Η Angelini Pharma λαμβάνει έγκριση στην Ελλάδα για χρήση 
της cenobamate▼
σε ενήλικες με μη ελεγχόμενες επιληπτικές κρίσεις εστιακής έναρξης

Η Cenobamate , ενδείκνυται ως Συμπληρωματική θεραπεία επιληπτικών κρίσεων εστιακής έναρξης με ή χωρίς δευτερογενή γενίκευση σε ενήλικες ασθενείς με επιληψία που δεν έχουν ελεγχθεί επαρκώς παρά το ιστορικό θεραπείας με τουλάχιστον δύο αντιεπιληπτικά φαρμακευτικά προϊόντα
Περίπου 100.000 άνθρωποι στην Ελλάδα ζουν επί του παρόντος με επιληψία και εξακολουθούν να υπάρχουν σημαντικές ακάλυπτες θεραπευτικές ανάγκες για εκείνους με νόσο ανθεκτική στα φάρμακα12,13
Οι ανεξέλεγκτες επιληπτικές κρίσεις έχουν μεγάλη επιβάρυνση στην ποιότητα ζωής των ασθενών και μπορούν να επηρεάσουν πολλές πτυχές της καθημερινής ζωής, όπως η οδήγηση, η μετάβαση στη δουλειά και η ολοκλήρωση καθημερινών δραστηριοτήτων ,14,15,16
Δεδομένα κλινικών μελετών δείχνουν ότι πάνω από τα μισά άτομα που έλαβαν cenobamate παρουσίασαν μείωση 50% ή περισσότερο στην συχνότητα των εστιακών επιληπτικών κρίσεων 

Αθήνα, Ελλάδα 2 Οκτωβρίου 2023 – Η Angelini Pharma ανακοίνωσε σήμερα ότι η cenobamate, ένα από του στόματος αντισπασμωδικό φάρμακο (ASM), αποζημιώνεται για την συμπληρωματική θεραπεία επιληπτικών κρίσεων εστιακής έναρξης με ή χωρίς δευτερογενή γενίκευση σε ενήλικες ασθενείς με επιληψία που δεν έχουν ελεγχθεί επαρκώς παρά το ιστορικό θεραπείας με τουλάχιστον δύο αντιεπιληπτικά φαρμακευτικά προϊόντα. 
Στην Ελλάδα, το ~35% των ατόμων με επιληψία δυσκολεύονται να ελέγξουν τις κρίσεις τους 12,13, και επομένως είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν συννοσηρότητες, κοινωνικό στιγματισμό και να έχουν μειωμένη ποιότητα ζωής.14,15,16 
Η αποζημίωση της cenobamate ολοκληρώθηκε με την θετική σύσταση της εθνικής επιτροπής ΗΤΑ και η ένταξή της στη θετική λίστα συνταγογραφούμενων σκευασμάτων στην Ελλάδα πραγματοποιήθηκε τον Απρίλιο 2023. 
Μια εγκριτική κλινική μελέτη δεδομένων (μελέτη C017) που δημοσιεύτηκε στο The Lancet Neurology, έδειξε ότι περισσότεροι από τους μισούς ασθενείς (56%) που έλαβαν επικουρικό Cenobamate στη δόση 200 mg/ημέρα ήταν ανταποκρινόμενοι (είχαν μείωση της συχνότητας των κρίσεων τουλάχιστον 50 %).2 Επιπλέον, το 11,2% των ασθενών ήταν ελεύθεροι επιληπτικών κρίσεων όταν λάμβαναν 200 mg/ημέρα cenobamate και αυτό αυξήθηκε στο 21,1% των ασθενών που έλαβαν τη μέγιστη ημερήσια δόση 400 mg/ημέρα (κατά τη διάρκεια της φάσης συντήρησης 12 εβδομάδων).2 Οι πιο συχνές αναφερόμενες ανεπιθύμητες ενέργειες περιλάμβαναν υπνηλία, ζάλη και κεφαλαλγία.2
Η Cenobamate είναι εγκεκριμένο στην ΕΕ για τη συμπληρωματική θεραπεία των επιληπτικών κρίσεων εστιακής έναρξης με ή χωρίς δευτερογενή γενίκευση σε ενήλικες ασθενείς με επιληψία που δεν έχουν ελεγχθεί επαρκώς παρά το ιστορικό θεραπείας με τουλάχιστον δύο αντιεπιληπτικά φαρμακευτικά προϊόντα.3
-//-

▼ Αυτό το φαρμακευτικό προϊόν υπόκειται σε πρόσθετη παρακολούθηση. Αυτό θα επιτρέψει τη γρήγορη αναγνώριση νέων πληροφοριών ασφαλείας. Οι ανεπιθύμητες ενέργειες και τα παράπονα για το προϊόν πρέπει να αναφέρονται. Έντυπα αναφοράς και πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στη διεύθυνση: http://www.eof.gr για την Ελλάδα. Ανεπιθύμητες ενέργειες και παράπονα για το προϊόν θα πρέπει επίσης να αναφέρονται στην Angelini Pharma στην (Ελλάδα) στο :+30 210 6269200 ή Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Σχετικά με την Επιληψία
Η επιληψία είναι μια σοβαρή νευρολογική πάθηση που επηρεάζει περίπου 100.000 άτομα στην Ελλάδα. Η επιληψία είναι μια διαταραχή του εγκεφάλου που χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενες κρίσεις.4.12,13
Υπάρχουν διάφοροι τύποι επιληπτικών κρίσεων που συνήθως κατηγοριοποιούνται σε δύο ομάδες: 1. γενικευμένες κρίσεις που επηρεάζουν ολόκληρο τον εγκέφαλο ή 2. επιληπτικές κρίσεις εστιακής έναρξης, οι οποίες ξεκινούν σε ένα μέρος του εγκεφάλου, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να εξαπλωθούν και στα δύο. Οι επιληπτικές κρίσεις εστιακής έναρξης ταξινομούνται από την ILAE (διεθνής ένωση επιληψίας) σε εστιακές επιληπτικές κρίσεις, επιληπτικές κρίσεις χωρίς συνείδηση και εστιακές έως αμφοτερόπλευρες τονικές κλονικές κρίσεις.4

Σχετικά με την Cenobamate
Η Cenobamate ανακαλύφθηκε και αναπτύχθηκε από την SK Biopharmaceuticals και την SK Life Science και είναι εγκεκριμένο από τον FDA ως αντιεπιληπτικό φάρμακο για τη θεραπεία επιληπτικών κρίσεων μερικής έναρξης σε ενήλικες (γνωστές και ως επιληπτικές κρίσεις εστιακής έναρξης). Η Cenobamate διατίθεται στο εμπόριο στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη.,5

Η Cenobamate είναι ένα νέο μικρό μόριο που παρέχει έναν διπλό, συμπληρωματικό μηχανισμό δράσης που στοχεύει στη θεραπεία των επιληπτικών κρίσεων.6,7 Η Cenobamate σε κλινικά σχετικές συγκεντρώσεις, δρα και ως θετικός αλλοστερικός ρυθμιστής των υποδοχέων GABAA σε μια θέση δέσμευσης μη βενζοδιαζεπίνης και  κατά προτίμηση αποκλείει το επίμονο ρεύμα νατρίου.7,8 Ο διπλός μηχανισμός δράσης της cenobamate υποδηλώνει ότι έχει τη δυνατότητα τόσο να αποτρέψει την έναρξη των κρίσεων όσο και να περιορίσει την εξάπλωση αυτών.6,7,8,9

Μακροπρόθεσμα δεδομένα της cenobamate έχουν μελετηθεί στις ανοιχτές επεκτάσεις των διπλών τυφλών μελετών ελεγχόμενων με εικονικό φάρμακο καθώς και στην ανοιχτή μελέτη ασφάλειας σε ενήλικες με μη ελεγχόμενες εστιακές κρίσεις. Τα δεδομένα από την ανοιχτή μελέτη  επέκτασης OLE της μελέτης C017 (NCT01866111) έδειξαν ότι τα υψηλά ποσοστά ανταπόκρισης, συμπεριλαμβανομένης της μείωσης των κρίσεων 100% και ≥90% διατηρούνται μακροπρόθεσμα. Επιπλέον, η cenobamate κατέγραψε μια διαρκή μείωση του αριθμού των ημερών με κρίσεις κατά τη διάρκεια των ετών που κυμαίνονται μεταξύ 3,6% (έτος 1) και 1,2% (έτος 5) και υψηλότερα ποσοστά κατακράτησης στον πληθυσμό που ανταποκρίθηκε 90-99% μετά από 5 χρόνια.11 Η μακροπρόθεσμη ασφάλεια και ανεκτικότητα ήταν σύμφωνη με τα δεδομένα της διπλής-τυφλής μελέτης. Επιπλέον, το προϊόν αξιολογείται σε μια συνεχιζόμενη τυχαιοποιημένη, διπλά τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο δοκιμή που αξιολογεί την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητά του ως συμπληρωματική θεραπεία σε ασθενείς με πρωτογενείς γενικευμένες τονικοκλονικές κρίσεις (NCT03678753).10

Η Cenobamate έλαβε πρόσφατα έγκριση κυκλοφορίας από τους ρυθμιστικούς φορείς της υγειονομικής περίθαλψης στο Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γερμανία δεδομένης της πιθανής χρήσης του στη θεραπεία ανθεκτικών κρίσεων εστιακής έναρξης στην επιληψία. Το φάρμακο είναι διαθέσιμο στην Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας, της Ισπανίας, της Αυστρίας, της Ιταλίας, της Γαλλίας, του Βελγίου, της Ελβετίας, του Λουξεμβούργου, της Ολλανδίας, της Σλοβακίας, της Νορβηγίας, της Φινλανδίας, της Σουηδίας, της Δανίας, του Ηνωμένου Βασιλείου, της Ιρλανδίας και της Πολωνίας
ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ CENOBAMATE

Η Cenobamate3 έχει λάβει άδεια κυκλοφορίας στην Ελλάδα και έχει λάβει άδεια κυκλοφορίας στην ΕΕ για τη συμπληρωματική θεραπεία των επιληπτικών κρίσεων εστιακής έναρξης με ή χωρίς δευτερογενή γενίκευση σε ενήλικες ασθενείς με επιληψία που δεν έχουν ελεγχθεί επαρκώς παρά το ιστορικό θεραπείας με τουλάχιστον δύο αντιεπιληπτικά φαρμακευτικά προϊόντα. Η συνιστώμενη δόση έναρξης του cenobamate είναι 12,5 mg την ημέρα, τιτλοποιημένη σταδιακά στη συνιστώμενη δόση στόχο των 200 mg την ημέρα. Με βάση την κλινική ανταπόκριση, η δόση μπορεί να αυξηθεί στο μέγιστο των 400 mg την ημέρα.
Η Cenobamate αντενδείκνυται σε ασθενείς με υπερευαισθησία στη δραστική ουσία ή σε κάποιο από τα έκδοχα και σε ασθενείς με οικογενές σύνδρομο βραχυχρόνιου διαστήματος QT.

