούπολης και περίπου στις 2 το μεσημέρι της Τετάρτης (7/6) , η γυναίκα ένιωσε αδιαθεσία ενώ βρισκόταν σε ταβέρνα της περιοχής μαζί με τους άλλους ταξιδιώτες. Αμέσως ειδοποιήθηκε το ΕΚΑΒ, το οποίο, όμως, όπως καταγγέλλουν χρειάστηκε μία ώρα και ένα τέταρτο για να φτάσει.
Τα τοπικά ΜΜΕ μεταδίδουν ότι , παρά τις προσπάθειες ανάνηψης με απινιδωτή που διέθετε το κατάστημα και στη συνέχεια των διασωστών, η γυναίκα δυστυχώς κατέληξε, με την ώρα θανάτου να προσδιορίζεται στις 4 το μεσημέρι.
Είναι μια αυτοάνοση πάθηση που προκαλεί αδυναμία και κάματο των μυών του σώματος, ειδικά εκείνων που ελέγχονται από τη θέληση.
Στη χώρα μας υπάρχουν περίπου 200 με 300 ασθενείς ανά εκατομμύριο δηλαδή τουλάχιστον 3000 ασθενείς.
Η αδυναμία βελτιώνεται με την ξεκούραση, ενώ επιδεινώνεται με την κόπωση. Είναι χρόνια νόσος και συγκαταλέγεται στα αυτοάνοσα νοσήματα. Αυτό σημαίνει ότι το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού επιτίθεται κατά λάθος εναντίον κάποιων ιστών του.
Το αίτιο είναι άγνωστο, υπάρχουν όμως κάποιες ενδείξεις ότι σχετίζεται με διαταραχές της λειτουργίας του θύμου. Πλήττει συνηθέστερα γυναίκες 20-40 ετών και εκδηλώνεται κύρια με πτώση των βλεφάρων και διπλωπία, αδυναμία των σκελετικών μυών και υπερβολικό αίσθημα κόπωσης ή «εξάντλησης» μετά από άσκηση.
Ποια είναι τα κλασικά συμπτώματα της Μυασθένειας;
Τα συνήθη συμπτώματα της Μυασθένειας είναι:
- Οφθαλμικά (βλεφαρόπτωση, διπλωπία, αδυναμία σύγκλεισης των βλεφάρων)
- Κεντρομυελική, κυρίως, μυϊκή αδυναμία
- Εύκολη κόπωση
- Αναπνευστική δυσχέρεια
- Επιδείνωση των προαναφερθέντων συμπτωμάτων, προς τις βραδινές ώρες.
Ποια είναι η αιτία της Μυασθένειας και ποιος ο μηχανισμός;
Αιτία της Μυασθένειας είναι η ανώμαλη παραγωγή αντισωμάτων εναντίον των υποδοχέων ακετυλοχολίνης, της νευρωσικής σύναψης, με αποτέλεσμα την καταστροφή των υποδοχέων αυτών και κατά συνέπεια τη διαταραχή της μεταβίβασης του νευρομυϊκού ερεθίσματος. Αυτό που συμβαίνει δηλαδή είναι να φτάνει κανονικά το σήμα για μυϊκή σύσπαση μέσω των νεύρων, να εκκρίνεται φυσιολογικά η ακετυλοχολίνη που αποτελεί τον νευροδιαβιβαστή που θα δώσει το ερέθισμα για μυϊκή σύσπαση, αλλά να μη γίνεται επαρκής μυϊκή σύσπαση λόγω μειωμένου αριθμού διαθέσιμων υποδοχέων ακετυλοχολίνης, των μυών.
Ποιες άλλες καταστάσεις εμπλέκουν μυϊκή αδυναμία και πιθανόν να μοιάζουν με τη μυασθένεια;
Η μυϊκή αδυναμία θα πρέπει να διαφοροδιαγνωστεί με όλες τις παθήσεις που μπορεί να προκαλέσουν μυϊκή αδυναμία, όπως: μυοπάθειες, νευροπάθειες, παθήσεις του αίματος (αναιμία), σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, ψυχολογικά αίτια, νεοπλασίες.
Με ποιες εξετάσεις διαγιγνώσκεται η μυασθένεια;
Η διάγνωση θα στηριχθεί στην κλινική της συμπτωματολογία – έκφραση, την εξονυχιστική φυσική εξέταση του αρρώστου και τον πλήρη εργαστηριακό του έλεγχο. Η μυϊκή αδυναμία και η γρήγορη κόπωση – εξάντληση των σκελετικών μυών στις συνηθισμένες καθημερινές δραστηριότητες, όπως πτώση των βλεφάρων και διπλωπία στην παρακολούθηση τηλεοράσεως – κινηματογράφου, η γρήγορη κούραση στη βάδιση, είναι το κυρίαρχο – μοναδικό σύμπτωμα. τις πρωινές ώρες τα πράγματα είναι καλύτερα, σχεδόν χωρίς αδυναμία και όσο προχωράει η ημέρα η αδυναμία εμφανίζεται και δυναμώνει. Τα συμπτώματα συνήθως αρχίζουν από τους οφθαλμικούς μυς στο 50% των αρρώστων και στο 30% από τους προμηκικούς (δυσκαταποσία- δυσαρθρία) και στους υπόλοιπους από τους μυς των άκρων του αυχένα ή τους αναπνευστικούς (δύσπνοια – κυάνωση που μπορεί να απειλήσει τη ζωή αν δεν αντιμετωπισθεί έγκαιρα).
Εκτός από την Κλινική εικόνα που είναι χαρακτηριστική, εξετάσεις που χρησιμοποιούνται για τη διάγνωση της βαριάς μυασθένειας είναι:
- Το test tensilon
- Η δοκιμασία Desmedt Γίνεται ερεθισμός κινητικού νεύρου, του προσωπικού στην οφθαλμική, του ωλενίου στη γενικευμένη και καταγράφεται το προκλητό μυϊκό δυναμικό ενεργείας από τον σφιγκτήρα των βλεφάρων ή τον απαγωγό του μικρού δακτύλου αντίστοιχα.8 Αν δοθεί μόνο ένα ερέθισμα, το προκλητό δυναμικό είναι φυσιολογικό ή ελάχιστα μειωμένο, στα επαναλαμβανόμενα όμως προκλητά δυναμικά με διαδοχικά ερεθίσματα, (test Desmedt), η μείωση του ύψους φθάνει από 10 μέχρι 80%, ενώ στους φυσιολογικούς μυς δεν ξεπερνά το 8%.
- Η ανίχνευση των αντισωμάτων έναντι του υποδοχέα της ακετυλοχολίνης στο αίμα του ασθενούς Πρόκειται για αυτοαντισώματα IgG που προσδένονται στην υπομονάδα α του υποδοχέα και εξουδετερώνουν τη λειτουργία της σύναψης. Στο 85% των μυασθενικών ανιχνεύονται αυτά τα αντισώματα στον ορό τους (οροθετικοί ασθενείς), στο υπόλοιπο 15% που έχουν διαγνωσθεί κλινικά – ηλεκτροφυσιολογικά – φαρμακολογικά, δεν εμφανίζονται αντισώματα κατά των υποδοχέων της ΑΚΧ (οροαρνητικοί)9 και σ’ αυτούς όμως πρέπει να κυκλοφορούν αντισώματα ή άλλες παθολογικές ουσίες, αφού και οι οροαρνητικοί βελτιώνονται με την πλασμαφαίρεση ή αν ο ορός τους ενεθεί σε πειραματόζωα, προκαλεί πειραματική μυασθένεια ενώ και στα νεογνά των εγκύων οροαρνητικών γυναικών εκδηλώνονται μυασθενικά συμπτώματα.
- Απεικονιστικές εξετάσεις του μεσαυλίου. Η αξονική τομογραφία του μεσοθωρακίου στο 65% των περιπτώσεων, αποκαλύπτει υπερπλασία του θύμου αδένα και στο 10% θύμωμα. Όπως σημειώνεται στη συνέχεια αξονική τομογραφία θα πρέπει να γίνεται και στη βάση του κρανίου.
Τι είναι οι μυασθενικές κρίσεις;
Είναι έντονες εξάρσεις της νόσου με σοβαρού βαθμού γενικευμένη μυϊκή αδυναμία με αποτέλεσμα αδυναμία στην αναπνοή και την κατάποση, που απαιτούν την άμεση υποστήριξη του ασθενή στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας.
Πότε είναι πιθανότερες οι μυασθενικές κρίσεις;
Μετά από λοιμώξεις, χειρουργικές επεμβάσεις ή ανεπαρκή φαρμακευτική κάλυψη.
Τι είναι οι χολινεργική κρίση;
Είναι η κρίση που οφείλεται σε υπερβολική χορήγηση αντιμυασθενικών φαρμάκων (αντιχολινεστερασικά). Χαρακτηρίζεται στην αρχή από υπεριδρωσία, σιελόρροια, διάρροια, βραδυκαρδία, υπόταση και αμέσως μετά εμφανίζεται γενικευμένη μυϊκή αδυναμία.
Ποια φάρμακα απαγορεύονται στη Μυασθένεια;
Στη Μυασθένεια απαγορεύονται τα φάρμακα που αποκλείουν τη νευρομυϊκή σύναψη ή δρουν κατασταλτικά στη αναπνοή (κινίνη, κινιδίνη, προκαϊναμίδη, προπανολόλη, λιδοκαΐνη, αμινογλυκοσίδες, πολυμυξίνη, νεομυκίνη, κολιστίνη, μορφίνη, βαρβιτουρικά και άλλα ηρεμιστικά).
Η Μυασθένεια θεραπεύεται;
Για τη θεραπεία της Μυασθένειας χρησιμοποιούνται διάφορα φαρμακευτικά σκευάσματα με κύριους εκπροσώπους τα αντιχολινεστερασικά.
Επίσης χρησιμοποιούνται τα κορτικοστεροειδή και τα ανοσοκατασταλτικά.
Αναστέλλουν τη δράση της χολινεστεράσης του ενζύμου, που εξουδετερώνει τη λειτουργία της ακετυλοχολίνης στη σύναψη και διευκολύνει τη νευρομεταβίβαση. Πρόκειται για συμπτωματική βέβαια θεραπεία. Η πυριδοστιγμίνη (mestinon), χρησιμοποιείται περισσότερο από τα άλλα αντιχολινεστερασικά (προστιγμίνη, ubretid, mytelase, nivalin). Αποτελεί την πρώτη επιλογή και ίσως τη μοναδική στην οφθαλμική και τις ήπιες μορφές, όταν ανταποκρίνονται ικανοποιητικά και συγχορηγείται με τα ανοσοκατασταλτικά στις βαριές περιπτώσεις. Θα πρέπει να αποφεύγονται οι μεγάλες δόσεις – πάνω από 5-6 δισκία – γιατί μπορεί να προκαλέσουν χολινεργικές εκδηλώσεις, μουσκαρινικές (εφιδρώσεις, διάρροιες, εμέτους, δύσπνοια) ή νικοτινικές (δεσμιδώσεις, επώδυνες μυϊκές συσπάσεις, σύγχυση, σπασμούς, κώμα). Για την υποκαλιαιμία που προκαλούν και οι μικρότερες δόσεις του mestinon, συγχορηγείται αναστολέας της αλδοστερόνης (aldactone), για βραχύ χρονικό διάστημα, ιδιαίτερα στους άνδρες, γιατί προκαλεί γυναικομαστία.
