"ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ"

 έκθεση της Γιάννας Ανδρεάδη και του Ιάσονα Καραΐνδρου

Διάρκεια | 10 Απριλίου 2025 - 10 Μαΐου 2025 |



Επιμέλεια

Μανώλης Χάρος
Μαρία Αλμπάνη

Η γκαλερί ALMA στην Σκουφά 24^Α παρουσιάζει την έκθεση της Γιάννας Ανδρεάδη και του Ιάσονα Καραΐνδρου, «Ραντεβού στην Αθήνα» από τις 10 Απριλίου έως τις 10 Μάϊου.

ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Θέλησα να δώσουμε αυτό το Ραντεβού στην Αθήνα, με την Γιάννα και τον Ιάσονα, όταν είμαστε στο Παρίσι, και μιλούσαμε για ένα σωρό πράγματα που τα αφήναμε στη μέση, καθώς κάτι άλλο ερχόταν πάντα στην κουβέντα και τελικά όλα είχαν μιαν αναγωγή εκεί, στο σημείο αναφοράς μας πίσω- εκεί- στον τόπο, στην Αθήνα. Και οι δυό τους χρόνια πολλά κάτοικοι στο Παρίσι. Με επιτυχημένες σπουδές εκεί, και μετά πορείες στο χώρο των εικαστικών, με δουλειές ώριμες και πλήρεις. Δουλειές με έντονη την διεθνή ταυτότητα των δημιουργών τους.

Προτείνοντας λοιπόν αυτό το ραντεβού στην Αθήνα, σκόπευα να δω (και να δείξω σαν επιμελητής της έκθεσης) αυτά τα έργα που γεννήθηκαν, όχι περιστασιακά σε μια τυχαία παραμονή, αλλά προήλθαν από το εκεί που έχει μέσα του το εδώ. Και των δύο τα έργα αναφέρονται στο φως. Ή πάντως παρακολουθούν το φως. Οι σκιές των πουλιών στην πόλη, οι σκιές των αγαλμάτων στην μνήμη. Πόσο φιλοσοφικό μοιάζει το βλέμμα και των δύο, με αυτόν τον τρόπο που οι Γάλλοι συνηθίζουν να μας αποδίδουν, πως τάχα όλη μας η σκέψη πηγάζει από την σκέψη της λαμπρής αρχαιότητας.

Σίγουρα υπάρχει μια βάση σε αυτό, ίσως όχι με τον τρόπο που το λένε, αλλά σίγουρα με τον τρόπο που το βλέμμα και οι παραστάσεις μας διαμορφώνουν σαν Έλληνες καλλιτέχνες. Να όμως πως τελικά, από διαφορετικούς δρόμους και με διαφορετικές στάσεις, και τους δυο τους γοητεύει το φως που είτε υποδηλώνει τα λαμπρά αγάλματα των αρχαίων θεών, στα έργα του Ιάσονα, είτε αναφέρεται στο φως της γης και της θάλασσας, στα έργα της Γιάννας. Και οι δυο αναφέρονται στο φως που διαμορφώνει την πραγματικότητα που αντιλαμβάνονται τα μάτια μας και αποκτά νόημα στις διεργασίες του νου μας. Και μπορεί να φέρουν μέσα τους σημεία και αναφορές από την γνώση και τα ταξίδια τους (όπως η χρήση του μαύρου μελανιού στην Γιάννα ή το κλειδί του Γαλιλαίου το έργο του Ιάσονα, τόσο φορτισμένα από πολιτισμούς έργα και των δύο), όμως διατηρούν πάντα την φρεσκάδα των ωραίων καλλιτεχνημάτων.

Τις Μούσες των Καλών Τεχνών έχουν υπηρετήσει στο έργο τους και οι δύο με πίστη και συνέπεια για πολλά χρόνια. Και είναι στιγμή, στις τόσο πολυποίκιλα φορτωμένες προσωπικές πορείες και των δυό τους, αυτό το ραντεβού στην Αθήνα, αυτή η συνάντηση φίλων που δείχνει ο καθένας τι κουβαλά μαζί του.

 Μανώλης Χάρος

γκαλερί ALMA  Σκουφά 24Α, Αθήνα 106 73

Τηλέφωνο: 21 1400 3160

Υπεύθυνος επικοινωνίας: Αντώνης Κοκολάκης

Η γκαλερί ALMA παρουσιάζει στην Καρανάσιου 13, Τρίκαλα

την έκθεση "Ουράνιο τόξο στο Σκοτάδι",

μια εικαστική ματιά του Θανάση Λάλα
 

Διάρκεια | 5 Απριλίου 2025 - 31 Μαΐου 2025

Η γκαλερί ALMA στην Καρανάσιου 13 στα Τρίκαλα παρουσιάζει την έκθεση του Θανάση Λάλα, «Ουράνιο Τόξο στο Σκοτάδι». Ένα σύνολο εικαστικών ιδεών του καλλιτέχνη, που συγκεντρώθηκαν με σκοπό να αποδείξουν ότι η Τέχνη μπορεί να κατοικήσει παντού.