Σύμφωνα με το σχέδιο διαχείρισης κινδύνου της ΕΕ για το cenobamate, η εμφάνιση φαρμακευτικού εξανθήματος με ηωσινοφιλία και συστηματικά συμπτώματα (DRESS) έχει αναγνωριστεί ως σημαντικός εντοπισμένος κίνδυνος του φαρμάκου. Σημαντικοί πιθανοί κίνδυνοι είναι η υπερευαισθησία, η αυτοκτονία (επίδραση κατηγορίας), η βράχυνση του διαστήματος QT και η αναπαραγωγική/εμβρυϊκή τοξικότητα.
Σε κλινικές μελέτες, οι πιο συχνά αναφερόμενες ανεπιθύμητες ενέργειες ήταν υπνηλία, ζάλη, κόπωση και πονοκέφαλος. Οι εγκεκριμένες Πληροφορίες προϊόντος του cenobamate περιλαμβάνουν τα συνήθη μέτρα ελαχιστοποίησης του κινδύνου για τη μείωση των κινδύνων ασφάλειας σε ασθενείς που λαμβάνουν θεραπεία με το φαρμακευτικό προϊόν.

Σχετικά με την κλινική μελέτη C017
Η C0172 ήταν μια πολυκεντρική, διπλά τυφλή, τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο μελέτη δόσης-απόκρισης για την αξιολόγηση της ασφάλειας και της αποτελεσματικότητας του cenobamate ως συμπληρωματικής θεραπείας σε ενήλικες (18 έως 70 ετών) με μη ελεγχόμενη εστιακή επιληψία παρά τη θεραπεία με 1-3 αντιεπιληπτικά φάρμακα. Μετά από μια αρχική περίοδο (baceline) 8 εβδομάδων, οι συμμετέχοντες στη μελέτη τυχαιοποιήθηκαν σε μία από τις τρεις δόσεις cenobamate (100 mg, 200 mg και 400 mg μία φορά την ημέρα) ή εικονικό φάρμακο για 18 εβδομάδες (φάση τιτλοποίησης 6 εβδομάδων και φάση συντήρησης 12 εβδομάδων ). Τα πρωτεύοντα αποτελέσματα ήταν η ποσοστιαία μεταβολή από την αρχική τιμή στη συχνότητα των εστιακών κρίσεων σε μέσο όρο 28 ημερών στην περίοδο διπλής τυφλής θεραπείας 18 εβδομάδων και το ποσοστό ανταπόκρισης (ποσοστό ασθενών που πέτυχαν ≥50% μείωση από την έναρξη στη συχνότητα εστιακών κρίσεων) κατά τη διάρκεια 12- εβδομαδιαίας φάσης συντήρησης της διπλής-τυφλής περιόδου θεραπείας. Δεδομένα από ασθενείς που είχαν την επιλογή να ενταχθούν στην ανοιχτή φάση επέκτασης της μελέτης C017 παρέχει πρόσθετες πληροφορίες για τη μακροπρόθεσμη κλινική αποτελεσματικότητα και το προφίλ ασφάλειας του cenobamate.

Σχετικά με την Angelini Pharma
Η Angelini Pharma είναι μια διεθνής φαρμακευτική εταιρεία, μέρος του ιταλικού ιδιόκτητου ομίλου Angelini. Η Angelini Pharma δεσμεύεται να βοηθά ασθενείς με παθήσεις κεντρικού νευρικού συστήματος, εργάζεται καθημερινά για τη μείωση και τον μετριασμό των νευρολογικών διαταραχών, ενώ αποκαθιστά και προστατεύει την ψυχική υγεία και τη γνωστική λειτουργία.
Τα τελευταία 50 χρόνια, στον τομέα της ψυχικής υγείας, η Angelini Pharma έχει κερδίσει διεθνή αναγνώριση για τις ουσιαστικές προσπάθειές της να βελτιώσει τη διαχείριση ασθενών με διαταραχές ψυχικής υγείας χάρη στα σημαντικά, εσωτερικά αναπτυγμένα μόρια (όπως η τραζοδόνη) και τη δέσμευσή της να καταπολεμήσει το στίγμα της ψυχικής υγείας.

Η Angelini Pharma δραστηριοποιείται σε 20 χώρες απασχολώντας σχεδόν 3.000 άτομα και εμπορεύεται τα προϊόντα της σε περισσότερες από 70 χώρες μέσω στρατηγικών συμμαχιών με κορυφαίους διεθνείς φαρμακευτικούς ομίλους. Τον Ιανουάριο του 2021, η Angelini Pharma ανακοίνωσε ότι συνήψε μια οριστική συμφωνία συγχώνευσης βάσει της οποίας η Angelini Pharma εξαγόρασε την Arvelle Therapeutics. Ως αποτέλεσμα, η Angelini Pharma έχει την αποκλειστική άδεια εμπορίας της cenobamate στην Ευρωπαϊκή Ένωση και σε άλλες χώρες του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου.

1 National Institute for Health and Care Excellence. NICE Technical Appraisal Guidance [TA753]. Available at:
https://www.nice.org.uk/guidance/ta753/chapter/3-Committee-discussion Accessed October 2022.
2 Krauss L G et al. Lancet Neurol. 2020 Jan;19(1):38-48.
3 Cenobamate Summary of Product Characteristics (SmPC). Available at:
https://www.ema.europa.eu/en/documents/product-information/ontozry-epar-product-information_el.pdf
Accessed October 2022.
4 Fischer et al Epilepsia, 58(4):522–530, 2017 doi: 10.1111/epi.13670
5 FDA. Cenobamate prescribing information. Available at:
https://www.accessdata.fda.gov/drugsatfda_docs/label/2019/212839s000lbl.pdf Accessed October 2022.
6 Guignet M et al. Epilepsia. 2020 Oct 16. doi: 10.1111/epi.16718.
7 Sharma R et al. Eur J Pharmacol. 2020;879:173117.
8 Nakamura M, et al. Eur J Pharmacol. 2019;855:175-182.
9 Anderson LL et al. Epilepsia. 2014;55(8):1274-1283.
10 Randomized, Double-Blind Study to Evaluate Efficacy and Safety of Cenobamate Adjunctive Therapy in PGTC
Seizures NCT03678753.
11 Ref. Klein et al Neurology ® 2022;99:e989-e998 and REF "What do 90-99% responder rates mean in patients
treated with cenobamate: results from the open label extension (OLE) of study C017 "Presented at the 35th
IEC congress in Dublin, 2-6 Sept 2023
12 Tsaparidou Aik., et al., Clinical opinion Epileprtic Seizure. Αvailable from:
https://anesthesia.gr/download/TOMOS_24/022_GEWRGIADOU.pdf
13 https://eginitio.uoa.gr/neyrologiki/neyrologika_nosimata_synoptikes_plirofories/epilipsia/]
14 Soare IA., et al., Quality of life study for caregivers of people with uncontrolled focal-onset seizures. J Med
Econ. 2022 Jan-Dec;25(1):66-76
15 Siarava E., et al., Depression and quality of life in patients with epilepsy in Northwest Greece. Seizure. 2019
Mar; 66:93-98.
16 Piperidou C., et al., Association of demographic, clinical and treatment variables with quality of life of
patients with epilepsy in Greece. Qual Life Res. 2008 Sep;17(7):987-96

Άσθμα ελεγχόμενο και μη: Αίτια και αντιμετώπιση

Το άσθμα είναι μία νόσος που χαρακτηρίζεται από χρόνια φλεγμονή των αεραγωγών που προκαλεί περιορισμό του αέρα, με μεταβαλλόμενη στένωση των βρόγχων και συμπτώματα, όπως ο βήχας, ο συριγμός κατά την εκπνοή, η δύσπνοια κυρίως στην άσκηση αλλά και το αίσθημα βάρους ή σφιξίματος στο στήθος.

Είναι μια σχετικά συχνή νόσος παγκοσμίως, με σημαντικές διαφορές μεταξύ των χωρών, με ορισμένες χώρες να παρουσιάζουν ασθενείς μέχρι και στο 20% του πληθυσμού τους. Υπολογίζεται ότι 358 εκατομμύρια ανθρώπων υποφέρουν από άσθμα παγκοσμίως, με το ποσοστό στη χώρα μας να κυμαίνεται στο 8-9%.

Μπορεί να εμφανιστεί σε όλες τις ηλικίες και στα δύο φύλα και σχετίζεται με γενετική προδιάθεση, όπως κληρονομικότητα και οικογενειακό ιστορικό, αλλά και περιβαλλοντικούς παράγοντες όπως: κάπνισμα, εισπνεόμενοι ρύποι, αλλεργιογόνα, λοιμώξεις, άσκηση αλλά και το στρες. Στα παιδιά είναι η συχνότερη χρόνια πάθηση και εμφανίζεται σε 1 στα 10 παιδιά, με μια συνεχώς αυξανόμενη συχνότητα παγκοσμίως.

Ποια είναι τα συμπτώματα του άσθματος;

«Χαρακτηρίζεται από συμπτώματα όπως ο συριγμός, το αίσθημα δύσπνοιας, συσφικτικό άλγος ή πόνος στο στήθος, καθώς και από βήχα που κάποιες φορές μπορεί να είναι ξηρός και άλλες παραγωγικός. Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να συνοδεύονται και από παραγωγή πυέλων που προκαλούν δυσκολίες κατά τον ύπνο λόγω του βήχα ή του συριγμού.

Τα συμπτώματα αυτά συνήθως ποικίλουν μέσα στην ημέρα και γίνονται πιο έντονα στη διάρκεια της νύχτας ή νωρίς το πρωί, ενώ μπορεί να διαρκούν περισσότερο κάποιες στιγμές της ημέρας και να υποχωρούν αυτόματα ή να χρειάζονται αγωγή», επισημαίνει ο κ. Σπυρίδων Γκάτζιας Αναπληρωτής Διευθυντής Πνευμονολόγος στο Μetropolitan Hospital.

Πώς γίνεται η διάγνωση του άσθματος;

Πολλοί ασθενείς αδυνατούν να αναγνωρίσουν ότι πάσχουν από άσθμα κυρίως εξαιτίας της χρόνιας συμβίωσής τους με αυτό. Ιατρικά, η κατάσταση αυτή δημιουργεί προβλήματα τόσο στους ασθενείς αλλά και στους ίδιους τους ιατρούς οι οποίοι αντιμετωπίζουν δυσχέρειες στην αξιολόγηση της νόσου.

«Η διάγνωση στηρίζεται στο ιστορικό του ασθενούς και επιβεβαιώνεται με παρακλινικό έλεγχο, ο οποίος περιλαμβάνει κυρίως σπιρομέτρηση, δηλαδή έλεγχο της λειτουργίας των πνευμόνων και της ανταπόκρισής της στη βρογχοδιαστολή. Πρόκειται για μια απλή αλλά βασική εξέταση που βοηθά στην ακριβή μέτρηση του εισπνεόμενου και εκπνεόμενου όγκου αέρα σε συνάρτηση με το χρόνο.