Κατά τη Μυασθενική κρίση μπορεί να χρησιμοποιηθούν η πλασμαφαίρεση και ανθρώπινη ανοσοσφαιρίνη. Με την πλασμαφαίρεση αφαιρούνται 2-3 λίτρα πλάσματος, 3 φορές την εβδομάδα για 1-2 εβδομάδες, ανάλογα με την ανταπόκριση.6,7 Η βελτίωση είναι άμεση, σε 2-3 24ωρα από την πρώτη πλασμαφαίρεση. Εφαρμόζεται, σε εξειδικευμένες μονάδες, στις γενικευμένες μορφές με αιφνίδια επιδείνωση και προεγχειρητικά ή και στις γενικευμένες μορφές της νόσου που δεν ανταποκρίνονται στις άλλες θεραπευτικές προσεγγίσεις. Η βελτίωση, που διαρκεί μόνο 1-2 μήνες, αποδίδεται στην απομάκρυνση παθολογικών ουσιών, κυρίως αντισωμάτων. Έχει σημαντικές παρενέργειες – υπόταση, υπέρταση, έμετο, αιμορραγίες, θρομβοφλεβίτιδα – στο 12-40% των περιπτώσεων.
Τι είναι η θυμεκτομή;
Είναι χειρουργική αφαίρεση του θύμου αδένα σε άτομα με γενικευμένη Βαριά Μυασθένεια που είναι κάτω από 55 ετών και σε κάθε ηλικία εφόσον υπάρχει θύμωμα (υπερπλασία του θύμου αδένα). Η θυμεκτομή οδηγεί σε πλήρη ύφεση μέχρι και σε 40% των ασθενών. Καλύτερα αποτελέσματα έχουμε στις νεαρότερες ηλικίες, κάτω των 30 ετών, με διάρκεια νόσου κάτω των 5 ετών.
Ποια είναι η πρόγνωση της Βαριάς Μυασθένειας;
Οι περισσότεροι ασθενείς φτάνουν στο μέγιστο της βαρύτητας της νόσου σε δύο περίπου χρόνια και ακολουθεί σχετική σταθεροποίηση. Μερική ή πλήρης ύφεση αναμένεται στο 25% περίπου των ασθενών. Στην πορεία της νόσου μπορεί να παρατηρηθούν μυασθενικές κρίσεις.
Μυασθένεια και εγκυμοσύνη
Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, σε γυναίκες με ΜG, η πορεία της νόσου είναι απρόβλεπτη. Εμφανίζουν ίδιες αναλογίες βελτίωσης, σταθεροποίησης ή επιδείνωσης των συμπτωμάτων. Εντούτοις, επιδείνωση είναι πιο πιθανό να παρουσιαστεί κατά το 1ο τρίμηνο της κύησης και κατά τον 1ο μήνα της λοχείας. Αναγκαία βέβαια είναι η αναπροσαρμογή των δόσεων της θεραπείας λόγω των αυξημένων μεταβολικών απαιτήσεων της εγκυμοσύνης.
Στις ασθενείς με μυασθένεια το ποσοστό των αυτόματων αποβολών δε φαίνεται να αυξάνεται καθότι είναι περίπου 4% σε σύγκριση με το γενικό ποσοστό που ανέρχεται σε 5,8-24,8%. Η επίδραση της νόσου στην κύηση είναι εμφανής όμως, αφού στο 40%των περιπτώσεων έχουμε πρόωρο τοκετό και το 10-20% των νεογνών εμφανίζουν παροδική νεογνική βαριά μυασθένεια, γι’ αυτό και τα παιδιά των μυασθενικών γυναικών πρέπει να παρακολουθούνται στενά για τις επόμενες 4 ημέρες μετά τη γέννησή τους. Η νεογνική μυασθένεια έχει μέση διάρκεια 12 ημέρες και οφείλεται στη μεταφορά των αντισωμάτων κατά των AChR από τη μητέρα στο βρέφος μέσω του πλακούντα, ενώ μετά την υποχώρησή της δεν επανεμφανίζονται μυασθενικά συμπτώματα.
Η μυασθένεια από μόνη της δεν αποτελεί ένδειξη για γέννηση με καισαρική τομή. Μπορεί να διενεργηθεί φυσιολογικός τοκετός καθώς το 1ο στάδιο δεν επηρεάζεται, αφού η συστολή των λείων μυών της μήτρας δεν εξαρτάται από μηχανισμό διαμεσολαβούμενο από ακετυλοχολίνη. Επηρεάζεται, όμως, το 2ο στάδιο που παρατείνεται και μπορεί να υπάρξει πρόβλημα στην εξώθηση από την αδυναμία των γραμμωτών μυών που συμμετέχουν σε αυτή. Επίσης, δεν υπάρχει κίνδυνος πρόκλησης ατονίας της μήτρας ή αιμορραγίας.
Κατά την εγκυμοσύνη η παρακολούθηση και θεραπεία της μυασθένειας δεν αλλάζει κι έτσι μπορεί να συνεχιστεί η χορήγηση αντιχολινεστερασικών φαρμάκων ( π.χ. πυριδοστιγμίνη) ή κορτικοστεροειδών, ενώ η θυμεκτομή και η πλασμαφαίρεση και η ενδοφλέβια χορήγηση ανοσοσφαιρινών σε περίπτωση μυασθενικής κρίσης κατά την κύηση δεν αντενδείκνυνται.
Είναι φανερό, λοιπόν, ότι οι γυναίκες με μυασθένεια δεν πρέπει να αποθαρρύνονται από μία εγκυμοσύνη, καθώς με κατάλληλη νευρολογική και γυναικολογική συνεχή παρακολούθηση, αυτή η εγκυμοσύνη μπορεί να έχει μία φυσιολογική πορεία. Οι αυτόματες αποβολές λόγω της νόσου δεν αυξάνονται, αλλά ο αριθμός των αποβολών σε μυασθενικές γυναίκες φαίνεται μεγαλύτερος, γεγονός που αποδίδεται στην τεχνητή πρόκλησή τους επειδή αυτές οι γυναίκες φοβούνται μία πιθανή τερατογένεση που θα οφείλεται στην θεραπεία στην οποία ήδη υποβάλλονταν.
ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ
Κύριος στόχος της Φυσικοθεραπείας είναι η αύξηση/διατήρηση της μυϊκής δύναμης, της αντοχής και της ελαστικότητας με ένα πρόγραμμα ασκήσεων και διατάσεων το οποίο θα είναι προσαρμοσμένο στον κάθε ασθενή, ανάλογα με τις ανάγκες και τις δυνατότητές του. Είναι βασικό οι ασθενείς με μυασθένεια να διατηρούν μια όσο το δυνατόν καλή φυσική κατάσταση, στα πλαίσια της κάθε περίπτωσης ξεχωριστά. Λόγω της φύσης της νόσου, είναι σημαντικό σημείο να δημιουργηθεί ένα πρόγραμμα παρέμβασης το οποίο δεν θα επιφέρει κόπωση στον ασθενή. Θα πρέπει δηλαδή ο ασθενής να κάνει τακτικά διαλείμματα για να ξεκουράζεται και να μην υπερβαίνει τα προσωπικά όρια αντοχής του διότι υπάρχει κίνδυνος μυασθενικής κρίσης που μπορεί να φτάσει στην ανεπάρκεια των αναπνευστικών μυών.
Δεν υπάρχει λόγος να ανησυχείτε. Δείτε πρώτα την θετική πλευρά:
Η μυασθένεια μπορεί να τεθεί σχεδόν πάντα υπό πλήρη έλεγχο και οι περισσότεροι ασθενείς ζουν μια κανονική ζωή.
Ελάχιστοι ασθενείς που πάσχουν από μυασθένεια πεθαίνουν. Οι θεραπείες για τη μυασθένεια είναι πιο αποτελεσματικές από ό,τι οι θεραπείες για πολλά άλλα αυτοάνοσα νοσήματα.
Δεν είναι τόσο επώδυνες και υπάρχουν λιγότερες σοβαρές μακροπρόθεσμες επιπλοκές.
Οι θεραπείες αυτές βελτιώνονται συνεχώς. Προσπαθούμε, με τη βοήθεια σας, να συνεχίσουμε. Κάθε ασθενής με μυασθένεια πρέπει να φροντίζει τον εαυτό του και να βρει το δικό του τρόπο να διατηρήσει την ασθένεια του σε σταθερό επίπεδο. Προσπαθήστε να μην αφήσετε την ασθένεια να επηρεάσει τη ζωή σας.
Παρ' όλα αυτά, πρέπει να γνωρίζετε ότι:
Η μυασθένεια μπορεί να είναι χρόνια.
Μπορεί να θεραπευθεί, ακόμα και χωρίς θεραπεία, αλλά μόνο σε έναν στους 20 με 30 ασθενείς το χρόνο. Μην περιμένετε λοιπόν, ζητήσετε ιατρική συμβουλή.
Πρέπει να οργανώνετε την ημέρα σας για να μπορείτε να αξιοποιείτε τις ώρες που έχετε μεγαλύτερη δύναμη.
Οι άλλοι άνθρωποι ίσως δεν αντιλαμβάνονται πάντα την αδυναμία σας, κυρίως όταν σας γνωρίζουν για πρώτη φορά. Μπορεί για παράδειγμα να μη συνειδητοποιήσουν ότι προσπαθείτε να χαμογελάσετε.
θα χρειαστείτε σχεδόν σίγουρα φαρμακευτική αγωγή και θα έχει παρενέργειες.
Ασθενείς με μυασθένεια συνήθως παίρνουν μικρότερες δόσεις στεροειδών, μέρα παρά μέρα, σε σχέση με ασθενείς που πάσχουν από άλλες ασθένειες
Είναι επίσης καλό να αποφεύγετε:
Υπερβολική κούραση και εξάντληση.
Συναισθηματική ένταση.
Ιώσεις (για παράδειγμα, το χειμώνα να αποφεύγετε τα πολυσύχναστα μέρη).
Κάποια φάρμακα που επηρεάζουν άμεσα τη νευρομυϊκή σύσπαση, όπως αμινογλυκοσίδη (π.χ. γενταμικίνη) και κυρίως τα αντιβιοτικά κετολιδών (π.χ. τελιθρομυκίνη: Ketek®). Παραδόξως, η υπερβολική δόση φαρμάκων αντι-χολινεστεράσης όπως η πυριδοστιγμίνη ή η νεοστιγμίνη, μπορεί να αυξήσει την αίσθηση αδυναμίας ή ακόμα και να προκαλέσει χολινεργική κρίση (υπερβολική έκκριση σάλιου, δακρύων, ιδρώτα ή/και έμετο) αλλά και έντονη εξάντληση.
Τέλος, μια ισορροπημένη διατροφή, άφθονη ανάπαυση και κάποια άσκηση (ήπιας μορφής, όπως το περπάτημα ή ο χορός) και ιδίως η αποφυγή του άγχους και των μολύνσεων μπορεί να βοηθήσει τους ασθενείς να ζήσουν μια όσο το δυνατόν κανονική ζωή.
Ο καρκίνος του παχέος εντέρου αποτελεί την τρίτη αιτία απώλειας ζωής στον κόσμο (3η στους άντρες - 2η στις γυναίκες). Στην Ευρώπη είναι ο πιο συχνός καρκίνος και ο δεύτερος στη σειρά με τη χειρότερη έκβαση, καθώς περισσότεροι από 200.000 πάσχοντες καταλήγουν ετησίως.
«Έχει αποδειχθεί από μελέτες ότι στις περιοχές/χώρες όπου αυξάνει ο αριθμός των προληπτικών κολονοσκοπήσεων μειώνονται οι θάνατοι από τη νόσο και αυξάνουν οι διαγνώσεις προκαρκινικών καταστάσεων. Με την κολονοσκόπηση ελέγχουμε το παχύ έντερο, μπορούμε να ανιχνεύσουμε πολύποδες και να τους αφαιρέσουμε, καθώς περίπου το 10% από αυτούς μπορεί να εξελιχθεί σε καρκίνο. Ο χρόνος εξέλιξης ποικίλει και υπολογίζεται περίπου στα 10-15 έτη», τονίζει ο κ. Θεοδόσιος Πάρχας Γαστρεντερολόγος, Επιμελητής Α΄ Γαστρεντερολογικής Κλινικής Metropolitan General.