Ο ίδιος, αναφέρει σχετικά:

Πάντα, όταν με αποκαλούν ζωγράφο, γλύπτη, εικαστικό, όχι άδικα, βλέποντας τι κάνω και μεταφράζοντάς το σε ιδιότητα, αντιδρώ, επαναλαμβάνοντας ότι δεν νιώθω ζωγράφος, γλύπτης, εικαστικός, συγγραφέας… Είμαι «η ανάγκη μου» να μιλήσω για το σκοτάδι, σε καιρούς φωταγωγημένους με «υπερβολή»! Κάθε φορά χρησιμοποιώ εργαλεία και υλικά για να κρύψω ή να «φανερώσω» στοιχεία που κουβαλάμε και μας βαραίνουν, ενώ θα έπρεπε να μας κάνουν πιο ανάλαφρους και χαρούμενους.

«Ένα ουράνιο τόξο στο Σκοτάδι», είναι ο τίτλος της νέας μου αυτής έκθεσης στην υπέροχη πόλη των Τρικάλων... Είναι ένα σύνολο εικαστικών ιδεών που συγκεντρώθηκαν με σκοπό να αποδείξουν ότι η Τέχνη μπορεί να κατοικήσει παντού, ότι η τέχνη δεν είναι μόνο για τους τοίχους αλλά εφαρμόζεται και στα αντικείμενα καθημερινής χρήσης, καλύπτει επιφάνειες αλλά και γωνίες... Ζωγραφικές και γλυπτικές ιδέες που σκοπό έχουν να δηλώσουν την ανάγκη επαφής, την ανάγκη να αισθανθούμε ο ένας τον άλλον, για να απολαύσουμε κάτι «κοινό» και μέσω του χορού των αισθήσεων να επαναφέρουμε τον «άνθρωπο», που με τη δική μας αδιαφορία ή την δική μας αστοχία χάσαμε, επιλέγοντας τον τρόπο ζωής του «περιττού» και όχι του «αναγκαίου».

Η επιλογή του περιττού μας αλλοίωσε τα βασικά χαρακτηριστικά μας: Έχουμε μάτια και δεν βλέπουμε ο ένας τον άλλο, έχουμε αυτιά και δεν ακούμε παρά μόνο το «εγώ» μας, έχουμε χέρια, αλλά δεν επιδιώκουμε πια την απόλαυση της αφής. Ξεχάσαμε την χαρά που κρύβει το χάδι, την χαρά της επαφής, την διπλή δύναμη του χορού των «δύο» πάνω σε ένα κοινό σκοπό, με στόχο το «εμείς»!

«Ένα ουράνιο τόξο στο σκοτάδι» που έχει απλωθεί γύρω μας για να μας φανερωθεί η ένταση της απώλειας του «ουσιαστικού»... Βλέποντας τις εικαστικές μου ιδέες, διακρίνετε εύκολα υπερμεγέθεις αγωγούς αισθήσεων. Καιρός να ξανακούσουμε ακόμα και ψίθυρους, να ξαναδούμε την «υπεροχή» των άλλων και όχι τα σκουπίδια της «δικής μας επιτυχίας», να αγγίξουμε και τα πιό μακρυνα, να φιλήσουμε και να φιληθούμε με σκοπό να κατακτηθούμε και να κατακτήσουμε τον χαμένο έναστρο ουρανό των αληθινών σχέσεων, να πετάξουμε, να αιωρηθούμε, να καταργήσουμε με τις αισθήσεις μας τους νόμους του βάρους που μας βυθίζει και δεν μας αφήνει να απογειωθούμε!

«Ένα ουράνιο τόξο στο σκοτάδι» είναι μια εικαστική ματιά, με πολύχρωμες προτάσεις κίνησης, σε μια εποχή που όλοι έχουμε μεταμορφωθεί σε μόνιμους κατοίκους του καναπέ και της «καρέκλας».

Σε μια εποχή αντιερωτική, ας ξαναερωτευθούμε την κοινή ζωή μας! Σε μιά εποχή που όλα τείνουν να γίνουν φανερά, ας διατηρήσουμε έναν κήπο μυστηρίου, μια θάλασσα που κολυμπάμε και στα "βαθιά" μας!  