Με αυτό τον τρόπο, ο πνευμονολόγος είναι σε θέση να γνωρίζει, εάν ο εξεταζόμενος έχει φυσιολογική αναπνευστική λειτουργία ή αν υπάρχει απόφραξη ή περιορισμός. Παράλληλα, πραγματοποιείται έλεγχος πιθανών αλλεργιών με δερματικά ή αιματολογικά τεστ, αλλά και δοκιμασίες πρόκλησης ή άσκησης», εξηγεί ο ειδικός.

Ποιοι παράγοντες πυροδοτούν το άσθμα;

«Πάρα πολλοί παράγοντες μπορεί να το πυροδοτήσουν, ανάμεσα τους η σκόνη, το τρίχωμα ορισμένων ζώων όπως ο σκύλος ή η γάτα, η ατμοσφαιρική ρύπανση, το κάπνισμα, η γύρη, η μούχλα, ο ζεστός ατμός ή ο κρύος αέρας, το στρες, η άσκηση και ορισμένα φάρμακα όπως είναι η ασπιρίνη αλλά ακόμη και ιογενείς ή βακτηριακές λοιμώξεις», αναφέρει και συνεχίζει: «Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να συμβουλευόμαστε τον ιατρό μας όταν πρέπει να πάρουμε φάρμακα για κάποια πάθηση, ώστε να μην έχουμε παρενέργειες από τυχόν αλληλεπιδράσεις των φαρμάκων μεταξύ τους».

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του μη ελεγχόμενου άσθματος;

«Το μη ελεγχόμενο άσθμα συναντάται, ευτυχώς, σε μια μικρή ομάδα ασθενών που πάσχουν από άσθμα. Χαρακτηρίζεται από καθημερινά συμπτώματα τα οποία δεν ελέγχονται ικανοποιητικά με τη χρήση πλήρους αγωγής. Σε αυτές τις περιπτώσεις, εκτός από τα ανακουφιστικά φάρμακα που είναι τα βρογχοδιασταλτικά εισπνεόμενα, αυτοί οι ασθενείς καλούνται να χρησιμοποιούν και ρυθμιστικά της νόσου που είναι η κορτιζόνη, τόσο σε μορφή εισπνοών, όσο και από το στόμα σε ιδιαίτερα υψηλές δόσεις και παρ΄ όλα αυτά να συνεχίζουν να εκδηλώνουν συμπτωματολογία.

Πλέον, υπάρχουν νέες πρωτοποριακές μέθοδοι οι οποίες περιλαμβάνουν φάρμακα που συγκαταλέγονται στην κατηγορία των βιολογικών παραγόντων και μπορούν να ελέγξουν σημαντικά τη συμπτωματολογία», δηλώνει.

Σε ποιες επιπλοκές μπορεί να οδηγήσει το μη ελεγχόμενο άσθμα;

«Σε περιπτώσεις που δεν μπορεί να ελεγχθεί το άσθμα, εκτός από την επιδείνωση των συμπτωμάτων που προαναφέρθηκαν, μπορεί να προκαλέσει επιπλέον πρήξιμο των αεραγωγών που μεταφέρουν οξυγόνο μέσα και έξω από τους πνεύμονες. Ως αποτέλεσμα, οι αεραγωγοί στενεύουν και δημιουργούνται ουλές στους πνεύμονες, γεγονός που καθιστά δύσκολη την αναπνοή, τη λεγόμενη αναδιαμόρφωση των αεραγωγών, η οποία επηρεάζει την αποτελεσματικότητα των φαρμάκων που χρησιμοποιούνται. Επιπλέον, οι ασθενείς με μη ελεγχόμενο άσθμα είναι ευάλωτοι σε λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος, όπως η πνευμονία», τονίζει ο γιατρός.

Ποιο είναι το «κλειδί» της αντιμετώπισης του άσθματος;

«Το «κλειδί» της αντιμετώπισης είναι να προσεγγίζουμε τα συμπτώματα από την αρχή προχωρώντας σε μια έγκαιρη και σωστή διάγνωση και σχεδιάζοντας με το γιατρό την κατάλληλη και εξατομικευμένη θεραπεία. Η έγκαιρη αντιμετώπιση των συμπτωμάτων εξασφαλίζει την καλύτερη πνευμονική λειτουργία με την ελάχιστη δόση φαρμάκων. Παράλληλα, βοηθά τον ασθενή να ενημερωθεί και να εκπαιδευτεί σωστά γύρω από τη νόσο, ώστε να διατηρεί εν τέλει μία φυσιολογική ζωή, παρουσιάζοντας καθόλου ή ελάχιστα συμπτώματα στη διάρκεια της ημέρας, χωρίς περιορισμό των καθημερινών δραστηριοτήτων του και συμπτώματα τη νύχτα, καθόλου ή ελάχιστη ανάγκη για λήψη ανακουφιστικού φαρμάκου και εν τέλει μία φυσιολογική αναπνευστική λειτουργία», αναφέρει.

Υπάρχει θεραπεία για την αντιμετώπιση του άσθματος;

«Η θεραπεία περιλαμβάνει φάρμακα κατά κύριο λόγο εισπνεόμενα, μέσω συσκευών κατάλληλα επιλεγμένων από τον γιατρό για κάθε ασθενή, που δρουν απευθείας στο όργανο-στόχο και είναι αποτελεσματικά και ασφαλή όταν χρησιμοποιούνται σύμφωνα με τις ιατρικές οδηγίες. Νεότερες θεραπείες με μονοκλωνικά αντισώματα και βιολογικούς παράγοντες, απευθύνονται σε ασθενείς με σοβαρότερο άσθμα και έχουν ως στόχο, μεταξύ άλλων, τη μείωση της ανάγκης χορήγησης κορτικοστεροειδών», συμπληρώνει.

Ποια εποχή του χρόνου είναι λιγότερο έντονα τα συμπτώματα;

«Το καλοκαίρι, είναι σε γενικές γραμμές, καλή εποχή για τους ασθενείς με άσθμα γιατί συνήθως δεν υπάρχουν οι ατμοσφαιρικοί παράγοντες που μπορεί να το πυροδοτήσουν, ωστόσο σίγουρα θα πρέπει να προσέχουν τις λοιμώξεις, τα κρυώματα και τις μεγάλες εναλλαγές θερμοκρασίας κρύου-ζέστης οι οποίες μπορεί να προκαλέσουν μια κρίση άσθματος», καταλήγει ο κ. Γκάτζιας.

• ΝΙΚΗ ΜΠΑΚΟΥΛΗ

Οι καθημερινές ενέσεις ινσουλίνης για όσους έχουν διαβήτη τύπου 1 είναι αναγκαίες για τη ζωή τους, όπως είναι επώδυνες και άβολες. Γι’ αυτό και οι επιστήμονες έχουν επικεντρώσει στην ανάπτυξη εμφυτευμάτων κυττάρων παγκρεατικών νησίδων.

Οι παγκρεατικές νησίδες είναι κύτταρα που βρίσκονται σε συστάδες σε όλο το πάγκρεας. Είναι κατασκευασμένες από διάφορους τύπους κυττάρων.

Ένας είναι τα βήτα κύτταρα που κάνουν την ινσουλίνη, ορμόνη που βοηθά τη γλυκόζη να χρησιμοποιεί την ενέργεια του σώματος.

Το ανοσοποιητικό σύστημα των ατόμων με διαβήτη τύπου 1 καταστρέφει αυτά τα κύτταρα, επομένως η ινσουλίνη πρέπει να εγχέεται καθημερινά με ενέσεις στην κυκλοφορία του αίματος, προκειμένου να ζήσουν.

Oι ενέσεις ινσουλίνης είναι ανάγκη για την επιβίωση όσων έχουν διαβήτη τύπου 1. GETTY IMAGES

Μια εναλλακτική λύση είναι η εμφύτευση κυττάρων νησίδων που είτε έχουν συλλεχθεί από πτώμα, είτε προέρχονται από βλαστοκύτταρα. Λειτουργεί μεν, σε πολλές περιπτώσεις, ωστόσο οι ασθενείς πρέπει να λαμβάνουν ανοσοκατασταλτικά φάρμακα για το υπόλοιπο της ζωής τους, ώστε να εμποδίσουν την απόρριψη αυτών των κυττάρων.

Για αυτό και αναζητούνται άλλες επιλογές.

Ένα σημαντικό εμπόδιο στην προσέγγιση των εμφυτευμάτων είναι ότι μόλις τα κύτταρα εμφυτευθούν, ‘ξεμένουν’ από οξυγόνο και σταματούν να παράγουν ινσουλίνη.

Ερευνητές του ΜΙΤ σχεδίασαν νέα συσκευή που όχι μόνο μεταφέρει εκατοντάδες χιλιάδες κύτταρα νησίδων που παράγουν ινσουλίνη, αλλά έχει και το δικό του ‘εργοστάσιο’ παραγωγής οξυγόνου: το παράγει, μαζί με υδρογόνο, διασπώντας τους υδρατμούς που εμφανίζονται φυσικά στο σώμα.

Το υδρογόνο διαχέεται ακίνδυνα, ενώ το οξυγόνο πηγαίνει σε ένα θάλαμο αποθήκευσης στο εμφύτευμα. Στη συνέχεια, μια λεπτή, διαπερατή μεμβράνη σε αυτόν τον θάλαμο επιτρέπει στο οξυγόνο να ρέει στον θάλαμο που περιέχει τα κύτταρα νησίδων.

Οι δοκιμές που έγιναν σε διαβητικά ποντίκια (το εμφύτευμα τοποθετήθηκε κάτω από το δέρμα) έδειξαν πως αυτή η συσκευή που έχει το μέγεθος κέρματος των 25 cents του δολαρίου μπορεί να διατηρήσει σταθερά τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα, για τουλάχιστον ένα μήνα.

Το εμφύτευμα που κατασκεύασαν οι ερευνητές του ΜΙΤ MIT/BOSTON CHILDREN'S HOSPITAL

Οι ερευνητές ελπίζουν τώρα πως θα καταφέρουν να δημιουργήσουν μια μεγαλύτερη έκδοση (περίπου στο μέγεθος μιας τσίχλας) που θα μπορεί να δοκιμαστεί σε άτομα με διαβήτη τύπου 1. Προηγουμένως θα δοκιμαστεί σε μεγαλύτερα ζώα.

«Μπορείτε να το σκεφτείτε ως μια ζωντανή ιατρική συσκευή που κατασκευάζεται από ανθρώπινα κύτταρα που εκκρίνουν ινσουλίνη, μαζί με ένα ηλεκτρονικό σύστημα υποστήριξης ζωής» εξήγησε ο Daniel Anderson, καθηγητής στο Τμήμα Χημικής Μηχανικής του MIT, μέλος του Ινστιτούτου Koch για την Ολοκληρωμένη Έρευνα και Ινστιτούτο Καρκίνου του MIT και ανώτερος συγγραφέας της μελέτης.

Πρόσθεσε ότι «είμαστε ενθουσιασμένοι από την μέχρι τώρα πρόοδο των δοκιμών και πραγματικά αισιόδοξοι ότι αυτή η τεχνολογία θα μπορούσε να καταλήξει να βοηθάει τους ασθενείς».