Σε ποια ηλικία πρέπει να ξεκινά η προληπτική κολονοσκόπηση;
«Ο καρκίνος του παχέος εντέρου, είναι πολύ πιο συχνός μετά την ηλικία των 50 ετών. Από τα 10 περιστατικά, τα 9 αφορούν ηλικίες άνω των πενήντα. Όμως την τελευταία 20ετία παρατηρείται πτώση της μέσης ηλικίας εμφάνισης. Ενώ το 2000 ήταν περίπου τα 72 έτη, σήμερα έχει πέσει στα 66 έτη. Το πιο ανησυχητικό όμως είναι, ότι παρατηρείται αύξηση στη συχνότητα εμφάνισης κατά 2% ετησίως, σε άτομα κάτω από 50 ετών», επισημαίνει ο ειδικός.
Τα νεότερα επιδημιολογικά δεδομένα οδήγησαν την Αμερικανική Γαστρεντερολογική Εταιρία να συστήσει προληπτική κολονοσκόπηση από την ηλικία των 45 ετών. Και για άτομα με οικογενειακό ιστορικό (1ου βαθμού συγγενείς <60 ή 2FDR οποιασδήποτε ηλικίας), έναρξη ελέγχου στα 40 ή 10 έτη νωρίτερα από την εμφάνιση του πιο πρόσφατου καρκίνου στην οικογένεια.
Σύμφωνα με αποτελέσματα μελετών, οι γεννηθέντες τη δεκαετία του 1990 έχουν διπλάσιο κίνδυνο για καρκίνο του παχέος εντέρου, σε σύγκριση με τους ενήλικες που γεννήθηκαν τη δεκαετία του 1950. Η κατανάλωση κόκκινου κρέατος (ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συστήνει μέχρι 500γρ. την εβδομάδα), το κάπνισμα, η καθιστική ζωή, η παχυσαρκία και η κατάχρηση αλκοόλ αποτελούν τους σημαντικότερους παράγοντες κινδύνου. Δίαιτες πλούσιες σε φυτικές ίνες μειώνουν τον κίνδυνο. Η βιταμίνη D, το ασβέστιο, το γάλα, το ψάρι, φαίνεται επίσης να δρουν θετικά.
Είναι επώδυνη εξέταση η κολονοσκόπηση;
Σε μία σύγχρονη ενδοσκοπική μονάδα, ο εξεταζόμενος δεν αισθάνεται κάτι κατά την διάρκεια της ενδοσκόπησης. Εκτός από τον γαστρεντερολόγο υπάρχει και αναισθησιολόγος ο οποίος θα χορηγήσει ένα μείγμα κατασταλτικών-αναλγητικών φαρμάκων, με αποτέλεσμα να υπάρχει απόλυτη ασφάλεια, αλλά και ο εξεταζόμενος να μην αισθανθεί καμία ενόχληση. Αντί για ατμοσφαιρικό αέρα, η εμφύσηση του εντέρου γίνεται με διοξείδιο του άνθρακα, αποβάλλεται πολύ πιο γρήγορα με συνέπεια μετά το πέρας της εξέτασης να μην υπάρχει δυσφορία ή πόνος. Στις δύσκολες κολονοσκοπήσεις μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ειδική αντλία νερού που ξεδιπλώνει καλύτερα το παχύ έντερο και μειώνει την διάρκεια της εξέτασης.
Ποιες είναι οι νέες τεχνολογίες που διευκολύνουν την εξέταση;
«Τα ενδοσκόπια που χρησιμοποιούμε στη δική μας Γαστρεντερολογική Κλινική είναι τελευταίας γενιάς, δηλαδή υψηλής ανάλυσης, με αποτέλεσμα να ελέγχουμε καλύτερα τον βλεννογόνο του εντέρου. Καθημερινότητα αποτελεί και η εικονική χρωμοενδοσκόπηση, δηλαδή αντί για να ψεκάσουμε το έντερο με ειδικές χρωστικές κάτι που απαιτεί χρόνο, αλλά βοηθά στην αναγνώριση προκαρκινικών βλαβών, αυτό γίνεται πλέον με την εικονική χρωμοενδοσκόπηση. Τέλος υπάρχει και η τεχνητή νοημοσύνη για την ανάδειξη πολυπόδων, δηλαδή ο υπολογιστής από μόνος του μπορεί να αναγνωρίσει πολύποδες αλλά και να τους ταξινομεί» καταλήγει ο κ. Πάρχας.
Το Ινστιτούτο Πολιτικών Οικονομικών Κοινωνικών Ερευνών (Ι.Π.Ο.Κ.Ε.) πραγματοποίησε δημοσιογραφική ενημέρωση με θέμα: "Επένδυση στην Υγεία: Η συμβολή της στην Κοινωνία και την Οικονομία". Στο πλαίσιο της εκδήλωσης, υπό την αιγίδα της ΠΕΦ, παρουσιάστηκαν τα συμπεράσματα της μελέτης «Ελλάδα: Ο αντίκτυπος της υπο-επένδυσης στο Φάρμακο & τις Υπηρεσίες Υγείας» από τον κ Γιάννη Υφαντόπουλο, πρόεδρο του Ι.Π.Ο.Κ.Ε., Καθηγητή Οικονομικών της Υγείας του Ε.Κ.Π.Α.
Η επένδυση στην Υγεία αποτελεί το κλειδί για την πρόσβαση των ασθενών σε ποιοτική και αποδοτική υγειονομική περίθαλψη
Νέα μελέτη του Ι.Π.Ο.Κ.Ε. Ερευνητικού Κέντρου που καταδεικνύει τις επιπτώσεις της υποχρηματοδότησης στον τομέα της υγείας και του Φαρμάκου στους δείκτες υγείας και στην ποιότητα ζωής των Ελλήνων
H υποχρηματοδότηση του δημόσιου συστήματος υγείας στη χώρα μας σε σχέση με τις άλλες χώρες της Νότιας Ευρώπης και του Μέσου Όρου των 27 χωρών της Ευρώπης (ΕΕ-27) έχει επιφέρει σημαντικές επιπτώσεις στην υγεία και στην ποιότητα ζωής των Ελλήνων, σύμφωνα με νέα μελέτη του Ι.Π.Ο.Κ.Ε. Η έρευνα βασίζεται σε συνδυασμό χρονολογικών σειρών, που καλύπτουν την περίοδο 60 χρόνων (από το 1960 μέχρι το 2021), και διακρατικών δεδομένων των Ευρωπαϊκών χωρών. Το σύνολο του δείγματος των χωρών της Ευρώπης είναι 322.724 άτομα και της Ελλάδας 16.621 άτομα.
Τη μελέτη με τίτλο «Ο αντίκτυπος της υπο-επένδυσης στο Φάρμακο & τις Υπηρεσίες Υγείας» παρουσίασε για πρώτη φορά, στο πλαίσιο δημοσιογραφικής εκδήλωσης, ο κ. Ιωάννης Υφαντόπουλος, Πρόεδρος του Ι.Π.Ο.Κ.Ε. και Καθηγητής Οικονομικών της Υγείας του Ε.Κ.Π.Α. Ο κ. Υφαντόπουλος επεσήμανε ότι τα πορίσματα της μελέτης είναι χρήσιμα για το Στρατηγικό Προγραμματισμό και την επιστημονική τεκμηρίωση των μεταρρυθμίσεων στον τομέα της υγείας που σχεδιάζουν τα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα.
Στην ανάλυσή του ο καθηγητής ανάφερε ότι «Η δεκαετής οικονομική κρίση, τα 3 μνημόνια και στη συνέχεια η επιδημιολογική κρίση του COVID-19, επηρέασε σημαντικά την υποχρηματοδότηση του Συστήματος Υγείας στην Ελλάδα. Όσον αφορά το σκέλος της χρηματοδότησης, η Ελλάδα παρουσίασε σημαντικές αποκλείσεις από το μέσο όρο των ΕΕ-27. Οι αποκλείσεις αυτές ανέρχονται σε δύο ποσοστιαίες μονάδες στο σύνολο των δαπανών υγείας σε ποσοστό του ΑΕΠ, και σε τρείς ποσοστιαίες μονάδες στις δημόσιες δαπάνες υγείας. Η Ελλάδα αποτελεί τη μοναδική χώρα των ΕΕ-27 με τις μεγαλύτερες υποχρηματοδοτήσεις του συστήματος υγείας.
Ενδεικτικά, αναφέρονται οι ακόλουθες μειώσεις / αποκλίσεις από τον Μ.Ο. των ΕΕ-27:
1) Για το σύνολο των δαπανών υγείας κατά κεφαλή: μείωση στην Ελλάδα κατά 22.8% έναντι αύξησης στο Μ.Ο. ΕΕ-27 κατά 16,7%.
2) Δημόσιες δαπάνες κατά κεφαλή: μείωση στην Ελλάδα κατά 32,5% έναντι αύξησης στο Μ.Ο των ΕΕ-27 κατά 15,3%.
3) Σύνολο των φαρμακευτικών δαπανών κατά κεφαλή: μείωση στην Ελλάδα κατά 26,2% έναντι αύξησης στο Μ.Ο. των ΕΕ-27 κατά 3,6%.
4) Δημόσιες φαρμακευτικές δαπάνες κατά κεφαλή: μείωση στην Ελλάδα κατά 51,8%, σε σχέση με αντίστοιχη μείωση στο Μ.Ο. των ΕΕ-27 μόνο κατά 6,7%.
Από την ανάλυση προκύπτει σημαντική υποχρηματοδότηση του δημόσιου τομέα της υγείας στην Ελλάδα σε σύγκριση με τις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όσον αφορά το μείγμα των Δημόσιων / Ιδιωτικών δαπανών υγείας για φάρμακο παρατηρείται, επίσης, μια σημαντική συρρίκνωση της δημόσιας δαπάνης στην Ελλάδα από 78,1% το 2009 στο 51% το 2019. Οι αντίστοιχες εκτιμήσεις για το Μ.Ο των Ε.Ε-27 ήταν από 65,9% το 2009 στο 59,3% το 2019.
Εξετάζοντας διαχρονικά το πρότυπο χρηματοδότησης των δαπανών υγείας στην Ελλάδα παρατηρούμε μια σημαντική συρρίκνωση των δημοσίων δαπανών υγείας με αντίστοιχη αύξηση των ιδιωτικών δαπανών. Η μετακύληση αυτή της δαπάνης από το δημόσιο τομέα στις τσέπες των Ελλήνων πολιτών έφερε ένα επιπλέον βάρος στα Ελληνικά Νοικοκυριά δημιουργώντας σημαντικές καταστροφικές δαπάνες.
Οι παραπάνω μειώσεις των δημοσίων δαπανών επηρέασαν αναπόφευκτα την πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας αυξάνοντας τις ανικανοποίητες ανάγκες για υγειονομική περίθαλψη. Η Ελλάδα καταγράφεται ως μια από τις χώρες της ΕΕ-27 με τη μεγαλύτερη αύξηση στις ανικανοποίητες υγειονομικές ανάγκες. Η αύξηση αποδίδεται στην υποεπένδυση του δημόσιου τομέα στην υγεία. Συγκρίνοντας τις ανικανοποίητες ανάγκες σε συνδυασμό με τις δημόσιες δαπάνες υγείας στις 27 χώρες της ΕΕ, η Ελλάδα κατατάσσεται στην ομάδα των ανατολικών χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Βουλγαρία, Ρουμανία, Ουγγαρία) με τις χαμηλότερες δαπάνες υγείας και τις υψηλότερες ανικανοποίητες ανάγκες.
Εξετάζοντας την ικανοποίηση των Ευρωπαίων πολιτών από το σύστημα υγείας προέκυψε ότι οι Έλληνες δηλώνουν τη χαμηλότερη ικανοποίηση. Το 45% των Ελλήνων δηλώνουν ικανοποίηση από το σύστημα υγείας έναντι του 96,5% των Ελβετών, το 94% των Δανών, και το 91% των Ισπανών. Από περαιτέρω μελέτη των δεδομένων προέκυψε ότι η επένδυση στην υγεία αυξάνει σημαντικά την ευημερία των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ελλήνων».