Υπεύθυνος επικοινωνίας: Αντώνης Κοκολάκης

«ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ»

Η νέα ατομική έκθεση της Άρτεμης Χατζηγιαννάκη

Φιλολογικός Σύλλογος «Παρνασσός»

17 Ιανουαρίου 2025 – 22 Φεβρουαρίου 2025

Τη μεγάλη πινακοθήκη της Αθήνας, μέσα από την πορεία στον χρόνο, οργανώνει η Άρτεμις Χατζηγιαννάκη με τη νέα ατομική έκθεσή της «Τα πρόσωπα της Αθήνας» στην ιστορική αίθουσα του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός» (Πλατεία Αγίου Γεωργίου Καρύτση 8).

Με 70 έργα (όλα υδατογραφίες), η Άρτεμις Χατζηγιαννάκη συναιρεί την επί σειρά ετών ενασχόλησή της και ενδελεχή έρευνά της στο κοινωνικό και αρχιτεκτονικό τοπίο της Αθήνας, δοξάζοντας όψεις της μικροϊστορίας μέσα από το μεγάλο δημόσιο κάδρο της επίσημης αφήγησης της πόλης.

Η έκθεση εγκαινιάστηκε στις 17 Ιανουαρίου σε επιμέλεια του δημοσιογράφου, συγγραφέα και Αθηναιογράφου Νίκου Βατόπουλου. Όπως σημειώνει ο ίδιος, «η Άρτεμις Χατζηγιαννάκη με τη σταθερή και επίμονη προσήλωσή της στο αποτύπωμα της αθηναϊκής ζωής διασώζει θραύσματα της κοινής ιστορίας μας επαναδιατυπώνοντας μια συλλογική ανάγκη».

«Τα πρόσωπα της Αθήνας», όπως υποδηλώνει ο τίτλος της έκθεσης, αντλούν από την ποικιλία, την αμφισημία, την πολυπλοκότητα και τη διαρκή ρευστότητα της αστικής ζωής, όπως αυτή αποτυπώθηκε στην ελληνική πρωτεύουσα από τον 19^ο αιώνα ως τις μέρες μας.

Η Άρτεμις Χατζηγιαννάκη εστιάζει στα πρόσωπα. Έλκεται από την «ανωνυμία» της μορφής στη σήραγγα του χρόνου και την ανελκύει στην προθήκη του δικού μας βλέμματος. Ως μία ανασκαφέας του ημίφωτος της πόλης στην ιστορική διαδρομή της, η Άρτεμις Χατζηγιαννάκη μας παραδίδει συνθέσεις στο φως της αθηναϊκής ζωής, με σεβασμό σε αυτό που υπήρξε, με πίστη σε αυτό που βιώνουμε. Υπάρχει μια αίσθηση συνέχειας πέρα από τις τομές του χρόνου. Και επιπλέον κυριαρχεί μια αίσθηση του οικείου, της πεποίθησης ότι οι μορφές που μας αντικρίζουν λειτουργούν και ως αντανακλάσεις και μας εμπεριέχουν όλους.

Η έκθεση θα πλαισιωθεί με παράλληλες δράσεις, ξεναγήσεις και εκπαιδευτικά προγράμματα.

Στις 31 Ιανουαρίου και ώρα 19.30 θα γίνει συνοδευτική εκδήλωση στην κεντρική αίθουσα του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός» με τίτλο «Καφενεία, ζαχαροπλαστεία, θέατρα και κινηματογράφοι της παλιάς Αθήνας. Ματιές στον κοινωνικό χώρο», με ομιλητές τη συγγραφέα, ξεναγό και εντεταλμένη Δημοτική Σύμβουλο Ιστορικής Ανάδειξης της Πόλης των Αθηνών, Άρτεμι Σκουμπουρδή, τη δημοσιογράφο και ερευνήτρια Έλενα Ντάκουλα, τον δημοσιογράφο και συγγραφέα Νίκο Βατόπουλο και την εικαστικό Άρτεμι Χατζηγιαννάκη.

Η Άρτεμις Χατζηγιαννάκη γεννήθηκε στον Πειραιά το 1961. Εργάζεται ως συμβολαιογράφος στην Αθήνα. Με την ιδιότητα της εικαστικού έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις και εκδηλώσεις και έχει εκδώσει μια σειρά εικαστικών ημερολογίων, όλα θεματικά, με άξονα πτυχές της ιστορίας της Αθήνας, σε συνεργασία και κείμενα του Νίκου Βατόπουλου. Το ημερολόγιο για το έτος 2025 έχει θέμα «Το περίπτερο».