«Αν μπορούμε να αντικαταστήσουμε την ανάγκη για εγχύσεις κάθε δεύτερη εβδομάδα με ένα μόνο εμφύτευμα που μπορεί να δράσει για μεγάλο χρονικό διάστημα, νομίζω ότι αυτό θα μπορούσε πραγματικά να βοηθήσει πολλούς ασθενείς».

Ενώ οι ερευνητές επικεντρώνονται κυρίως στη θεραπεία του διαβήτη, λένε ότι αυτό το είδος συσκευής θα μπορούσε να προσαρμοστεί για τη θεραπεία άλλων ασθενειών που απαιτούν επαναλαμβανόμενη χορήγηση θεραπευτικών πρωτεϊνών.

Η συσκευή έχει ήδη χρησιμοποιηθεί για την υποστήριξη κυττάρων που παράγουν ερυθροποιητίνη, η οποία είναι μια πρωτεΐνη που διεγείρει την παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων.

Πηγή: news247.gr

Ίλιγγος και ζάλη: Συμπτώματα που δεν πρέπει να αγνοήσετε

Ο ίλιγγος και η ζάλη αποτελούν πολύ συχνές αιτίες προσέλευσης ασθενών στο ΩΡΛ ιατρείο και μάλιστα τις περισσότερες φορές σαν επείγοντα περιστατικά.

Λόγω του επείγοντος του γεγονότος, της οξείας εγκατάστασης και της βαρύτητας των συμπτωμάτων, οι ασθενείς συχνά μπερδεύουν τις έννοιες αυτές. Έτσι καταρχάς θα πρέπει να ξεχωρίσουμε αυτές τις δύο καταστάσεις που αποτελούν συμπτώματα και όχι παθήσεις.

«Ο ίλιγγος είναι το αίσθημα περιστροφής, είτε του ατόμου είτε του περιβάλλοντος. Η ζάλη αποτελεί μια πιο ακαθόριστη έννοια που εκτός του ιλίγγου δυνατόν να συμπεριλαμβάνει και άλλα συμπτώματα όπως πονοκέφαλο, ναυτία, απάθεια, τάση για λιποθυμία κ.ά.» εξηγεί ο κ. Αντώνης Καμπέρος MD, PhD, Διευθυντής Χειρουργός ΩΡΛ Metropolitan Hospital, Επιστημονικός συνεργάτης HealthSpot.

Σε μελέτες που έχουν γίνει αναφέρεται ότι τουλάχιστον μια κρίση ιλίγγου έχει παρουσιάσει έως και το 80% του γενικού πληθυσμού, πάσχουν και τα δύο φύλα, ελαφρώς συχνότερα οι γυναίκες, η δε προσβολή αφορά συνήθως τις μέσες και μεγάλες ηλικίες.

«Ο ίλιγγος διακρίνεται σε περιφερικό και κεντρικό. Ο περιφερικός ίλιγγος (πάσχει ο λαβύρινθος ή το αιθουσαίο νεύρο) χαρακτηρίζεται από έντονη συμπτωματολογία με εμέτους, ναυτία, πιθανή βαρηκοΐα, εμβοές και αστάθεια που διαρκούν από λεπτά έως μέρες. Είναι ο συχνότερα απαντώμενος ίλιγγος.

Ο κεντρικός ίλιγγος (πάσχει το κεντρικό νευρικό σύστημα) είναι πιο ήπιος, κρατάει περισσότερο χρόνο και συνοδεύεται από ευρύ φάσμα συμπτωμάτων όπως πονοκέφαλος, απάθεια, αδυναμία του σώματος, διπλωπία, μουδιάσματα (προσώπου-άκρων), δυσκολία στην ομιλία κ.ά.

Μια τυπική κρίση ιλίγγου χαρακτηρίζεται από έντονο αίσθημα περιστροφής το οποίο συνυπάρχει με έντονη εφίδρωση, ναυτία, εμέτους, κακουχία και αίσθημα φόβου και αγωνίας. Τα συμπτώματα αυτά συχνά οδηγούν τον πάσχοντα στην ακινητοποίηση και τον περιορισμό των καθημερινών δραστηριοτήτων» επισημαίνει.

Για τη σωστή διάγνωση και αντιμετώπιση της πάθησης έχει μεγάλη σημασία η λήψη, από τον ειδικό ΩΡΛ ιατρό, ενός λεπτομερούς ιστορικού από τον ασθενή και το περιβάλλον του.

«Καταρχήν θα πρέπει να προσδιοριστεί η χρονική διάρκεια του ιλίγγου. Έτσι ίλιγγοι λίγων δευτερολέπτων συνήθως οφείλονται σε καλοήθη ίλιγγο θέσεως (η συνηθέστερη αιτία περιφερικού ιλίγγου), λίγων λεπτών σε αιθουσαία ημικρανία που συνήθως συνοδεύεται από ημικρανιακή  αύρα και φωτοφοβία, ολίγων ωρών σε σύνδρομο Meniere (το χαρακτηριστικό του είναι το μακρύ ιστορικό και η επαναληψιμότητα των κρίσεων στον χρόνο) και ολίγων ημερών σε αιθουσαία νευρίτιδα.

Ακολούθως και μέσω της κλινικής εξέτασης διερευνάται η ύπαρξη συνοδών συμπτωμάτων όπως νυσταγμός οφθαλμών, βαρηκοϊα, εμβοές, νευρολογικές διαταραχές κ.ά., έτσι ώστε ο ειδικός να κατευθυνθεί και να προσδιορίσει την αιτία που προκαλεί τον ίλιγγο.

Σε αρκετές περιπτώσεις θα απαιτηθεί εργαστηριακός απεικονιστικός και νευροωτολογικός έλεγχος ενώ μεγάλη βοήθεια παρέχει και η δοκιμασία Dix-Hollpike.

Ανάλογα με τα ευρήματα απαραίτητη είναι και η συνεργασία με ιατρούς άλλων ειδικοτήτων όπως νευρολόγους, καρδιολόγους, ορθοπεδικούς, κ.λπ. ώστε να βρεθεί η αιτία του ιλίγγου και να αντιμετωπισθεί σωστά ο ασθενής» τονίζει ο κ. Καμπέρος συνοψίζοντας τα αίτια ενός ιλίγγου.

Συνήθεις Αιτίες ιλίγγου

Περιφερικός ίλιγγος

1. Καλοήθης ίλιγγος θέσεως
2. Σύνδρομο Meniere
3. Αιθουσαία νευρίτιδα
4. Φλεγμονές ωτός
5. Τραύμα

 Κεντρικός ίλιγγος

1.  Ημικρανία
2.  Αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια
3.  Σκλήρυνση κατά πλάκας
4.  Όγκοι εγκεφάλου
5.  Παρεγκεφαλίτιδα

Άλλες αιτίες

1.     Μεταβολικές παθήσεις

2. Ορθοστατική υπόταση

      3.  Αυτοάνοσα νοσήματα

4. Παρενέργειες από λήψη φαρμάκων (αμινογλυζίτες, βαρβιτουρικά, διουρητικά, αντιυπερτασικά)

      5. Ψυχογενή αίτια

Τελειώνοντας, «θα πρέπει να αναφερθεί ότι ο ίλιγγος αν και είναι ένα έντονο σύμπτωμα που αιφνιδιάζει και φοβίζει τον ασθενή συνήθως οφείλεται σε αίτια που δεν είναι τόσο σοβαρά για την υγεία του ασθενούς», καταλήγει ο κ. Καμπέρος.

Σοκαριστικές μελέτες στις ΗΠΑ συνδέουν τη βιομηχανία φυσικού αερίου με σοβαρά προβλήματα υγείας.

Ειδικότερα, όπως αναφέρει το Associated Press, τα παιδιά που ζούσαν κοντά σε πηγάδια φυσικού αερίου στη δυτική Πενσυλβάνια των ΗΠΑ όπου γίνονταν εντατικές γεωτρήσεις, είχαν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν μια σχετικά σπάνια μορφή καρκίνου. Οι κάτοικοι όλων των ηλικιών που βρίσκονταν σε κοντινή απόσταση, είχαν αυξημένες πιθανότητες να πάθουν σοβαρή κρίση άσθματος, σύμφωνα με εκθέσεις που δόθηκαν στη δημοσιότητα την Τρίτη (15/8).

Η μελέτη του Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ έρχεται να προστεθεί σε ένα σύνολο στοιχείων που συνδέουν τη βιομηχανία φυσικού αερίου με ορισμένα προβλήματα υγείας. Στη συγκεκριμένη μελέτη, οι ερευνητές διαπίστωσαν συσχετίσεις μεταξύ της δραστηριότητας της βιομηχανίας φυσικού αερίου και δύο παθήσεων: του άσθματος και του λεμφώματος στα παιδιά, τα οποία σχετικά σπάνια διαγιγνώσκονται με αυτόν τον τύπο καρκίνου.

Οι ερευνητές δεν ήταν σε θέση να πουν αν η γεώτρηση προκάλεσε τα προβλήματα υγείας, επειδή οι μελέτες δεν είχαν σχεδιαστεί για αυτό τον σκοπό. Αντ’ αυτού, οι ερευνητές μελέτησαν τα αρχεία υγείας για να εντοπίσουν πιθανές συσχετίσεις με βάση το πόσο κοντά ζούσαν οι άνθρωποι στις γεωτρήσεις φυσικού αερίου.

Περισσότερα για την προστασία της υγείας ζητούν ακτιβιστές

Οι εκθέσεις δόθηκαν στη δημοσιότητα κατά την έναρξη μιας δημόσιας συνεδρίασης το βράδυ της Τρίτης η οποία διοργανώθηκε από τη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ και το Υπουργείο Υγείας. Κατά τη συνάντηση, ακτιβιστές της κοινότητας και ανήσυχοι γονείς προέτρεψαν τους υπαλλήλους του τμήματος και τους ερευνητές να κάνουν περισσότερα για την προστασία της δημόσιας υγείας, καθώς οι γεωτρήσεις φυσικού αερίου συνεχίζουν να επεκτείνονται.

Στη μελέτη για τον καρκίνο, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα παιδιά που ζούσαν σε απόσταση 1,6 χιλιομέτρων από ένα πηγάδι φυσικού αερίου είχαν 5 έως 7 φορές περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν λέμφωμα σε σύγκριση με τα παιδιά που ζούσαν 8 χιλιόμετρα ή μακρύτερα από ένα πηγάδι. Αυτό ισοδυναμεί με 60 έως 84 περιπτώσεις λεμφώματος ανά εκατομμύριο παιδιών που ζούσαν κοντά σε πηγάδια, έναντι 12 ανά εκατομμύριο παιδιών που ζούσαν πιο μακριά.

Δεκάδες παιδιά και νεαροί ενήλικες έχουν διαγνωστεί με μια εξαιρετικά σπάνια μορφή καρκίνου των οστών, το σάρκωμα Ewing. Τα άτομα αυτά ζουν σε μια περιοχή έξω από το Πίτσμπουργκ όπου γίνονταν γεωτρήσεις και οι οικογένειές τους συνέβαλαν καθοριστικά στο να διεξαχθεί η μελέτη. Ωστόσο οι ερευνητές δήλωσαν ότι δεν βρήκαν καμία συσχέτιση μεταξύ των γεωτρήσεων φυσικού αερίου και της παιδικής λευχαιμίας και του καρκίνου του εγκεφάλου και των οστών.