Στη συνέχεια, ακολούθησε ανοικτή συζήτηση σχετικά με τη μελέτη και τη βιωσιμότητα του δημόσιου συστήματος υγείας στην Ελλάδα, την οποία συντόνισε η δημοσιογράφος Υγείας, κα. Νατάσσα Σπαγαδώρου και συμμετείχαν ο κ. Ιωάννης Κωτσιόπουλος, Γενικός Γραμματέας Υπηρεσιών Υγείας του Υπουργείου Υγείας και η κα. Πέλα Σουλτάτου, PhD, Διδάσκουσα Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ & Σχολής Δημόσιας Υγείας ΠΑΔΑ.
Στην φωτογραφία από την εκδήλωση, εμφανίζονται από δεξιά προς τα αριστερά οι:
Θεόδωρος Τρύφων, Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Φαρμακοβιομηχανίας & Συνδιευθύνων Σύμβουλος της ΕΛ.ΠΕΝ.
Αγκυλοποιητική Σπονδυλοαρθρίτιδα
Μιλάμε για την ΑΣ - Για να ακούσουμε και να ακουστούμε
Live Διαδικτυακή εκδήλωση στο FB
Τετάρτη, 10 Μαΐου 2023, 18:30-19:45
Η Ελληνική Εταιρεία Αντιρευματικού Αγώνα (ΕΛ.Ε.ΑΝ.Α.) στα πλαίσια του προγράμματος «It’s all connected” και με αφορμή τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας για την Αγκυλοποιητική Σπονδυλοαρθρίτιδα, θα πραγματοποιήσει live διαδικτυακή εκδήλωση με θέμα «Αγκυλοποιητική Σπονδυλοαρθρίτιδα: Μιλάμε για την ΑΣ - Για να ακούσουμε και να ακουστούμε» την Τετάρτη 10 Μαΐου 2023 και ώρες 18:30 - 19:45 μέσω της σελίδας της στο Facebook: https://www.facebook.com/eleanarheumatism.
Η εκδήλωση πραγματοποιείται με την ευγενική υποστήριξη των εταιρειών Φαρμασερβ Lilly και ΒΙΑΝΕΞ.
Συντονίστρια είναι η κυρία Νάντια Μάλλιου, Αντιπρόεδρος ΔΣ ΕΛ.Ε.ΑΝ.Α.
Τα θέματα που θα αναπτυχτούν είναι τα ακόλουθα:
«Αγκυλοποιητική Σπονδυλοαρθρίτιδα: Ξετυλίγοντας τον μίτο του χρόνιου πόνου στην σπονδυλική στήλη » με ομιλητή τον κο Βασίλειο Μποντζώρη, Ρευματολόγο.
«Εργονομικές παρεμβάσεις σε γραφεία εργαζομένων με ρευματικά νοσήματα» με ομιλήτρια την κα Θεώνη Κουκουλάκη, Τ. Μηχανικό, Εργονόμο, PhD, Συντονίστρια Τομέα Έρευνας& Ανάπτυξης ΕΛΙΝΥΑΕ.
«Ζώντας με τη νόσο» με ομιλητές την κα Νατάσα Καραμανλή, Ασθενή Μέλος Δ.Σ. ΕΛ.Ε.ΑΝ.Α και τον κο Γιώργο Μαντζιούκο, Ασθενή Μέλος Δ.Σ ΕΛ.Ε.ΑΝ.Α.
Σχετικά με την Ελληνική Εταιρεία Αντιρευματικού Αγώνα
Η Ελληνική Εταιρεία Αντιρευματικού Αγώνα (ΕΛ.Ε.ΑΝ.Α.) είναι ένας κοινωφελής, μη κερδοσκοπικός, οργανισμός αναγνωρισμένος από το κράτος. Ιδρύθηκε το 1978 στην Αθήνα και αριθμεί περισσότερα από 9.700 μέλη, τα οποία είναι κυρίως άτομα που νοσούν από Ρευματικά Αυτοάνοσα Νοσήματα, Ρευματολόγοι και ιατροί που ενδιαφέρονται για τις ρευματικές παθήσεις και άτομα που ενδιαφέρονται να συμπαρασταθούν σε αυτούς που πάσχουν ρευματικά από αυτοάνοσα νοσήματα. Όλα τα μέλη εργάζονται εθελοντικά. Μέλη της Επιστημονικής Επιτροπής της ΕΛ.Ε.ΑΝ.Α. είναι καθηγητές Ρευματολογίας σε όλα σχεδόν τα Πανεπιστήμια της Ελλάδας καθώς και καθηγητές και γιατροί άλλων ειδικοτήτων που σχετίζονται με ρευματισμούς. H ΕΛ.Ε.ΑΝ.Α. έχει 11 υποκαταστήματα σε μεγάλες πόλεις της Ελλάδας ενώ έχει στρατηγική συνεργασία με τους συλλόγους ΙΑΣΙΣ, ΘΑΛΕΙΑ, ΚΑΛΥΨΩ ΚΑΙ ΕΟΣ – ΣΠΑΝΟΠΑ. Η Ελληνική Εταιρεία Αντιρευματικού Αγώνα εκπροσωπεί την Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Οργάνωση EULAR, EULAR PARE ενώ έχει λάβει για τέσσερις συνεχόμενες χρονιές το 1ο βραβείο από το Ευρωπαϊκό Συνέδριο Ασθενών κατά τη διάρκεια του εκάστοτε ετήσιου διεθνούς συνεδρίου της EULAR PARE για το παραμύθι «Η φίλη μου η ΝΙΑ.ΡΑ» και τις εργασίες της: «Η επαγγελματική ζωή και τα προβλήματα των ατόμων με ρευματικά νοσήματα», «Δικαιώματα των ατόμων με ρευματικά νοσήματα» και «Σεξουαλική ζωή νεαρών ατόμων με ρευματικά νοσήματα». Τον
Ιούλιο 2020 έλαβε το 1ο βραβεία για τη δημιουργία με τη συνεργασία του Τμήματος Δημόσιας και Κοινοτικής Υγείας, της Σχολής Δημόσιας Υγείας, του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής και του Αντιρευματικού Σύνδεσμο Κύπρου (CYPLΕR) του app StigmApp από την PAE (PAIN ALLIANCE EUROPE) .
Είναι ιδρυτικό μέλος του Sjogren Europe και της AGORA FEDERATION OF ASSOCIATIONS OF PATIENTS WITH RMDs of SOUTERN EUROPE, αποκλειστικό μέλος για την Ελλάδα της Επιτροπής Ενημέρωσης και Επιμόρφωσης των Ηνωμένων Εθνών, της PAIN ALLIANCE EUROPE, του WORLD PATIENT ALLIANCE, του WORLD LUPUS FEDERATION (Παγκόσμιου Οργανισμού για την ενημέρωση για τον Σ.Ε.Λ.), του LUPUS EUROPE, του Vasculitis International (Ομοσπονδία Συλλόγων ασθενών με Αγγειίτιδες), της ASIF (Διεθνής Ένωση Συλλόγων Ασθενών για την Αγκυλοποιητική Σπονδυλοαρθρίτιδα) και του EURORDIS, ενώ συμπεριλαμβάνεται στο Μητρώο Συλλόγων με Διαφάνεια της ΕΕ. Συμμετέχει σε πλήθος project σε συνεργασία με πανεπιστήμια της χώρας όπως το ΑΠΘ, το ΠΑΔΑ , και το Τμήμα Δημόσιας & Κοινοτικής Υγείας του ΠΑΔΑ που έχουν να κάνουν με δημόσια υγεία & mobile εφαρμογές.
Από το Οκτώβριο 2020 με το Τμήμα Εθνικού Εστιακού Πόλου & Πολιτικών Προαγωγής της Υγείας & Ασφάλειας στην Εργασία - του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Ασφάλεια και την Υγεία στην Εργασία (European Agency for Safety and Health at Work, EU-OSHA), στο πλαίσιο της Πανευρωπαϊκής εκστρατείας για τους Ασφαλείς και Υγιείς Χώρους Εργασίας, 2020-2022 με κεντρικό μήνυμα "Μειώστε την καταπόνηση" και βασικό αντικείμενο τη διαχείριση και πρόληψη των Μυοσκελετικών Παθήσεων (ΜΣΠ) που σχετίζονται με την εργασία.
Στεγάζεται στην οδό Σταδίου 51, στην Ομόνοια και λειτουργεί καθημερινά από τις 10:00 – 16:00 ενώ την Τηλεφωνική Γραμμή Υποστήριξης (Τηλ: 210 8237302 ) εξυπηρετούν επαγγελματίες ψυχολόγοι. Περισσότερες πληροφορίες στο www.arthritis.org.gr και στις σελίδες της ΕΛ.Ε.ΑΝ.Α. σε fb, LinkedIn, Instagram & twitter.
647/10/05.05.2023
Για περισσότερες πληροφορίες παρακαλούμε επικοινωνήστε με την Alpha Public Relations
τηλ. 210 3645 629, κα Ρούλα Μητά Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. ή/και κα Καίτη Αντωνοπούλου Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Μοιάζει να είμαστε οι "επόμενοι επιβάτες του τρένου στα Τέμπη". Να μην τους το επιτρέψουμε»
Την δραματική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το Εθνικό Σύστημα Υγείας μετά και από τις προκλητικές μεθοδεύσεις της κυβέρνησης Ν.Δ. την τελευταία τετραετία περιγράφουν με μελανά χρώματα ειδικευόμενοι γιατροί του νοσοκομείου Χανίων σε κείμενο διαμαρτυρίας τους, το οποίο απευθύνεται και στους πολίτες.
Με στόχο την ενημέρωση του κοινού και χρησιμοποιώντας σκληρή γλώσσα οι γιατροί καταγράφουν τα εξαντλητικά ωράρια, τις συνθήκες εγκατάλειψης και προειδοποιούν ότι οι συνθήκες στα νοσοκομεία της χώρας «είναι άκρως επικίνδυνες για τις ζωές των ασθενών μας. Τις δικές σας ζωές. Μοιάζει να είμαστε οι "επόμενοι επιβάτες του τρένου στα Τέμπη". Να μην τους το επιτρέψουμε»
Το κείμενο
Σε εσάς που θα περάσετε το κατώφλι των Επειγόντων Περιστατικών του Γ.Ν. Χανίων:
● Ο γιατρός που θα σας εξετάσει, δουλεύει 24 ώρες – κυριολεκτικά – συνεχόμενα. Αυτό σημαίνει ότι ο γιατρός που θα δει εσάς στις 08:00 το πρωί, θα δει και αυτούς που θα έρθουν στις 14:00 το μεσημέρι, στις 19:00 το απόγευμα, στις 24:00 τα μεσάνυχτα, στις 03:00 τα ξημερώματα ακόμα και στις 07:00 το επόμενο πρωί, το πιθανότερο χωρίς να προλάβει να φάει ή να κοιμηθεί πάνω από 2ώρες.
●Είμαστε ειδικευόμενοι ιατροί. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε τελειώσει τη σχολή της Ιατρικής και έχουμε κάνει κάποιους μήνες εκπαίδευσης στην ειδικότητα ή το πολύ υπηρετήσαμε ένα χρόνο το «αγροτικό» μας σε κάποιο χωριό ή νησί της Ελλάδας.
●Για αυτή την 24ωρη εφημερία καθημερινής θα λάβουμε το «αστρονομικό» ποσό των 80€, δηλαδή περίπου 3,33€/την ώρα. Παράλληλα, τα ενοίκια που καλούμαστε να πληρώσουμε για να ζήσουμε στην πόλη των Χανίων έχουν εκτιναχθεί σε τιμές άνω των 500€ / τον μήνα για μια αξιοπρεπή, βιώσιμη κατοικία.