Όσον αφορά το άσθμα, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα άτομα με την αναπνευστική πάθηση που ζούσαν κοντά σε πηγάδια είχαν περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν σοβαρές αντιδράσεις κατά την εξόρυξη του αερίου σε σύγκριση με άτομα που δεν ζούσαν κοντά σε πηγάδια.

Αυστηροποίηση των νόμων για το fracking

Την τελευταία δεκαετία, πολλές πολιτείες των ΗΠΑ έχουν αυστηροποιήσει τους νόμους τους για το fracking και τη διάθεση αποβλήτων. Ωστόσο, οι ερευνητές έχουν επανειλημμένα δηλώσει ότι οι ρυθμιστικές ελλείψεις δίνουν μια ελλιπή εικόνα της ποσότητας των τοξικών ουσιών που η βιομηχανία εκπέμπει στον αέρα, διοχετεύει στο έδαφος ή παράγει ως απόβλητα. Η βιομηχανία φυσικού αερίου έχει υποστηρίξει ότι το fracking είναι ασφαλές, και οι ομάδες που εξετάζουν τις μελέτες δήλωσαν την Τρίτη ότι η προστασία της δημόσιας υγείας είναι η ύψιστη προτεραιότητά τους.

Η έλευση της υδραυλικής ρωγμάτωσης μεγάλου όγκου σε συνδυασμό με την οριζόντια γεώτρηση σε βάθος χιλιομέτρων στο έδαφος τις τελευταίες δύο δεκαετίες, μετέτρεψε τις Ηνωμένες Πολιτείες σε παγκόσμια υπερδύναμη του πετρελαίου και του φυσικού αερίου. Έφερε όμως και ρύπανση του νερού, του αέρα, καθώς και ασθένειες.

Μπορεί να είναι δύσκολο ή αδύνατο για τους ερευνητές να προσδιορίσουν επακριβώς πόσο εκτέθηκαν οι άνθρωποι σε ρύπους στον αέρα ή στο νερό. Για αυτό και προσπαθούν να συγκεντρώσουν αρκετά δεδομένα για να εκτιμήσουν τον κίνδυνο και να εξάγουν συμπεράσματα.

Έξαρση των συμπτωμάτων του έρπητα παρατηρείται τους καλοκαιρινούς μήνες. Η αιτία εντοπίζεται στην υπερβολική έκθεση στον ήλιο, η οποία μπορεί να επηρεάσει το ανοσοποιητικό σύστημα, με συνέπεια αυτό να μην μπορεί πλέον να κρατήσει υπό έλεγχο τον ιό. Η ενημέρωση για τον τρόπο μείωσης των πιθανοτήτων επανεμφάνισης των δερματικών βλαβών είναι εξαιρετικά σημαντική, προκειμένου οι πάσχοντες να απολαμβάνουν τις ευεργετικές ιδιότητές του ήλιου χωρίς τον κίνδυνο υποτροπής.

«Οι ερπητοϊοί είναι μια οικογένεια ιών ευρέως διαδεδομένων στη φύση. Χωρίζονται σε τρεις υποοικογένειες, εκ των οποίων μόνο η μία δημιουργεί δερματικές βλάβες στον άνθρωπο. Σε αυτήν ανήκουν ο ιός της ανεμευλογιάς - έρπητα ζωστήρα (VZV) και ο ιός του απλού έρπητα (HSV). Υπάρχουν δύο τύποι του HSV: ο ιός του απλού έρπητα 1 (HSV-1) και ο ιός του απλού έρπητα 2 (HSV-2).

Η μόλυνση γίνεται με στενή επαφή με άτομο που έχει ενεργό ιό. Μετά την αρχική εκδήλωση των συμπτωμάτων και την υποχώρησή τους, αυτός παραμένει σε λανθάνουσα κατάσταση στα νευρικά γάγγλια, καθώς δεν υπάρχει θεραπεία που να τον εκριζώνει. Περιοδικά μπορεί να επανενεργοποιείται, προκαλώντας φυσαλιδώδη εξανθήματα σε ερυθηματώδη βάση, που συνοδεύονται από πόνο και κνησμό. Οι φυσαλίδες συνήθως επιμένουν για λίγες ημέρες και στη συνέχεια σπάνε και στεγνώνουν, σχηματίζοντας μια λεπτή κιτρινωπή κρούστα. Οι βλάβες επουλώνονται πλήρως, αλλά οι πολυάριθμες υποτροπές στο ίδιο σημείο μπορεί να γίνουν αιτία ατροφίας και ουλών» εξηγεί ο Δερματολόγος - Αφροδισιολόγος δρ Χρήστος Στάμου.

Ειδικότερα, ο HSV μεταδίδεται με άγγιγμα των βλαβών και εκδηλώνεται στο δέρμα, το στόμα, τα χείλη, τα μάτια και τα γεννητικά όργανα. Ο επιχείλιος έρπης είναι η πιο συχνή κλινική μορφή στην περιοχή του προσώπου. Ο έρπης των γεννητικών οργάνων είναι η πιο διαδεδομένη σεξουαλικά μεταδιδόμενη ελκωτική νόσος στις ανεπτυγμένες χώρες και μπορεί να προκληθεί τόσο από τον HSV-1 όσο και τον HSV-2.

Ο VZV μεταδίδεται με την εισπνοή  εκκρίσεων των αεροφόρων οδών ή την επαφή με δερματικές βλάβες. Κατά τη διάρκεια της πρωτογενούς λοίμωξης (ανεμευλογιά), ο ιός καθίσταται στα ραχιαία γάγγλια. Υπό ορισμένες συνθήκες “ξυπνά” και ο ασθενής εμφανίζει έρπη ζωστήρα σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος. Κάθε άτομο με ιστορικό ανεμευλογιάς διατρέχει περίπου 30% κίνδυνο επανενεργοποίησης του VZV τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του.

Τρεις στις δέκα υποτροπές οφείλονται στην απότομη έκθεση στο ηλιακό φως, κυρίως (αλλά όχι αποκλειστικά), λόγω της καταστολής της ανοσολογικής απόκρισης που προκαλεί στον οργανισμό.

Μια μελέτη που διεξήχθη από το Kobe University Graduate School of Medicine της Ιαπωνίας διαπίστωσε ότι περίπου το 10,4% των ατόμων με τον ιό HSV-1 ανέφεραν επανεμφάνιση των συμπτωμάτων. Κατά τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο οι εξάρσεις που προκλήθηκαν από τον ήλιο αυξήθηκαν στο 19,7% συνολικά. Ωστόσο, το ποσοστό αυτό ανήλθε στο 28% στους ασθενείς ηλικίας κάτω των 30 ετών που διαγνώστηκαν κατά τους ίδιους μήνες και στο 40% στα άτομα ίδιας ηλικίας που υποτροπίασαν στο παραπάνω χρονικό διάστημα.

«Η έκθεση στον ήλιο έχει επιδράσεις στον οργανισμό μας. Για παράδειγμα, προσφέρει ένα ευχάριστο αίσθημα ευεξίας, λόγω της απελευθέρωσης ορμονών που δρουν ως αντικαταθλιπτικά. Είναι απαραίτητη δε για την παραγωγή της σημαντικής για την εύρυθμη λειτουργία του βιταμίνης D. Όμως, προκαλεί και βλάβες, όπως εγκαύματα, φωτογήρανση, φωτοαλλεργικές αντιδράσεις, καρκίνο του δέρματος, οφθαλμικές παθήσεις και ανοσοκαταστολή. Η έκθεση στο ήμισυ της ηλιακής ακτινοβολίας  που απαιτείται για την εμφάνιση ενός ελάχιστα ανιχνεύσιμου εγκαύματος είναι αρκετή για να καταστέλλει την ικανότητα του οργανισμού να αμύνεται.

Επομένως, ο πιο αποτελεσματικός τρόπος μείωσης του κινδύνου υποτροπής το καλοκαίρι είναι η αποφυγή του ήλιου. Ωστόσο, αυτό δεν είναι εφικτό. Ευτυχώς, από τις μέχρι σήμερα μελέτες  φαίνεται ότι η χρήση αντηλιακού, πριν από την έκθεση, προστατεύει», επισημαίνει ο δρ Στάμου.

Πρόσθετοι τρόποι με τους οποίους μπορεί να μειώσει κάποιος τις πιθανότητες επανεμφάνισης των συμπτωμάτων είναι:

·       η ενυδάτωση των χειλιών με lip balm που περιέχει SPF,

·       η χρήση καπέλου που δημιουργεί σκιά στο πρόσωπο και στα χείλη,

·       η αποφυγή οποιαδήποτε μηχανήματος ή συσκευής που παράγει υπεριώδη ακτινοβολία,  και

·       η επαρκής ενυδάτωση του δέρματος.

Για όσους δεν στέκονται τυχεροί και εμφανίζουν τις επώδυνες και κνησμώδεις φυσαλίδες, υπάρχουν τρόποι μείωσης της σοβαρότητας και της διάρκειας των υποτροπών. Συγκεκριμένα, οι ασθενείς έχουν την επιλογή να χρησιμοποιήσουν επιθέματα που προστατεύουν την πληγείσα περιοχή, τοπικές αγωγές που ανακουφίζουν από τα συμπτώματα και από του στόματος αντιιϊκά φάρμακα που διακόπτουν την αναπαραγωγή του ιού.

«Αν και υποτροπές μπορεί να προκύψουν και από άλλες αιτίες, όπως από έκθεση σε θερμότητα ή κρύο, τραυματισμό, ορμονικές αλλαγές, έντονο ψυχικό στρες, κάπνισμα, λοίμωξη ή σοβαρά προβλήματα υγείας και νευρική βλάβη, η έκθεση στον ήλιο είναι ο πιο συχνός και τροποποιήσιμος παράγοντας κινδύνου.

Το μόνο που απαιτείται είναι η προοδευτική έκθεση στον ήλιο, ώστε να δίδεται η δυνατότητα σταδιακής ενεργοποίησης της προστατευτικής μελανίνης (χωρίς πρόκληση ερυθήματος), η επιλογή ρούχων που δεν επιτρέπουν την είσοδο της ακτινοβολίας (π.χ. μετάξι και blue jeans) και η χρήση επαρκούς ποσότητας αντηλιακού κατά της UVB και της UVA με δείκτη προστασίας κατάλληλο για κάθε φωτότυπο και για τις επικρατούσες περιβαλλοντικές συνθήκες (π.χ. μήνας του έτους, χιόνι, θάλασσα, άμμος, υψόμετρο, γεωγραφικό πλάτος)», καταλήγει ο δρ Στάμου.

Όταν εφευρέθηκε το 1879, χρησιμοποιήθηκε ως απολυμαντικό (μεταξύ άλλων) και χρησιμοποιήθηκε ως στοματικό διάλυμα για πρώτη φορά το 1970.

Έχετε ξεμείνει από αποσμητικό και δεν έχετε κάτι εύκαιρο; Ρίξτε λίγο στοματικό διάλυμα σε ένα βαμβάκι και περάστε με αυτό τις μασχάλες σας.