Οι επισφαλείς αυτές συνθήκες έχουν οδηγήσει σε παραίτηση πολλούς ειδικευόμενους ιατρούς με αποτέλεσμα να έχουν απομείνει ελάχιστοι στο Γ.Ν. Χανίων. Για να υπάρχει κάθε μέρα γιατρός στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών (Τ.Ε.Π.), κάνουμε 8-9, 24ωρες εφημερίες το μήνα, χωρίς τα αντίστοιχα ρεπό. Πολλές φορές – παρά τις προσπάθειες των λιγοστών επιμελητών μας να καλύψουν τα κενά των εφημεριών – είμαστε παντελώς μόνοι μας στο Τ.Ε.Π.,υπεύθυνοι για πολλούς ασθενείς ταυτόχρονα και με την υποχρέωση παράλληλα να επιβλέπουμε και εκείνους που νοσηλεύονται στις κλινικές μας, στην ίδια εφημερία! Και φυσικά δεν προλαβαίνουμε μέσα στο 24ωρο να εξετάσουμε τους ασθενείς, εσάς δηλαδή, με την επιμέλεια που αρμόζει,ώστε να εξασφαλιστεί η ορθή ιατρική περίθαλψη που δικαιούστε.
Με αυτή την κατάσταση να επικρατεί στο Γ.Ν. Χανίων, έχουν ήδη ξεκινήσει οι «πυρετώδεις» προετοιμασίες στον νομό για το άνοιγμα της φετινής τουριστικής σεζόν.
Τι θα συμβεί λοιπόν; Εν μέσω θερινών διακοπών, μαζί με εσάς τους κατοίκους του νομού Χανίων,θα αναμένει στο Τ.Ε.Π. και πλήθος από τους χιλιάδες τουρίστες που συρρέουν κάθε καλοκαίρι, για να εξεταστείτε όλοι από το πολύ ΤΡΕΙΣ γιατρούς(δύο ειδικευόμενους παθολογίας και ενός χειρουργικής) που θα είναι υπεύθυνοι για την εφημερία όλου του 24ώρου.
Για όλα αυτά η παρούσα κυβέρνηση της ΝΔ δια του υπουργείου Υγείας, η 7η Υγειονομική Περιφέρεια Κρήτης και η διοίκηση του Γ.Ν. Χανίων έλαβαν δύο έκτακτα μέτρα:
●Το πρώτο είναι μια εγκύκλιος(28/04/2023) της αναπληρώτριας υπουργού Υγείας κ. Γκάγκα, που υποχρεώνει στην ουσία τους λιγοστούς εναπομείναντες γιατρούς των Νοσοκομείων της χώρας να κάνουν «εφημερίες Τομέα» (Παθολογικού/Χειρουργικού), δηλαδή να αναλαμβάνουν ασθενείς και στα Τ.Ε.Π. και στις κλινικές που έχουν ελλείψεις προσωπικού,χωρίς το πρόβλημα υγείας των ασθενών να αντιστοιχεί στην ειδικότητά τους. Για παρά-δειγμα ένας Νευρολόγος υποχρεώνεται να διαχειριστεί ένα έμφραγμα, ένας Οφθαλμίατρος μια εγκυμοσύνη κ.ο.κ.
●Το δεύτερο είναι της 7ης Υ.Πε. σε συνεργασία με τη διοίκηση του Γ.Ν. Χανίων,που υποχρεώνει σε μετακίνηση δύο «αγροτικούς» ιατρούςαπό το Κέντρο Υγείας Καντάνου στο Γ.Ν. Χανίων για να καλύψουν τα κενά του Παθολογικού Τ.Ε.Π.και της Παθολογικής κλινικής! Δηλαδή δύο γιατροί που μόλις έχουν αποφοιτήσει από την Ιατρικήσχολή, να αναλάβουν καθήκοντα στα οποία δεν έχουν εκπαιδευτεί! Άρα ούτε οι κατάλληλοι γιατροί θα εφημερεύουν στο Νοσοκομείο μας, ούτε τα χωριά του νομού θα έχουν τους γιατρούς τους.
Διαλύουν με αυτόν τον τρόπο καιτο Νοσοκομείο και την Πρωτοβάθμια Υγεία του νομού Χανίων.
Η συστηματική, μεθοδευμένη απαξίωση του Ε.Σ.Υ. από όλες τις κυβερνήσεις μέχρι σήμερα μέσω της υποστελέχωσης και της υποχρηματοδότησης της Δημόσιας Υγείαςέχει οδηγήσει στο σημείο οι συνθήκες λειτουργίας των περισσότερων Νοσοκομείων της χώρας – ειδικά των περιφερειακών –να είναι πλέον αφόρητες για το υγειονομικό προσωπικό και νομικά παράτυπεςσε πλήθος περιπτώσεων. Είναι, συνεπώς, άκρως επικίνδυνες για τις ζωές των ασθενών μας. Τις δικές σας ζωές.
ΜΟΙΑΖΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ «ΟΙ ΕΠΟΜΕΝΟΙ ΕΠΙΒΑΤΕΣ ΤΟΥ ΤΡΕΝΟΥ ΣΤΑ ΤΕΜΠΗ». ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ.
ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΥΓΕΙΑ!
●Καμία σκέψη για εφημερίες Τομέα.
●Όχι στις μετακινήσεις των «αγροτικών» και των ιατρών των Κέντρων Υγείας.
●Άμεση στελέχωση των Επειγόντων και των
● Ταυτόχρονες, μαζικές προσλήψεις προσωπικού,
Παθολογικών-Χειρουργικών κλινικών του Γ.Ν. Χανίων μισθολογικές αυξήσεις και οικονομικά κίνητρα.
Από εργαλεία φιλικά προς την αρθρίτιδα μέχρι τροποποιήσεις φιλικές προς τις αρθρώσεις, ακολουθούν ορισμένοι τρόποι για να μειώσετε τον πόνο και την ενόχληση από την αρθρίτιδα όταν καθαρίζετε το σπίτι σας.
Επειδή θα χρειαστεί κάμψη, σκύψιμο, σήκωμα, τρίψιμο κ.λπ., το να πούμε ότι η καθαριότητα του σπιτιού είναι εύκολη εργασία θα ήταν ψέμα . Στην πραγματικότητα, μια μελέτη του 2015 που εξέτασε ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα διαπίστωσε ότι η πλειονότητα των συμμετεχόντων - 84,6 % για την ακρίβεια - ανέφερε δυσκολία στην εκτέλεση των οικιακών εργασιών. Επιπλέον, περισσότεροι από τους μισούς ερωτηθέντες δήλωσαν ότι λαμβάνουν βοήθεια για να διατηρούν το σπίτι τους τακτοποιημένο και καθαρό.
Όταν αναλογιστείτε τα συμπτώματα που συνοδεύουν την αρθρίτιδα, το παραπάνω εύρημα είναι λογικό. «Ο πόνος και το πρήξιμο στις αρθρώσεις μπορεί να περιορίσουν το εύρος κίνησης ενός ατόμου, καθιστώντας ορισμένες στάσεις δύσκολες ή επώδυνες», αναφέρει η κα Καίτη Αντωνοπούλου, Γενική Γραμματέας της ΕΛ.Ε.ΑΝ.Α. Και υπάρχουν πολλές στάσεις που απαιτούνται για την καθαριότητα και οι οποίες είναι δύσκολη υπόθεση για οποιονδήποτε, πόσο μάλλον για κάποιον με ρευματικό νόσημα.
Εάν πάσχετε από αρθρίτιδα στα γόνατα ή τους γοφούς, για παράδειγμα, οι εργασίες καθαρισμού που περιλαμβάνουν γονάτισμα, κάμψη σώματος και σκύψιμο μπορεί να είναι επώδυνες. Ομοίως, το να φτάσουμε κάτι που είναι πάνω από το κεφάλι μας, το επαναλαμβανόμενο τρίψιμο, το τέντωμα και το σήκωμα βαριών αντικειμένων μπορούν να ταλαιπωρήσουν κάποιον με αρθρίτιδα στους ώμους, τους καρπούς και τα χέρια. Δουλειές όπως το σκούπισμα με ηλεκτρική σκούπα και το σφουγγάρισμα μπορεί να επιδεινώσουν την αρθρίτιδα στην πλάτη.
Εάν κάποιος βιώνει ήδη πόνο αρθρίτιδας στην καθημερινότητά του, το καθάρισμα μπορεί να είναι πολύ δυσβάσταχτο, ειδικά επειδή μπορεί να προκαλέσει στο άτομο περισσότερο πόνο και κόπωση αργότερα", λέει η κα Αντωνοπούλου. «Ο επίμονος πόνος και η κόπωση μπορούν να επηρεάσουν την ποιότητα ζωής ενός ατόμου, καθώς και τη συναισθηματική του ευημερία».
Αλλά, ενώ το καθάρισμα θα είναι πάντα μια αγγαρεία, υπάρχουν τρόποι να το κάνετε λιγότερο δύσκολο ή αποθαρρυντικό. Αυτές οι πρακτικές λύσεις μπορούν να βοηθήσουν εσάς ή κάποιον που αγαπάτε να βρείτε καλύτερους τρόπους καθαρισμού, «με τον δικό σας ρυθμό, επιλέγοντας ποιες εργασίες θα κάνετε και πότε», αναφέρει η κα Αθανασία Παππά, Πρόεδρος της ΕΛΕΑΝΑ.
Σχεδιάστε και αυτορυθμίστε τον ρυθμό σας
Όσον αφορά τον καθαρισμό, ο διδάκτωρ κλινικής εργοφυσιολογίας κος Παναγιώτης Βιτάλης επισημαίνει ότι ο σχεδιασμός, η αυτό-ρύθμιση και ο διαχωρισμός των εργασιών μπορούν να σας βοηθήσουν να ολοκληρώσετε τη δουλειά χωρίς να επιβαρύνετε υπερβολικά το σώμα σας. Ο κος Βιτάλης προτείνει να κατανέμετε τις δουλειές μέσα στην εβδομάδα και να προγραμματίζετε τις πιο δύσκολες εργασίες για την ώρα της ημέρας που νιώθετε καλύτερα. Εάν τα πρωινά είναι δύσκολα για εσάς (πολλοί άνθρωποι με αρθρίτιδα εμφανίζουν δυσκαμψία στις αρθρώσεις που είναι χειρότερη το πρωί), μπορεί να θέλετε απλώς να βάλετε μία μικρή ποσότητα ρούχων στο πλυντήριο ή να αδειάσετε την επάνω σχάρα του πλυντηρίου πιάτων, κρατώντας τις πιο κοπιαστικές δουλειές, όπως το σκούπισμα με ηλεκτρική σκούπα ή το καθάρισμα του μπάνιου, για αργότερα μέσα στην ημέρα, αφού κινηθείτε πρώτα και το σώμα σας είναι πλέον πιο ‘’έτοιμο’’. Φροντίστε να θέτετε ρεαλιστικά όρια με βάση την πορεία της νόσου σας στο πόσα κάνετε μέσα σε μια μέρα, προσθέτει ο κος Βιτάλης, ειδικά για να μην εξαντλείτε τον εαυτό σας εκείνες τις μέρες που αισθάνεστε καλά και έχετε την τάση να υπερβάλετε.
Πολλά μέλη της ΕΛΕΑΝΑ έχουν παραδεχτεί ότι το να κάνετε πάρα πολλά τις «καλές μέρες» μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ και να οδηγήσει σε επιδείνωση του πόνου και της κόπωσης για τις επόμενες μέρες, επισημαίνει η κα Παππά.
Επενδύστε σε εργαλεία καθαρισμού φιλικά για την αρθρίτιδα
Ευτυχώς, υπάρχουν πολλά φιλικά προς την αρθρίτιδα gadgets και εργαλεία στο εμπόριο, που βοηθούν τους ανθρώπους που ζουν με πόνο εξαιτίας του ρευματικού τους νοσήματος και τους επιτρέπουν να παραμείνουν ανεξάρτητοι, καθιστώντας τις καθημερινές εργασίες λιγότερο δύσκολες, όπως:
Σκούπες με μακριές λαβές για να μπορείτε να σκουπίζετε χωρίς να χρειάζεται να σκύβετε
Ξεσκονόπανο με επεκτεινόμενη λαβή για να καθαρίζετε περσίδες, σανίδες και ανεμιστήρες
Μια βούρτσα για τρίψιμο με μακριά λαβή για να καθαρίσετε το ντους/μπανιέρα και τα παράθυρα
Aυτοκινούμενη ηλεκτρική σκούπα ή σκούπα ρομπότ
Σφουγγαρίστρα ατμού για να μαλακώσετε τη βρωμιά, ώστε να είναι πιο εύκολο να σκουπίζεται πιο εύκολα
Γάντι μπάνιου από νάιλον ή πετσετέ, για να χρησιμοποιείτε ολόκληρο το χέρι σας αντί για τις μικρές αρθρώσεις του χεριού σας
Ένα μικρό σκαμπό για εύκολη πρόσβαση σε ψηλά ντουλάπια και ράφια ή για να κάθεστε όταν καθαρίζετε επιφάνειες κοντά στο έδαφος
Ένα μετακινούμενο καλάθι ρούχων για τη μεταφορά ρούχων
Ένα παχύ μαξιλαράκι γονατίσματος για να σας παρέχει άνεση όταν πρέπει να γονατίσετε
Βασιζόμενες σε αυτά τα εργαλεία, θα εξασφαλίσετε ότι πονάτε λιγότερο τις περισσότερες φορές. Επιπλέον, όταν βρίσκετε ένα εργαλείο που σας επιτρέπει να κάνετε μια εργασία πιο εύκολα και πιο ανεξάρτητα, είναι πιο πιθανό να εκτελέσετε την εργασία και να αποφύγετε την απώλεια μυϊκής μάζας.
Διπλασιάστε τις προμήθειες
Εάν το σπίτι σας έχει δύο ή περισσότερους ορόφους, κάντε ό,τι καλύτερο μπορείτε για να έχετε ένα σετ προμηθειών καθαρισμού σε κάθε όροφο. Με αυτόν τον τρόπο, δεν χρειάζεται να μεταφέρετε βαριά μπουκάλια απορρυπαντικών, σφουγγαρίστρες και ηλεκτρικές σκούπες πάνω και κάτω από τις σκάλες. Φροντίστε π.χ. να έχετε απολυμαντικά μαντηλάκια κατά των αλάτων σε κάθε μπάνιο για να κάνετε το καθημερινό σκούπισμα. Αυτό βοηθά στην αποφυγή συσσώρευσης βρωμιάς και αλάτων που απαιτεί τρίψιμο.
Ελαφρύνετε την ποσότητα και μειώστε το βάρος
Το να μεταφέρετε βαριά μπουκάλια απορρυπαντικού, ογκώδεις ηλεκτρικές σκούπες και υπερχειλισμένα καλάθια ρούχων απλά δεν κάνει καλό στις αρθρώσεις σας και μπορεί εύκολα να οδηγήσει σε γλίστρημα και πτώση. Κάντε τις ακόλουθες έξυπνες κινήσεις:
Χρησιμοποιήστε κάψουλες απορρυπαντικού ή μικρότερα δοχεία αντί για μεγάλα δοχεία απορρυπαντικού.
Μεταφέρετε τα υγρά απορρυπαντικά σε μικρότερα, πιο εύχρηστα μπουκάλια.
Μοιράστε τα ρούχα έτσι ώστε να μην υπάρχει ένα μεγάλο φορτίο
Αλλάξτε τις κατσαρόλες, τα τηγάνια και τα πιάτα με αυτά μικρότερου βάρους.
Αφήστε τις λύσεις καθαρισμού να κάνουν τη δουλειά για εσάς
Το έντονο τρίψιμο μπορεί να κάνει το ντους σας φωτεινό, αλλά μπορεί επίσης να επιφέρει και σοβαρό πόνο. «Η παραμονή σε μια θέση για αρκετά λεπτά τη φορά μπορεί να προκαλέσει δυσκαμψία και πόνο στις αρθρώσεις, επισημαίνει ο κος Βιδάλης.
Για να αποφύγετε το έντονο τρίψιμο, να χρησιμοποιείται καθαριστικά αφρού σε σπρέι για να μαλακώσετε την βρωμιά και τα άλατα και να προετοιμαστεί η περιοχή, ώστε να είναι ευκολότερο να σκουπιστεί απαλά. Για την τουαλέτα, εάν είναι εφικτό, χρησιμοποιείτε τα αυτόματα καθαριστικά για το καζανάκι της τουαλέτας, ώστε να μη χρειάζεται να σκύβετε και να τρίβετε τους λεκέδες.
Χωρίστε τις εργασίες
Η κα Αντωνοπούλου λέει ότι κάνει συχνά ένα διάλειμμα – από μερικές ώρες έως μια ολόκληρη μέρα - μεταξύ εργασιών όπως το σφουγγάρισμα ή το σκούπισμα με ηλεκτρική σκούπα πολλών δωματίων. «Συνήθως δεν μπορώ να ξεφύγω, κάνοντας περισσότερα από ένα δωμάτια τη φορά, χωρίς έντονο πόνο στην πλάτη», αναφέρει.
Αν δεν έχετε βοήθεια, είναι πιθανό να μην είναι ρεαλιστικό να καθαρίσετε ολόκληρο τον χώρο σας μέσα σε μια μέρα. Αντ' αυτού, καθαρίστε λίγο κάθε μέρα όταν οι βρωμιές είναι φρέσκες. Σκεφτείτε να σκουπίσετε ένα δωμάτιο με ηλεκτρική σκούπα ή να καθαρίσετε ένα μικρό τμήμα της κουζίνας - όχι και τα δύο σε μια μέρα - για να αποφύγετε τις εξάρσεις και να διαχειριστείτε την κόπωση. Μπορείτε επίσης να περιορίσετε τον πόνο που σχετίζεται με το πλύσιμο, ρίχνοντας μία μικρή ποσότητα ρούχων ή πετσετών κάθε δεύτερη μέρα αντί να περνάτε ολόκληρο το Σάββατο σας στο πλυντήριο και το στεγνωτήριο.
"Το να κάνετε πάρα πολλά ταυτόχρονα, ανάλογα με το χρονικό εφαρμογής τους και την ενεργότητα της νόσου, θα μπορούσε να επιδεινώσει τα συμπτώματα στις αρθρώσεις ενδεχομένως για αρκετές ημέρες", επισημαίνει ο κος Βιτάλης.
Βασιστείτε σε μεγάλους μύες
Υπάρχουν τεχνικές που προστατεύουν τις αρθρώσεις και μπορούν να κάνουν το καθάρισμα ευκολότερο, συμπεριλαμβανομένης της στήριξης σε μεγάλους μύες αντί για τις μικρές αρθρώσεις για το καθάρισμα και το ξεσκόνισμα. Για παράδειγμα, συνιστάται να χρησιμοποιείτε ένα νάιλον ή υφασμάτινο γάντι (ή παλιές κάλτσες στα χέρια σας) αντί για ένα ξεσκονόπανο, ώστε να χρησιμοποιείτε ολόκληρο το χέρι και τον ώμο σας και όχι μόνο τη δύναμη του χεριού σας για να το πιάσετε.
Συνιστάται επίσης η χρήση της κατάλληλης μηχανικής του σώματος για ανύψωση και κάμψη-Λυγίστε τα γόνατα και τους γοφούς αντί να στρογγυλεύετε την πλάτη σας, κάτι που μπορεί να επιβαρύνει δυσμενώς τη σπονδυλική στήλη.
Επιστρατεύστε την οικογένειά σας
Το καθάρισμα του σπιτιού δεν πρέπει να γίνεται από έναν, ειδικά αν ζείτε με μέλη της οικογένειας ή με συγκάτοικους. Συνεργαστείτε με τους αγαπημένους σας για να μοιράσετε μερικές από τις δουλειές, αναθέτοντας ορισμένες από τις εργασίες που είναι πιο επίπονες για εσάς. Για παράδειγμα, ζητήστε από κάποιο άλλο μέλος του σπιτιού να ανεβοκατεβάζει τα άπλυτα από τις σκάλες ή να σας βοηθήσει να αδειάσετε το πλυντήριο πιάτων.
«Προσπάθησα να γράψω ένα πρόγραμμα καθαρισμού για να ακολουθήσει η οικογένειά μου», λέει η κα Παππά αν και παραδέχεται ότι δεν λειτουργεί πάντα. «Αλλά τα μέλη της οικογένειάς μου συνήθως γνωρίζουν ποιες εργασίες είναι πιο επίπονες για εκείνη και είναι τις περισσότερες φορές πρόθυμα να τις αναλάβουν».
Κάντε ένα διάλλειμα
Κάντε ό,τι καλύτερο μπορείτε για να αποφύγετε να πιέζετε τον εαυτό σας πάρα πολύ στην αναζήτηση της τελειότητας. «Μπορεί να υπάρχει μια αίσθηση ενοχής όταν ένα άτομο δεν είναι σε θέση να διατηρήσει το σπίτι του όπως συνήθιζε πριν εμφανιστεί το ρευματικό νόσημα καταλήγει η κα Αντωνοπούλου. «Να θυμάστε ότι δεν πειράζει να κάνετε διαλείμματα, να προγραμματίσετε τις εργασίες καθαρισμού για μια μέρα που ο πόνος είναι λιγότερος και να ζητήσετε βοήθεια.
Να είστε ευγενικοί με το σώμα σας και προσπαθήστε να μην εκνευρίζεστε αν όλα δεν είναι τέλεια» προτείνει η κα Παππά.
Περισσότερες πληροφορίες στο website της ΕΛΕΑΝΑ www.arthritis.org.gr
Πηγή: creakyjoints.org
Βιβλιογραφία:
VLeino M, et al. Effects of rheumatoid arthritis on household chores and leisure-time activities. Rheumatology International. November 2015. doi: https://doi.org/10.1007/s00296-015-3313-2.
Μύκητες νυχιών: Πώς αντιμετωπίζονται οι υποτροπές;
Εξαιρετικά άβολα νιώθουν την άνοιξη όσοι πάσχουν από ονυχομυκητίαση, ιδιαίτερα οι γυναίκες, αφού η άνοδος της θερμοκρασίας “επιβάλλει” τη χρήση πέδιλων, αντί κλειστών παπουτσιών που κρύβουν το πρόβλημα. Οι λευκές, κίτρινες, καφέ αποχρώσεις στα νύχια που έχουν προσβληθεί από μύκητες, η ανώμαλη επιφάνεια και το πάχος τους, αλλά και η δυσάρεστη οσμή που αναδύουν τους προκαλούν ντροπή και αμηχανία. Γι’ αυτό συχνά επιλέγουν να μην τα εκθέτουν τελικά σε… κοινή θέα.
Το πρόβλημα απασχολεί ακόμα και εκείνους που έχουν καταβάλει πολύμηνες προσπάθειες να αντιμετωπίσουν την πάθηση και είτε δεν καταφέρνουν να θεραπευτούν πλήρως είτε υποτροπιάζουν εντός ελαχίστου χρονικού διαστήματος από την παύση της αγωγής ακόμα και μετά από επίτευξη 100% καθαρού νυχιού!
«Οι μύκητες προσβάλλουν τόσο τα νύχια των χεριών όσο και τα νύχια των ποδιών, αλλά η ονυχομυκητίαση των νυχιών των ποδιών είναι πολύ πιο συχνή. Η χρόνια μυκητιασική λοίμωξή τους αντιπροσωπεύει το 50% του συνόλου των παθολογιών των νυχιών. Υπολογίζεται ότι το ένα τρίτο του παγκόσμιου πληθυσμού θα χρειαστεί κάποια στιγμή να την αντιμετωπίσει.