Απολυμαντικό τουαλέτας και αποσμητικό χώρου

Αν ρίξετε λίγο στοματικό διάλυμα στη τουαλέτα σας, μπορεί να ακούγεται σπάταλο, αλλά στην πραγματικότητα απολυμαίνει την τουαλέτα και αναδύει ευχάριστη μυρωδιά στο μπάνιο. Μπορείτε να απαλλαγείτε από βακτήρια και μύκητες με αυτόν τον τρόπο.
Καταπολεμήστε τσιμπήματα κουνουπιών

Αν έχετε τσιμπήματα κουνουπιών, το στοματικό διάλυμα μπορεί να σας ανακουφίσει από το αίσθημα κνησμού. Έτσι θα απολυμάνει την περιοχή και δε θα ξύνεστε.

Καταπολεμήστε την πιτυρίδα

Παραδόξως, το στοματικό διάλυμα συστήνεται για την καταπολέμηση της πιτυρίδας. Απλά ρίξτε λίγο στο τριχωτό της κεφαλής, κάντε ελαφρύ μασάζ και ξεβγάλτε.

Απαλλαγείτε από σπυράκια

Απαλλαγείτε από σπυράκια και μαύρα στίγματα με κατευθείαν εφαρμογή στοματικού διαλύματος σε ένα βαμβάκι πάνω στο δέρμα σας. Έτσι θα επανακτήσετε την κατάσταση της επιδερμίδας σας ξανά!

Καταπολεμήστε μύκητες νυχιών

Γεμίστε ένα μπολάκι με στοματικό διάλυμα και κάντε για μισή ώρα ποδόλουτρο. Επαναλάβετε καθημερινά μέχρι να εξαφανιστούν οι μύκητες των νυχιών!

Απολυμάνετε την οδοντόβουρτσα

Αν η οδοντόβουρτσά σας βρίσκεται συνεχώς σε υγρό περιβάλλον στο μπάνιο σας, τότε εύκολα συγκεντρώνει βακτήρια στις τρίχες της. Γεμίστε ένα ποτήρι με στοματικό διάλυμα και βουτήξτε την οδοντόβουρτσα για ολόκληρο το βράδυ. Τα βακτήρια δεν έχουν καμιά ελπίδα να επιβιώσουν.

Καθαρίστε την οθόνη σας

Ψεκάστε την οθόνη του υπολογιστή σας με λίγο στοματικό διάλυμα και περάστε το με ένα πανάκι. Θα είναι πεντακάθαρη μετά!

Απαλλαγείτε από μυρωδιές σκουπιδιών

Ψεκάστε μια χαρτοπετσέτα με στοματικό διάλυμα και απλώστε την στον πάτο του κάδου σκουπιδιών. Κατά αυτόν τον τρόπο θα εξοντώσει τις δυσάρεστες μυρωδιές.

Αυτές οι ποικίλες χρήσεις μπορεί να φαίνονται περίεργες με την πρώτη ματιά, αλλά μπορούν να διευκολύνουν τη ζωή σας! Απλά δοκιμάστε τις!

Οι ωτίτιδες το καλοκαίρι κάνουν συχνά την εμφάνιση τους λόγω της αυξημένης χρήσης του ντους, των θαλασσινών μπάνιων και της ανόδου της θερμοκρασίας, παράγοντες που οδηγούν στην αύξηση της υγρασίας στο αυτί και συγκεκριμένα στον έξω ακουστικό πόρο.

Τι ορίζουμε ως καλοκαιρινή ωτίτιδα ή αλλιώς εξωτερική ωτίτιδα;

«Αυτό το φαινόμενο, της αυξημένης υγρασίας στο αυτί, το ονομάζουμε εξωτερική ωτίτιδα ή αλλιώς swimmer’s ear – το αυτί του κολυμβητή. Έχουμε λοιπόν, μια φλεγμονή του δέρματος του έξω ακουστικού πόρου δηλαδή, του σωλήνα που ξεκινά από το πτερύγιο και φτάνει έως το τύμπανο. Περίπου το 1% των ανθρώπων νοσεί από αυτήν κάθε χρόνο, κυρίως το καλοκαίρι, ενώ το 10% των ανθρώπων συνολικά θα εκδηλώσουν τη λοίμωξη τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους.

Γι’ αυτό είναι πολύ σημαντικό να είμαστε καλά ενημερωμένοι ώστε να γνωρίζουμε πώς να αντιμετωπίζουμε τη συγκεκριμένη λοίμωξη και να αποφεύγουμε την ταλαιπωρία της ωτίτιδας», επισημαίνει ο κ. Χρήστος Γκιώνης Διευθυντής Ωτορινολαρυγγολόγος στο Metropolitan Hospital. Εξηγεί πώς μπορεί να προκληθεί η ωτίτιδα, τα συμπτώματα, τη θεραπευτική αντιμετώπισή της, αλλά κυρίως παραθέτει οδηγίες που βοηθούν στην προστασία των αυτιών από καλοκαιρινές ωτίτιδες.

Από τι προκαλείται η εξωτερική ωτίτιδα;

«Προκαλείται κυρίως από βακτήρια με συνηθέστερα την ψευδομονάδα και τον σταφυλόκοκκο και σπανιότερα από μύκητες (ωτομύκωση), μικρόβια που φιλοξενούνται ούτως ή άλλως στο δέρμα του πόρου και υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν προκαλούν προβλήματα. Όμως, εξαιτίας διαφόρων παραγόντων, βρίσκουν την ευκαιρία να αναπτυχθούν και να εμφανίσουν λοιμογόνο δράση, προκαλώντας την ωτίτιδα».

Ποιοι παράγοντες συμβάλλουν στην εμφάνιση της εξωτερικής ωτίτιδας;

«Οι παράγοντες ποικίλλουν, ανάμεσα τους περιβαλλοντικοί, όπως η υγρασία, η συχνή έκθεση σε νερό λόγω κολύμβησης και θαλάσσιων σπορ, ανατομικοί στους ασθενείς με στενό έξω ακουστικό πόρο, παθήσεις του δέρματος, όπως το έκζεμα και η ψωρίαση αλλά και οργανικές παθήσεις, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, τραύματα από ξένα σώματα με τη χρήση μπατονέτας και ακουστικά βαρηκοΐας, αλλά και ερεθιστικούς παράγοντες όπως κάποιο σαπούνι, η ακτινοθεραπεία, η χημειοθεραπεία, οι χειρουργικές επεμβάσεις και το στρες».

Ποια είναι τα πιο συχνά συμπτώματα εξωτερικής ωτίτιδας;

«Στα παιδιά, τα πιο συχνά συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο στο αυτί, ειδικά όταν είναι ξαπλωμένα, πυρετό 38 ˚C ή υψηλότερο, έντονο πονοκέφαλο, δυσκολία στην ακοή, απώλεια ισορροπίας, εκροή υγρού από των έξω ακουστικό πόρο (ωτόρροια), προβλήματα στον ύπνο, καθώς και ευερεθιστότητα.

Στους ενήλικες, τα συμπτώματα είναι από ήπια μέχρι πιο έντονα: ανάμεσα τους πόνος, αίσθημα κνησμού, αίσθημα βάρους, πυρετός, ερεθισμός και ευαισθησία της περιοχής, απόφραξη του πόρου, βαρηκοΐα και διόγκωση των λεμφαδένων του τραχήλου. Η μη έγκαιρη και σωστή αντιμετώπισή της μπορεί να προκαλέσει περιχονδρίτιδα του ωτός, μια κατάσταση που απαιτεί αρκετές φορές νοσηλεία και ενδοφλέβια αγωγή. 

Η θεραπεία πρέπει να ξεκινήσει με τον προσεκτικό και επιμελή καθαρισμό του έξω ακουστικού πόρου και με τη χορήγηση τοπικής και συστηματικής αγωγής με αντιβίωση και στεροειδή», τονίζει.

Πώς γίνεται η διάγνωση;

Η διάγνωση θα γίνει από τον ωτορινολαρυγγολόγο με βάση το ιστορικό, την κλινική εξέταση (ωτοσκόπηση και ωτομικροσκόπηση), ενώ, αν συνυπάρχει ωτόρροια, ενδέχεται να χρειαστεί και καλλιέργεια του εκκρίματος, ώστε να προσδιοριστεί ο αιτιολογικός παράγοντας.

Ποια είναι η θεραπεία της εξωτερικής ωτίτιδας;

«Με την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων, ξεκινάμε με τη χορήγηση αναλγητικών, ώστε να καταπολεμηθεί ο πόνος. Επιπλέον, είναι σημαντικό εξαρχής να αποφεύγουμε τους αιτιολογικούς παράγοντες, με κυριότερη προφύλαξη την αποφυγή της διαβροχής. 

Αν η λοίμωξη είναι ήπια, τα συμπτώματα συνήθως βελτιώνονται μέσα στις πρώτες δύο ημέρες, ενώ οι περισσότερες ωτίτιδες υποχωρούν από μόνες τους σε διάστημα μίας με δύο εβδομάδων. Αν όμως τα συμπτώματα επιμένουν, πρέπει να συμβουλευτούμε το γιατρό μας και να προχωρήσουμε στην κατάλληλη θεραπεία, ανάλογα με την υποκείμενη αιτία της μόλυνσης.
H θεραπεία είναι εύκολη και διαρκεί εφτά με δέκα ημέρες αν ξεκινήσει νωρίς, συνήθως με τη χορήγηση τοπικής θεραπείας με τη μορφή σταγόνων, που μπορεί να περιέχουν αντιβιοτικό ή/και κορτικοστεροειδές ή αντιμυκητιασικό, ανάλογα με το υπεύθυνο μικρόβιο.

 Σε κάποιες περιπτώσεις, όταν η λοίμωξη έχει προχωρήσει τόσο ώστε να αποφράξει τον πόρο του αυτιού, μπορεί να χρειαστεί η τοποθέτηση μιας μικρής γάζας εμποτισμένης με φάρμακο σε αυτόν. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις, είτε όταν η φλεγμονή έχει παραμεληθεί, είτε όταν υπάρχουν σοβαροί προδιαθεσικοί παράγοντες, όπως ο διαβήτης που προαναφέραμε, είτε αν δεν υπάρχει βελτίωση με την παραπάνω θεραπεία, μπορεί να απαιτηθεί η χορήγηση αντιβιοτικών από το στόμα, και σπανιότερα νοσηλεία» διευκρινίζει.