Συνήθως προκαλείται από δερματόφυτα (90% των περιπτώσεων στα νύχια των ποδιών και 50% των χεριών), αλλά όχι μόνο από αυτά, αλλά και από ζυμομύκητες και σαπροφυτικούς μύκητες. Παρουσιάζεται συχνά ως ένα ή περισσότερα, ανώμαλα, πεπαχυσμένα ή/και αποχρωματισμένα νύχια, πιο συχνά του ενός ή των δύο μεγαλύτερων του ποδιού. Βέβαια, δεν σημαίνει ότι ένα ανώμαλο νύχι έχει προσβληθεί οπωσδήποτε από μύκητες. Μπορεί να είναι απλώς δυστροφικό ή ένα ψωριασικό νύχι. Η διάγνωση συχνά δεν περιορίζεται στην κλινική εξέταση αλλά απαιτεί την εργαστηριακή επιβεβαίωση, η οποία προσδιορίζει και το είδος του μύκητα προκειμένου να δοθεί η κατάλληλη αγωγή», εξηγεί ο Δερματολόγος - Αφροδισιολόγος δρ Χρήστος Στάμου.
Για την αντιμετώπιση της, η οποία είναι πολύμηνη εξαιτίας της αργής ανάπτυξης των νυχιών (ιδίως των ποδιών), η πρώτη θεραπευτική επιλογή είναι τα από του στόματος αντιμυκητιασικά φάρμακα, τα οποία χορηγούνται σε ασθενείς με μέτρια ως σοβαρή νόσο, ιδίως σε όσους πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη, λόγω του αυξημένου κινδύνου πρόκλησης ελκών. Όμως, έχει παρατηρηθεί αύξηση της ανθεκτικότητας των μυκήτων σε κάποια από αυτά, ενώ περιμένουν απάντηση ερωτήματα σχετικά με τη δυνατότητα πρόκλησης ηπατοτοξικότητας.
Όταν η αγωγή με χάπια συνδυάζεται με τοπική εφαρμογή φαρμάκων, χειρουργικό ή χημικό καθαρισμό, οι πιθανότητες απαλλαγής από τους μύκητες είναι πιθανότερη. Ως έσχατη λύση εξετάζεται η αφαίρεση του νυχιού χειρουργικά, όταν όλες οι συντηρητικές μέθοδοι έχουν αποτύχει.
Στους ασθενείς με ήπιες ή μέτριας σοβαρότητας λοιμώξεις που οι μύκητες δεν έχουν προσβάλλει τη μήτρα του νυχιού μπορούν να χρησιμοποιηθούν τοπικά σκευάσματα, δεδομένου ότι τα τελευταία χρόνια η αποτελεσματικότητά τους έχει βελτιωθεί.
Ωστόσο, υπάρχουν περιπτώσεις που το προσβεβλημένο νύχι φαίνεται καθαρό, απαλλαγμένο από τους μύκητες, αλλά μετά από λίγο καιρό εμφανίζει ξανά τα ίδια σημάδια.
Το φαινόμενο δεν είναι σπάνιο και οφείλεται σε διάφορους λόγους. Ο σπουδαιότερος είναι η διακοπή των τοπικών φαρμάκων (κρέμες ή βερνίκια) με την πρώτη ένδειξη απαλλαγής από τους μύκητες. Αλλά, παρότι δεν φαίνονται με γυμνό μάτι, οι μύκητες εξακολουθούν να βρίσκονται εκεί (κάτι που μπορεί να επιβεβαιωθεί με εργαστηριακές εξετάσεις), σταδιακά οι πληθυσμοί τους πολλαπλασιάζονται και η πάθηση υποτροπιάζει. Το ίδιο ισχύει και όταν δεν ολοκληρώνεται η από του στόματος φαρμακευτική αγωγή.
Η επανεμφάνιση των συμπτωμάτων της ονυχομυκητίασης, ωστόσο, μπορεί να οφείλεται σε μια νέα μόλυνση, ιδίως εάν ο ασθενής επαναλαμβάνει τις ίδιες πρακτικές που τον οδήγησαν στην αρχική μόλυνση. Δηλαδή εξακολουθεί να περπατά ξυπόλητος σε κοινόχρηστους χώρους, όπως σε χαλιά ξενοδοχείων, σε πισίνες και ντους, ή σε χώρους που υπάρχουν άτομα με ονυχομυκητίαση, να περιποιείται τα νύχια του με μολυσμένα εργαλεία και να μην φροντίζει επαρκώς την υγιεινή τους.
«Οι ασθενείς με υποτροπές ή επαναμολύνσεις είναι ακόμα δυσκολότερο να θεραπευτούν, αφού η ήδη πολύμηνη αγωγή που έχουν ακολουθήσει τους έχει κουράσει και παύουν να ακολουθούν πιστά τις οδηγίες που δίνονται από τον γιατρό τους. Σε αυτόν τον φαύλο κύκλο που ανοίγει πιο επιρρεπείς είναι όσοι δεν λαμβάνουν αγωγές από το στόμα, είτε από πεποίθηση, είτε επειδή ιατρικοί λόγοι το αποκλείουν λόγω παρενεργειών ή αλληλεπιδράσεων με άλλα φάρμακα που παίρνουν (π.χ. στατίνες, ψυχοτρόπα).
Σε αυτές τις περιπτώσεις είναι καλύτερο να ακολουθούνται εναλλακτικές θεραπείες. Τα τελευταία χρόνια τα λέιζερ βρίσκονται στο προσκήνιο και μελέτες δείχνουν καλά κλινικά και μικροσκοπικά ποσοστά ίασης από τη χρήση τους.
Υπάρχουν διάφοροι τύποι λέιζερ που χρησιμοποιούνται για την ονυχομυκητίαση, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων που χρησιμοποιούν φως και άλλων που χρησιμοποιούν διοξείδιο του άνθρακα (CO2).
«Οι συσκευές λέιζερ εκπέμπουν παλμούς ενέργειας που παράγουν θερμότητα, η οποία διεισδύσει στο νύχι μέχρι το σημείο που βρίσκεται ο μύκητας. Σε απόκριση στη θερμότητα, ο μολυσμένος ιστός διασπάται, καταστρέφοντας τον. Ωστόσο, το έργο του λέιζερ δεν ολοκληρώνεται σε μία συνεδρία, αφού κάποιοι από τους μυκητιασικούς μικροοργανισμούς επιβιώνουν, αφού η ενέργεια που εκπέμπεται είναι χαμηλή για λόγους ασφαλείας.
Άλλο ένα πλεονέκτημα της θεραπείας με λέιζερ είναι η αποστειρωτική δράση της παραγόμενης θερμότητας, η οποία συμβάλλει στην πρόληψη της ανάπτυξης νέων μυκήτων.
Το θετικότερο είναι ότι έχει υψηλό ποσοστό ίασης και κλινικής βελτίωσης, σε συντομότερο χρονικό διάστημα από εκείνο που απαιτείται με άλλες θεραπείες.
Για ακόμα καλύτερα αποτελέσματα προτείνεται ο συνδυασμός τους με φαρμακευτικές αγωγές, όπου αυτό είναι δυνατόν», μας εξηγεί ο δρ Χρήστος Στάμου και καταλήγει συμβουλεύοντας όλους να λαμβάνουν μέτρα προφύλαξης για την αποφυγή τόσο της αρχικής λοίμωξης όσο και της υποτροπής:
«Μην φοράτε παπούτσια που χρησιμοποιούσατε πριν από τη προσβολή των νυχιών από τη λοίμωξη, ή απολυμάνετέ τα με κατάλληλα προϊόντα. Επιλέγετέ τα στο σωστό μέγεθος, προκειμένου να αποφεύγετε μικροτραυματισμούς και από υλικό που αναπνέει. Χρησιμοποιείτε αντιμυκητιασικές πούδρες μέσα σε αυτά. Διατηρείτε τα πόδια και τα παπούτσια καθαρά και στεγνά. Αλλάζετε κάλτσες καθημερινά ή συντομότερα αν τα πόδια ιδρώνουν. Φοράτε παπούτσια ή σαγιονάρες σε χώρους που αναπτύσσονται μύκητες (π.χ. αμμουδιές, πισίνες). Φροντίζετε τα νύχια να είναι περιποιημένα και τα εργαλεία που χρησιμοποιείτε γι’ αυτό τον σκοπό απολυμασμένα. Τέλος, αποφεύγετε την αφυδάτωση, χρησιμοποιώντας ενυδατικά προϊόντα, προκειμένου να αποτραπεί ο σχηματισμός μικρορωγμών, που αποτελούν πύλες εισόδου των μυκήτων».
Αθλητική Φυσικοθεραπεία: Τι είναι και σε ποιους απευθύνεται;
Ο κλάδος της Φυσικοθεραπείας που ασχολείται με την πρόληψη και θεραπεία των τραυματισμών που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια μιας αθλητικής δραστηριότητας καλείται αθλητική φυσικοθεραπεία και αφορά:
Επαγγελματίες αθλητές
Ερασιτέχνες αθλητές
Όλους όσους που ασκούνται για να βελτιώσουν την υγεία και την ποιότητα ζωής τους -ανεξαρτήτως ηλικίας και επιπέδου άθλησης- και που μπορεί εν δυνάμει να τραυματιστούν κατά την άθληση.
Ποιοι είναι ο ρόλος αθλητικού φυσικοθεραπευτή;
«Ο αθλητικός φυσικοθεραπευτής οφείλει να κάνει καταρχάς σωστή αξιολόγηση του προβλήματος του αθλητή (επαγγελματία ή ερασιτέχνη), λαμβάνοντας υπόψη του τις ιδιαιτερότητες των αθλημάτων με τα οποία ασχολούνται οι ασθενείς που αναλαμβάνει» επισημαίνει ο κ. Κωνσταντίνος Ψαρογιώργος Φυσικοθεραπευτής, Διευθυντής Τμήματος Φυσικοθεραπείας Μetropolitan General και συνεχίζει:
«Ο σχεδιασμός του προγράμματος αθλητικής φυσικοθεραπείας αφορά σε πολλαπλά επίπεδα:
Επίπεδο θεραπείας
Επίπεδο πρόληψης
Επίπεδο αποφυγής επανατραυματισμού
Και φυσικά σε συνεργασία με τους υπόλοιπους εμπλεκόμενους ειδικούς με το πρόβλημα/τραυματισμό του αθλητή να σχεδιάζεται ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα από το τέλος της θεραπείας μέχρι την πλήρη επανένταξή του στις αθλητικές δραστηριότητες. Πάντα πρέπει να θυμόμαστε ότι η σωστή αποκατάσταση ενός αθλητή είναι πολυπαραγοντική».
Ποια είναι τα εφόδια που πρέπει να έχει ο αθλητικός φυσικοθεραπευτής;
«Εξειδικευμένη γνώση με ειδικές σπουδές, κάτι που συνεπάγεται και ειδικές μετεκπαιδεύσεις.
Να γνωρίζει και να εφαρμόζει ειδικές τεχνικές όπως: Αθλητική Μάλαξη, Taping, Cupping, Μυοπεριτονιακές Τεχνικές Απελευθέρωσης, IASTM, Τεχνικές Manual Therapy, Τεχνικές Thrust, Τεχνικές Μυϊκής Ενέργειας κλπ.
Να μπορεί να κάνει τη σωστή αξιολόγηση, να είναι σε άμεση σε συνεργασία με τον θεράποντα ιατρό, ώστε να λαμβάνει γνώση για το σύνολο των ειδικών εξετάσεων του ασθενούς, όπως Α/α, MRI, Υπέρηχος, CT scan, κλπ.
Με όλα αυτά και τον κατάλληλο κλινικό εξοπλισμό μπορεί να γίνει η σωστή φυσικοθεραπευτική αξιολόγηση ώστε να δημιουργηθεί το εξατομικευμένο πλάνο θεραπείας. Αναμφισβήτητα, είναι σημαντική και η διαρκής εκπαίδευση, γιατί όπως οι αθλητές γυμνάζονται διαρκώς, έτσι και ο αθλητικός φυσικοθεραπευτής, πρέπει να επιμορφώνεται και να εξελίσσεται» τονίζει ο ειδικός.
Η σημασία του εξειδικευμένου εξοπλισμού στην αθλητική φυσικοθεραπεία
Εκτός, λοιπόν, του παράγοντα θεραπευτής με ειδικές γνώσεις και συνεχή εκπαίδευση, στην αθλητική φυσικοθεραπεία ο κατάλληλος εξοπλισμός είναι θεμελιώδους σημασίας.
Και αυτό, όχι μόνο για θεραπευτικούς λόγους, αλλά και γιατί είναι απαραίτητο να υπάρχουν διαρκώς οι μετρήσεις και τα κατάλληλα δεδομένα αντικειμενικής αξιολόγησης. Ισοκινητική αξιολόγηση, Εργομετρική αξιολόγηση, Πελματογραφικός έλεγχος, Ορθοσωμία, Αξιολόγηση Σπονδυλικής Στήλης, είναι μερικές από τις έννοιες που απασχολούν πολύ στην σύγχρονη αξιολόγηση της αθλητικής φυσικοθεραπείας.
«Γι΄ αυτό και εμείς στο Metropolitan General έχουμε επενδύσει ώστε να έχουμε τον πιο σύγχρονο εξοπλισμό που απαιτείται στην αθλητική φυσικοθεραπεία.
Ξεκινώντας από την πισίνα Αποκατάστασης (πολύ σημαντική για την αποθεραπεία σε πρώιμο στάδιο μετά από τραυματισμό ή χειρουργική αποκατάσταση), το Tecar, τον Κρουστικό Υπέρηχο, Ηλεκτροβελονισμό, Κρυοθεραπεία, Ειδικές Συσκευές για την Ιδιοδεκτικότητα και βεβαίως Ισοκινητικό Δυναμόμετρο που εκτός από ενδυνάμωση μας προσφέρει και αντικειμενική αξιολόγηση, Ηλεκτρονικό Πελματογράφο για αξιολόγηση στάσης και βάδισης, Medimouse (συσκευή για αξιολόγηση της Σ.Σ. χωρίς ακτινοβολία), Εργοσπιρόμετρο, συσκευές μέτρησης ιδιοδεκτικότητας, Wingate (για αναερόβια ικανότητα) είναι μερικά από τα εργαλεία που σε συνδυασμό με τους εξειδικευμένους αθλητικούς φυσικοθεραπευτές, προσφέρουν την ειδική αξιολόγηση και το καλύτερο δυνατό πρόγραμμα αθλητικής φυσικοθεραπείας» καταλήγει ο κ. Ψαρογιώργος.
Λεύκη: Προλαμβάνεται η εποχική έξαρση των συμπτωμάτων;
Πρόκληση αποτελεί η διαχείριση της λεύκης την άνοιξη και το καλοκαίρι, αφού τα συμπτώματα των πασχόντων αυτούς τους μήνες επιδεινώνονται. Ο λόγος είναι ότι όταν το δέρμα γύρω από τις προσβεβλημένες περιοχές αρχίζει να σκουραίνει ως αντίδραση στον ήλιο, οι λευκές κηλίδες γίνονται πιο εμφανείς. Πέραν του αισθητικού προβλήματος, τα ανοιχτότερου χρώματος τμήματα του δέρματος είναι πιο ευαίσθητα στην ηλιακή ακτινοβολία και ευκολότερο να υποστούν εγκαύματα από ότι το υπόλοιπο δέρμα, εάν μείνουν απροστάτευτα.
Αντίθετα απ’ ότι θα περίμενε κανείς, η απόλυτη αποφυγή του ήλιου δεν ενδείκνυται, τόσο για την ίδια την πάθηση όσο και για τη συνολική υγεία του οργανισμού, για τη σύνθεση της βιταμίνης D, τα επίπεδα της οποίας είναι χαμηλότερα στους πάσχοντες από λεύκη από τον υπόλοιπο πληθυσμό, αλλά και για την ψυχολογία τους.
Η ακραία φωτοπροστασία έρχεται σε αντίθεση, άλλωστε, με το γεγονός ότι η φωτοθεραπεία θεωρείται ως το "χρυσό πρότυπο" για τη θεραπεία της λεύκης. Επομένως, η ορθή προσέγγιση για τη διαχείριση των συμπτωμάτων τους είναι η ελεγχόμενη, υπό ιατρικές οδηγίες, έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία (ειδικά όταν ακολουθείται φωτοθεραπεία για τον έλεγχο των συμπτωμάτων) η οποία πρέπει πάντα να γίνεται κατόπιν σωστής χρήσης του ενδεδειγμένου αντηλιακού.
«Η λεύκη προσβάλλει 1 - 2 στους 100 ανθρώπους. Η έναρξη των συμπτωμάτων στο 50% των πασχόντων ξεκινά πριν από την ηλικία των 20 ετών και το 20% αυτών έχουν τουλάχιστον άλλο ένα μέλος στην οικογένειά τους με την πάθηση.
Πρόκειται για μια δερματοπάθεια που η απώλεια των μελανοκυττάρων, και συνεπώς της μελανίνης, σε διάφορα σημεία του δέρματος προκαλούν κηλίδες πιο ανοιχτού χρώματος από το υπόλοιπο δέρμα. Αυτές εμφανίζονται συχνότερα στο πρόσωπο και τα χείλη, στους καρπούς, στα χέρια και τα πόδια, καθώς και στις περιοχές των γεννητικών οργάνων, τις περισσότερες φορές ομοίως και στις δύο πλευρές του σώματος» μας εξηγεί ο Δερματολόγος - Αφροδισιολόγος δρ Χρήστος Στάμου.
«Το χρώμα τους εξαρτάται από το βαθμό απώλειας της μελανίνης σε κάθε σημείο του δέρματος. Συνεπώς, μπορεί να είναι διαφορετικό τόσο από κηλίδα σε κηλίδα όσο και εντός της ίδιας κηλίδας. Σε ορισμένους ανθρώπους η απώλεια της μελανίνης είναι καθολική, και πολλές φορές το ενιαίο χρώμα του δέρματος εσφαλμένως ερμηνεύεται ως θεραπευμένη λεύκη.
Στους ανθρώπους με σκουρόχρωμο δέρμα οι κηλίδες είναι εμφανείς καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, σε εκείνους όμως με πιο ανοιχτό δέρμα γίνονται πιο διακριτές όταν το υπόλοιπο δέρμα μαυρίζει από τον ήλιο», συμπληρώνει.
Λόγω της έλλειψης μελανίνης, οι πάσχοντες είναι πιο ευάλωτοι στα ηλιακά εγκαύματα και ο λόγος είναι η απουσία της προστασίας που φυσιολογικά παρέχει η μελανίνη στο δέρμα. Πιο ευαίσθητα είναι τα σημεία όπου το δέρμα είναι λεπτότερο. Επίσης, πέραν της αύξησης του μεγέθους των κηλίδων, μπορούν να γίνουν αιτία εμφάνισης νέων βλαβών.
Το ερώτημα σχετικά με τον κίνδυνο που αντιμετωπίζουν όσοι πάσχουν από λεύκη να εμφανίσουν καρκίνο του δέρματος, παραμένει υπό διερεύνηση.
« Έχοντας ως γενικό κανόνα ότι η έκθεση στις ακτίνες UVA και UVB είναι επιβλαβής για το δέρμα και αυξάνει τις πιθανότητες καρκίνου στον γενικό πληθυσμό, θα περίμενε κανείς ότι η συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων έχει ακόμα περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσει καρκίνο. Όμως, πραγματοποιούνται έρευνες που δείχνουν ότι πράγματι ο κίνδυνος είναι υπαρκτός και σε όσους έχουν λεύκη, αλλά μικρότερος, συγκριτικά με εκείνους που δεν πάσχουν από αυτήν» σημειώνει ο κ. Στάμου.
Ενδεικτικά, τα ευρήματα μιας ολλανδικής μελέτης υποστηρίζουν ότι αντιμετωπίζουν 3 φορές μικρότερο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του δέρματος (συμπεριλαμβανομένου του μελανώματος), απ’ ότι ανάλογων δημογραφικών χαρακτηριστικών άνθρωποι. Οι ερευνητές ωστόσο δεν κατάφεραν να εντοπίσουν την αιτία, δεδομένου ότι αποκλείστηκε η πιθανότητα ο μικρότερος κίνδυνος να οφειλόταν στη μικρότερη έκθεση στον ήλιο ή στη λήψη μέτρων προστασίας των συμμετεχόντων από τον ήλιο.
Επομένως, όσοι έχουν λεύκη δεν πρέπει να φοβούνται την άνοιξη και το καλοκαίρι, αλλά να εκμεταλλευτούν την ηλιοφάνεια προς όφελός τους. Πώς;
«Η έκθεση στον ήλιο να γίνεται μόνο τις ώρες που οι ακτίνες του ήλιου δεν είναι κάθετες, δηλαδή μέχρι τις 10:00 και μετά τις 17:00 και πάντα με τη χρήση αντηλιακών υψηλής προστασίας, κατά προτίμηση ορυκτών τα οποία χρησιμοποιούν οξείδιο ψευδαργύρου ή τιτανίου για να εκτρέψουν τις ακτίνες του ήλιου και όχι χημικών που μπορεί να προκαλέσουν ερεθισμούς. Η αρχική εφαρμογή να γίνεται 20 λεπτά πριν από την έκθεση στον ήλιο και να επαναλαμβάνεται ανά 2ωρο ή συχνότερα όταν ο χρήστης ιδρώνει ή κολυμπάει. Προσοχή να δίδεται στην ομοιόμορφη και πλήρη επάλειψη του σώματος.
Τις υπόλοιπες ώρες να χρησιμοποιούνται καπέλα και γυαλιά που προστατεύουν το δέρμα από την άμεση έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία, καθώς και μακριά, ελαφρά, άνετα ρούχα που το καλύπτουν, όπως άλλωστε ισχύει για όλους.
Σημαντικό ρόλο έχει αποδειχθεί ότι παίζει και η διατροφή. Τροφές πλούσιες σε βιταμίνη Β12 και φυλλικό οξύ ή συμπληρώματα διατροφής με αυτά τα συστατικά έχει βρεθεί, από το Πανεπιστήμιο της Ουψάλα, ότι βοηθούν στην επαναμελάγχρωση μετά από έκθεση του δέρματος στον ήλιο.
Το πιο σημαντικό όμως βήμα στον έλεγχο των συμπτωμάτων είναι ο σταδιακός επαναχρωματισμός των κηλίδων πριν από την έκθεση στον ήλιο, με φωτοθεραπεία με μονοχρωματικό φως στενού φάσματος. Αυτή η θεραπεία πραγματοποιείται με τη χρήση του, εγκεκριμένου από τον FDA, Excimer Light, που αφενός καταστέλλει την επίθεση που πραγματοποιεί ο οργανισμός ενάντια στα ίδια του τα μελανοκύτταρα και αφετέρου ενεργοποιεί τη μετανάστευση των μελανοκυττάρων σε περιοχές όπου το δέρμα εμφανίζει κηλίδες, διεγείροντας τη σύνθεση μελανίνης σε αυτές.
Οι ασθενείς μετά από 2 ή 3 αγωγές ανά εβδομάδα για μερικές εβδομάδες έχουν μικρότερη διαφορά χρώματος μεταξύ των κηλίδων και του υπόλοιπου δέρματος, και λιγότερες πιθανότητες εμφάνισης νέων με την έκθεσή τους στον ήλιο. Είναι μια εξαιρετική θεραπεία που τα αποτελέσματά της γίνονται εμφανή μετά τη 10η συνεδρία και μπορεί να διαρκέσουν 1 χρόνο ή και περισσότερο, οπότε και επαναλαμβάνεται», καταλήγει ο δρ Χρήστος Στάμου.