Οδηγίες για την προστασία των αυτιών το καλοκαίρι: 

 «Για να αποφύγουμε δυσάρεστες εκπλήξεις, υπάρχουν κάποιες οδηγίες που μπορούμε να ακολουθήσουμε για να διαφυλάξουμε τις διακοπές μας:

• Πραγματοποιούμε προληπτικό καθαρισμό των αυτιών σε ειδικό ωτορινολαρυγγολόγο, κάθε χρόνο πριν από την καλοκαιρινή περίοδο για να μην παγιδεύεται νερό στον έξω ακουστικό πόρο.
• Επιλέγουμε προσεκτικά τη θαλάσσια περιοχή ή την πισίνα όπου θα κολυμπήσουμε και αποφεύγουμε εκείνες με περιορισμένη ή πλημμελή ανανέωση και απολύμανση του νερού, καθώς σε τέτοια νερά «συχνάζει» ένα βακτήριο που ονομάζεται Pseudomonas aeruginosa.
• Αποφεύγουμε τη χρήση μπατονέτας ή ξένου σώματος πριν ή μετά την κολύμβηση για τον καθαρισμό του αυτιού, ώστε να μην προκαλέσουμε ερεθισμό ή τραυματισμό του, καθώς η φύση έχει προνοήσει και υπάρχει μηχανισμός αυτοκαθαρισμού. Το μόνο που καταφέρνουμε με τη χρήση της μπατονέτας είναι να τραυματίσουμε τον έξω ακουστικό πόρο και να σπρώξουμε προς τα μέσα το κερί. Καλύτερα να προτιμούμε μια καθαρή πετσέτα ή βαμβάκι, μέχρι εκεί που φθάνει το δάχτυλό μας, ενώ μπορούμε να ενσταλάξουμε σταγόνες καθαρού οινοπνεύματος ή διαλύματος οξικού οξέος στον έξω ακουστικό πόρο, εφόσον είναι ακέραιος ο τυμπανικός υμένας και δεν φέρει σωληνίσκους αερισμού. Μπορούμε, επίσης, να προστατεύουμε τα αυτιά μας με ωτοασπίδες σιλικόνης όσο κολυμπάμε ή απολαμβάνουμε τα θαλάσσια σπορ.
• Αποφεύγουμε τις βουτιές από ύψος για να αποφύγουμε την πίεση στην οποία εκτίθενται τα αυτιά μας.
• Αποφεύγουμε την υπερβολική χρήση κλιματιστικού.
• Αποφεύγουμε τους τραυματισμούς των αυτιών εξαιτίας της ατμοσφαιρικής πίεσης. Στις περιπτώσεις που έχουμε ευαίσθητα αυτιά και θέλουμε να ταξιδέψουμε με το αεροπλάνο, καλό είναι να πίνουμε συχνά νερό ή να μασάμε τσίχλα κατά τη διάρκεια της πτήσης.
• Προστατεύουμε τα αυτιά μας από τους δυνατούς ήχους. Ειδικά το καλοκαίρι που πηγαίνουμε σε πολλές συναυλίες και μουσικές παραστάσεις, καλό είναι να επιλέγουμε μια θέση όπου ο ήχος δεν είναι εκκωφαντικός, δηλαδή μακριά από τα ηχεία».

Γιάννης Δεβετζόγλου

Μπορεί οι περισσότεροι να μην μπορούμε να διανοηθούμε τη ζωή μας χωρίς κλιματιστικό στο σπίτι ή στην εργασία, όμως θα πρέπει να γνωρίζουμε και τις συνέπειες που μπορεί να έχει η συνεχής τεχνητή παραγωγή δροσερού αέρα στην υγεία μας.

Οι συνέπειες αυτές δεν είναι μόνο αρνητικές, αλλά και θετικές. Μάλιστα, για τις περισσότερες αρνητικές συνέπειες, υπάρχουν και λύσεις.

Οι 8 αρνητικές συνέπειες που έχει το κλιματιστικό στην υγεία μας

Επηρεάζει τον εσωτερικό αέρα

Εάν εργάζεστε σε ένα κλιματιζόμενο κτίριο, ο κακός εξαερισμός μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο για το «σύνδρομο του άρρωστου κτιρίου».

Τα συμπτώματα είναι πονοκέφαλος, ξηρός βήχας, ζάλη και ναυτία, προβλήματα στη συγκέντρωση, κόπωση και ευαισθησία στις οσμές.

Ο αέρας του κλιματιστικού σε εσωτερικούς χώρους μπορεί επίσης να αυξήσει ελαφρώς τον κίνδυνο για λοίμωξη Covid-19, καθώς ο κορονοϊός μεταδίδεται με τον αέρα.

Ωστόσο, τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC ) των ΗΠΑ, αναφέρουν ότι ο κίνδυνος αυτός είναι μικρός.

Μπορείτε, επίσης, να τον μειώσετε ακόμα περισσότερο με τακτικές αλλαγές φίλτρων, άνοιγμα των παραθύρων σε τακτά χρονικά διαστήματα και κάλυψη του στόματος όταν βήχετε ή φτερνίζεστε.

Αφυδατώνει το δέρμα

Τα κλιματιστικά απορροφούν την υγρασία από το χώρο για να την μειώσουν και να καταφέρουν να τον δροσίσουν.

Η διαδικασία αυτή όμως, μπορεί να τραβήξει και την υγρασία από το δέρμα και να το ξηράνει.

Γι’ αυτό και είναι σημαντικό, ειδικά το καλοκαίρι που χρησιμοποιούμε τα κλιματιστικά συχνά, να βάζουμε ενυδατικής κρέμας και στο πρόσωπο και στο σώμα.

Ξηραίνει τα μάτια

Η ίδια έλλειψη υγρασίας σε κλιματιζόμενους χώρους, μπορεί να ξηράνει και τα μάτια, ειδικά όσα έχουν μεγαλύτερη ευαισθησία.

Αυτό μπορεί να τους προκαλέσει ερεθισμό και φαγούρα και μπορεί ακόμη και να κάνει την όραση θολή.

Για να λύσουμε το πρόβλημα, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ειδικές σταγόνες (κολλύρια), τα οποία ενυδατώνουν τα μάτια. Μπορούμε να βάζουμε αυτές τις σταγόνες ανά δύο ώρες όταν βρισκόμαστε σε χώρο με κλιματισμό ή και συχνότερα.

Ερεθίζει το αναπνευστικό σύστημα

Μελέτες δείχνουν ότι οι άνθρωποι που εργάζονται σε κλιματιζόμενα κτίρια έχουν περισσότερα αναπνευστικά προβλήματα (ερεθισμένες ρινικές οδούς, δυσκολία στην αναπνοή) από τους ανθρώπους που εργάζονται σε κτίρια με φυσικό αερισμό.

Προκαλεί πονοκέφαλο

Εάν περνάτε χρόνο σε εσωτερικούς χώρους με συστήματα κεντρικού κλιματισμού που είναι βρώμικα ή δεν είναι καλά συντηρημένα, είναι πιο πιθανό να έχετε πονοκεφάλους ή ακόμα και ημικρανίες. Το ίδιο βέβαια μπορεί να συμβεί και στο σπίτι αν το κλιματιστικό δεν είναι καθαρό.

Σε μελέτη που έγινε πρόσφατα, φάνηκε ότι το 8% των ανθρώπων που εργάζονται σε ανθυγιεινά περιβάλλοντα εσωτερικού αέρα, είχαν πονοκεφάλους από 1 έως 3 ημέρες το μήνα και το 8% είχε καθημερινούς πονοκεφάλους.

Μειώνει την ανοχή στη ζέστη

Οι επιστήμονες επινόησαν τον όρο «προσαρμοζόμενο μοντέλο άνεσης» για να εξηγήσουν γιατί είναι πιο δύσκολο να αντέχουμε τις υψηλές θερμοκρασίες, όσο περισσότερο βρισκόμαστε σε χώρους με κλιματισμό.

Η ιδανική θερμοκρασία του καθενός εξαρτάται και από τη θερμοκρασία στην οποία έχει εκτεθεί πρόσφατα.

Σε κάθε περίπτωση, όσο περισσότερο βρισκόμαστε σε κλιματιζόμενους χώρους, τόσο λιγότερο άνετοι θα νιώθουμε με τη ζέστη και την υγρασία στο εξωτερικό περιβάλλον.

Ρυπαίνει τον εξωτερικό αέρα

Οι παλαιότερες μονάδες air condition μπορεί να απελευθερώνουν χλωροφθοράνθρακες. Αυτό είναι ένα ψυκτικό που μπορεί να βλάψει το στρώμα του όζοντος, ανεβάζοντας τη θερμοκρασία της Γης, όπως αναφέρει το WebMD.

Αυτά τα ψυκτικά μέσα άρχισαν να καταργούνται στη δεκαετία του ’90, αλλά εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται σε αρκετές χώρες του κόσμου.

Ενισχύει τις αλλεργίες

Εάν διατηρείτε το κλιματιστικό σας καθαρό, μπορεί να σας βοηθήσει να μειώσετε τις αλλεργίες σας.

Ωστόσο, ένα κεντρικό σύστημα κλιματισμού, μπορεί γρήγορα να γίνει «σπίτι» για αλλεργιογόνα.

Βεβαιωθείτε ότι πραγματοποιείτε τακτικά τον αναγκαίο τεχνικό έλεγχο για τη σωστή συντήρηση του συστήματος κλιματισμού, ώστε να μην προκληθούν προβλήματα με αλλεργίες.

Οι 4 θετικές συνέπειες που έχει το κλιματιστικό στην υγεία μας

Βοηθά στον ύπνο

Οι ειδικοί λένε ότι ο ύπνος σε δωμάτιο με θερμοκρασία 22-26 βαθμών Κελσίου είναι ιδανικός για τη μέγιστη ξεκούραση.

Αυτό συμβαίνει επειδή το σώμα σας μειώνει τη θερμοκρασία του στο πλαίσιο του φυσικού κύκλου του ύπνου, επομένως ένα δροσερό δωμάτιο βοηθά τη διαδικασία αυτή.

Ενισχύει το μεταβολισμό

Μελέτες δείχνουν ότι περισσότερος χρόνος στο κρύο μπορεί να βοηθήσει να χάσετε βάρος.

Κι αυτό διότι ο οργανισμός μας μπορεί να αναπτύξει μεγαλύτερη ποσότητα υγιεινού «καφέ λίπους» που καίει ενέργεια, καθώς αντιμετωπίζει περισσότερο ψυχρό αέρα.

Βοηθά τη σκέψη

Μελέτη του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ που έγινε το 2018, έδειξε ότι οι φοιτητές που ζούσαν σε κοιτώνες χωρίς κλιματισμό κατά τους ζεστούς μήνες, τα πήγαν χειρότερα στα τεστ από εκείνους που είχαν δροσερό κεντρικό εξαερισμό.

Σώζει ζωές στον καύσωνα

Ο κλιματισμός μπορεί να έχει κάποιες αρνητικές επιπτώσεις, αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μπορεί να σώσει ζωές όταν οι θερμοκρασίες ανεβαίνουν στα ύψη.

Μόλις η θερμοκρασία του σώματός σας ξεπεράσει τους 38,8 βαθμούς, ο ανθρώπινος οργανισμός από θερμική εξάντληση, ναυτία, κράμπες, ζάλη, αίσθημα λιποθυμίας και αν παραμείνουμε για πολλές ώρες στη ζέστη, απειλούμαστε με θερμοπληξία.

Πηγή: news247.gr

του Ξενοφώντα Τσούκαλη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Ο τέτανος (tetanus) είναι μια οξεία νευρολογική νόσος που προκαλείται από την εξωτοξίνη τετανοσπασμίνη του κλωστηριδίου του τετάνου (clostridium tetani), το οποίο αναπτύσσεται αναερόβια στην περιοχή του τραύματος.

Ο τέτανος οφείλεται στο κλωστηρίδιο του τετάνου, το οποίο είναι θετικό κατά Gram αναερόβιο μικρόβιο που παράγει σπόρους. Το κλωστηρίδιο του τετάνου είναι ευαίσθητο στη θερμότητα και καταστρέφεται παρουσία οξυγόνου. Αντίθετα οι σπόροι είναι πολύ ανθεκτικοί στη θερμότητα και τα συνήθη αντισηπτικά. Αντέχουν στους 1210 C για 10-15 λεπτά και είναι επίσης σχετικά ανθεκτικοί στη φαινόλη και άλλους χημικούς παράγοντες.

Βρίσκεται άφθονο στο έδαφος, την σκόνη και τις κοπριές .

Η μόλυνση γίνεται κυρίως με τον τραυματισμό και αφορά όλες τις ηλικίες και τα δύο φύλα.

Τα συμπτώματα εμφανίζονται, μετά από χρόνο επώασης 1 ημέρας – έως τις 3 εβδομάδες και είναι η σύσπαση ομάδων μυών και ειδικά των σκελετικών μυών, όπως της γνάθου ,των μασητήρων, του προσώπου (σαρδόνιο γέλιο), και των αναπνευστικών μυών. Ο πυρετός, ο σπασμός των αναπνευστικών μυών, οι σπασμοί στον αυχένα και οι κυκλοφορικές διαταραχές αποτελούν σημεία επιβάρυνσης .

Για τις πρώτες 6 έως 7 ημέρες ο ασθενής που έχει μολυνθεί από τέτανο δεν παρουσιάζει κανένα σύμπτωμα και δεν αντιλαμβάνεται τη μόλυνση. Μετά από 6 έως 7 ημέρες (αν και έχουν παρουσιαστεί περιστατικά στα οποία το πρώτο σύμπτωμα εμφανίστηκε μετά από 20 μέρες) ο ασθενής θα διαπιστώσει:

- Δυσκολία στην κίνηση του σαγονιού και τρίξιμο των δοντιών το οποίο προκαλείται από την σύσπαση των μασητήριων μυών.
- Κατόπιν, και καθώς προχωράει η μόλυνση, προκαλείται ο γνωστός σαρδόνιος γέλωτας από τη σύσπαση των μυών του προσώπου

Στην συνέχεια αρχίζουν:

- Σπασμοί στον αυχένα.
- Στα αργότερα στάδια της νόσου προκαλούνται σπασμοί των μυών των άκρων και του υπόλοιπου σώματος καθώς και αδυναμία στήριξης στα κάτω άκρα.
- Κατά τη διάρκεια αυτών των σπασμών το σώμα του ασθενή παίρνει σχήμα τόξου (αυτό είναι γνωστό και ως οπισθότονος), στη συνέχεια η κατάποση γίνεται αδύνατη και η αναπνοή αδυνατίζει καθώς οι σπασμοί "χτυπούν" τον φάρυγγα και τους αναπνευστικούς μύες και συνεπώς μπορεί να προκληθεί ασφυξία και θάνατος. Η ανάγκη για Μονάδα Εντατικής Θεραπείας και Μηχανικής υποστήριξης της αναπνοής είναι άκρως επιτακτική.

Επιδημιολογία - Στατιστική

Ο Τέτανος αποτελεί ακόμη σοβαρό ιατρικό πρόβλημα στην Αφρική, την Ινδία, την Ινδοκίνα, την Κίνα, κλπ, λόγω ανεπαρκών προγραμμάτων εμβολιασμού και λόγω των ανεπαρκών ιατρικών δομών. Πρακτικά επικρατεί η άποψη ότι ο Τέτανος δήθεν εξαφανίσθηκε από την Ιατρική, τουλάχιστον στον αναπτυγμένο "δυτικό" κόσμο. Δυστυχώς δεν είναι έτσι τα πράγματα. Παρά το ευρύ πρόγραμμα υποχρεωτικού προληπτικού εμβολιασμού πού εφαρμόζεται στην Ελλάδα από το 1960, δυστυχώς λοιμώξεις από Clostridium Tetani αναφέρονται και δηλώνονται σποραδικά στο Ελληνικό Υπουργείο Υγείας Πρόνοιας και την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδας.

Γι´αυτό, χρειάζεται προσοχή τόσο στα προληπτικά μέτρα όσο και στη διαφορική διάγνωση ασθενών με ύποπτη για Τέτανο εικόνα. Το πρόβλημα πρέπει να αποδοθεί στο ότι ο Εμβολιασμός για Τέτανο πρέπει να γίνεται κάθε 10 χρόνια και δυστυχώς στην Ελλάδα εγκαταλείπεται μετά τη σχολική ηλικία ή στους άνδρες μετά τη στρατιωτική θητεία.

Προφύλαξη από τέτανο σε περίπτωση τραυματισμού:

Η πρόληψη του τετάνου γίνεται με χορήγηση αντιτετανικού εμβολίου. Το εμβόλιο περιέχει 10μον. Lf τοξοειδούς του τετάνου που είναι συνήθως προσροφημένα σε άλατα αλουμινίου και πλεονεκτούν γιατί επιμηκύνουν τη διάρκεια ανοσίας. Κυκλοφορεί ως μονοδύναμο, διδύναμο (DT) σε συνδυασμό με διφθερίτιδα και τριδύναμο (DTaP/ Tdap) με διφθερίτιδα και κοκκύτη και χορηγείται ενδομυϊκά. Πρακτικά χρησιμοποιείται το τριδύναμο εμβόλιο που προστατεύει και εναντίον του κοκκύτη και της διφθερίτιδας. Η αποτελεσματικότητα του εμβολίου του τετάνου φθάνει το 100% και η διάρκεια ανοσίας τα 10 χρόνια

Σε εργαζόμενους σε περιβάλλον υψηλού κινδύνου προσβολής από τέτανο, η αναμνηστική δόση του εμβολίου επαναλαμβάνεται κάθε 5 χρόνια.

Παιδιά 7-10 ετών, έφηβοι και ενήλικες με ατελή ή άγνωστο εμβολιαστικό ιστορικό θα πρέπει να λάβουν 3 δόσεις του εμβολίου ξεκινώντας με μία δόση Tdap ακολουθούμενη από μια δόση Td τουλάχιστον 4 εβδομάδες αργότερα και μια δεύτερη δόση Td μετά από 6-12 μήνες.

Ενήλικες, ακόμη και άνω των 65 ετών, που δεν έχουν εμβολιαστεί με Tdap θα πρέπει να εμβολιαστούν και στην συνέχεια να τους χορηγείται αναμνηστική δόση Td κάθε 10 έτη
 

Σε τραυματισμό

Ο Τέτανος δεν αφήνει μόνιμη ανοσία, αυτό σημαίνει πως ακόμα και αν ένα άτομο νοσήσει και ιαθεί, μπορεί κάποτε πάλι να ασθενήσει. Γι´αυτό θα πρέπει να κάνει Αντιτετανικό Εμβόλιο. Επίσης πρέπει να σημειωθεί ότι ο Τέτανος δεν μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο.

Ανεξάρτητα από το επίπεδο ανοσοποίησης του ατόμου (αν έχει κάνει εμβόλιο ή όχι), κάθε επιμολυσμένο τραύμα θα πρέπει να απολυμαίνεται σωστά καθώς και να απομακρύνονται τυχόν νεκρωμένοι ιστοί. Τα μικρά τραύματα τα πλένουμε με σαπούνι και νερό και να βάζουμε αντισηπτικό.

Παθητική ανοσοποίηση με τουλάχιστον 250 i.u. υπεράνοσης αντιτετανικής γ-σφαιρίνης (TIG) χορηγούνται ενδομυϊκά, ανεξάρτητα από την ηλικία του ασθενούς, σε ασθενείς με ρυπαρά και βαθιά τραύματα και ιστορικό μη εμβολιασμού ή άγνωστο ιστορικό ή εμβολιασμό με λιγότερες από 3 δόσεις του εμβολίου.

* Εκτός αν έχουν περάσει περισσότερα από 10 χρόνια από την τελευταία δόση.

** Εκτός αν έχουν περάσει περισσότερα από 5 χρόνια από την τελευταία δόση.
 

Προσοχή

Τραύματα να εκτιμηθούν λάθος ως απλά και ότι δεν χρειάζονται ιατρική φροντίδα

Αντενδείξεις:

Οξείες λοιμώδεις ασθένειες.

Σοβαρές αντιδράσεις σε προηγούμενη χορήγηση.

Yπερευαισθησία σε οποιοδήποτε συστατικό του εμβολίου.

Ιδιαίτερες προειδοποιήσεις και ιδιαίτερες προφυλάξεις κατά τη χρήση:

Αν και σπανίως προκαλείται αναφυλαξία, πρέπει να λαμβάνονται μέτρα για την αντιμετώπισή της κατά τη διάρκεια του εμβολιασμού. Δεν πρέπει να χορηγείται ενδοδερμικά. Schick δοκιμασίες δεν είναι απαραίτητες πριν τον εμβολιασμό.

Το εμβόλιο δεν πρέπει να χορηγείται ενδοαγγειακά.

Οι έφηβοι και οι ενήλικες που χρειάζονται ανοσοποίηση κατά της διφθερίτιδας/τετάνου πρέπει να λαμβάνουν πάντα εμβόλιο που περιέχει χαμηλή δόση διφθεριτικού αντιγόνου (όχι περισσότερο των 2 Lf).

Επαναληπτική δόση του προσροφημένου εμβολίου διφθερίτιδας και τετάνου (ενηλίκων) που χορηγείται σε λιγότερο διάστημα των 10 χρόνων μπορεί να προκαλέσει έντονες αντιδράσεις.

Σε άτομα με ανοσοκαταστολή αναμένεται μειωμένη ανοσολογική απάντηση στο εμβόλιο.

Εάν έχει εμφανιστεί σύνδρομο Guillain - Barré ή βραχιόνια νευρίτιδα μετά τη λήψη άλλου εμβολίου που περιείχε τετανική ανατοξίνη, η απόφαση να χορηγηθεί οποιοδήποτε εμβόλιο που περιέχει τετανική ανατοξίνη θα πρέπει να ληφθεί με προσοχή λαμβάνοντας υπόψη τα πιθανά οφέλη και τους πιθανούς κινδύνους, όπως για παράδειγμα το αν έχει ή όχι ολοκληρωθεί το αρχικό σχήμα ανοσοποίησης.

Το εμβόλιο δεν ενδείκνυται σε έγκυες γυναίκες παρόλο που δεν έχουν καταγραφεί αντιδράσεις τερατογένεσης.

Εάν είναι απαραίτητο να εμβολιάσετε μια έγκυο γυναίκα η οποία έχει ένα τραύμα επιρρεπές στο τέτανο, είναι προτιμότερο να χορηγηθεί ένα προσροφημένο εμβόλιο έναντι του τετάνου. Το εμβόλιο δεν πρέπει να χορηγείται κατά την εγκυμοσύνη ή το θηλασμό.

Πηγή: medlabnews.gr iatrikanea