Έχει παρουσιάσει τις ακόλουθες ατομικές εκθέσεις:

-«Βρυσάκι. Αναζητώντας την χαμένη συνοικία», Λουτρό των Αέρηδων, Μ.Ν.Ε.Π., Συνεπιμέλεια Νίκος Βατόπουλος, Αθήνα 2023,

-«Το Πνεύμα του ’60 – Περιήγηση σε έναν κόσμο που έφερε το αύριο», TAF / the art foundation, επιμέλεια Νίκος Βατόπουλος, Αθήνα 2020 (κατάλογος),

-«Σμύρνη-Αθήνα, Ubi bene ibi patria», Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών, Αθήνα 2018 (κατάλογος),

-«Pixels and colors of Smyrna», Ψηφιακό Μουσείο Νέας Σμύρνης, Αθήνα 2017,

-«Το Ταξίδι Σμύρνη - Πειραιάς - Φάληρο», Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Π. Φαλήρου, Αθήνα 2016,

-«Σελασφόρος Αύγουστος», Εστιατόριο «Σελήνη», Σαντορίνη 2014.

 Το σύνολο του έργου της παρουσιάζεται στον ιστότοπο: www.notarte.gr

Υπεύθυνος επικοινωνίας: Αντώνης Κοκολάκης

Ρόδη Κωνσταντόγλου
ζωγραφική

ΕΓΚΑΙΝΙΑ Σάββατο 30 Νοεμβρίου | 1-4 μμ

διάρκεια έκθεσης Νοέμβριος 2024 - Μάιος 2025

Το FOUGARO ARTCENTER στο Ναύπλιο υποδέχεται στην Αίθουσα BLUE2 την έκθεση ζωγραφικής της Ρόδης Κωνσταντόγλου. Τα έργα της, από ακρυλικό σε χαρτί ή σε καμβά, εμφορούνται από έναν ιδιάζοντα ρυθμό, που οφείλεται στον τρόπο που διαχειρίζεται τις αντιθέσεις μεταξύ των καθαρών χρωμάτων. Έντονα μοτίβα αναδεικνύουν πρόσωπα, ζώα και τοπία, επιδιώκοντας την ισορροπία στη σύνθεση, με το προσωπικό ιδίωμα της ζωγράφου να κάνει αναγνωρίσιμη την τεχνοτροπία της.

 Η Ρόδη Κωνσταντόγλου, έχτισε ένα πολύ στέρεο υπόβαθρο στο σχέδιο και τη χρήση του χρώματος, σπουδάζοντας σχέδιο μόδας στο Parsons School of Design της Νέας Υόρκης και σχεδιασμό υφάσματος στο St. Martin's School of Art του Λονδίνου. Διαμορφώθηκε καλλιτεχνικά στα χρόνια που κορυφώθηκε η Pop Art, ένα ρεύμα που έφερε ριζοσπαστικές τομές τόσο στα εικαστικά, όσο και στις εφαρμοσμένες τέχνες. Ύστερα από μια επιτυχημένη διεθνή σταδιοδρομία στο design, η Ρόδη Κωνσταντόγλου ανέλαβε την επιχείρηση των γονιών της, το γνωστό αθηναϊκό κατάστημα «Μάτι», που ανέδειξε την ελληνική παραδοσιακή χειροτεχνία και τη λαϊκή τέχνη. Στοιχεία από τις ετερόκλητες αναφορές της συνομιλούν μοναδικά μέσα στα έργα της, ακτινοβολώντας ενέργεια και χρώμα.

Όπως παρατηρεί η, επίσης εικαστικός, Χριστίνα Δάρρα: «η εμπειρία της με το χρώμα και τη δύναμη του σχεδίου είναι ολοφάνερη, αλλά δεν μένει στην δεξιοτεχνία. Η ζωγραφική της συλλαμβάνει την στιγμή στον χρόνο, μεταφέρει το πόσο ευάλωτοι είμαστε μέσα σ’ αυτόν, και αγκαλιάζει με ασφάλεια τις στιγμές στο χρώμα. Κι ενώ δεν υπάρχει ούτε μια άστοχη πινελιά και οι τόνοι των χρωμάτων είναι σε απόλυτη αρμονία, τα έργα δεν είναι ούτε περιγραφικά, ούτε τα αισθάνεται κανείς αυστηρά. Το αντίθετο: έχουν την ρευστότητα του ήχου και την παρουσία της ανθρώπινης ύπαρξης, την αίσθηση του ματιού που παρατηρεί και του χεριού που ζωγραφίζει. Είναι μια μαρτυρία παρουσίας που λέει, ναι είμαι εδώ, αναπνέω, υπάρχω. Έχουν την διαύγεια μιας άλλης εποχής, πιο αναλογικής, λιγότερο ψηφιακής, και απευθύνουν τον λόγο στον θεατή, σ έναν διάλογο ειλικρινή, συναισθηματικό και αβίαστο, σαν μελωδία».

Ρόδη Κωνσταντόγλου
ζωγραφική

ΕΓΚΑΙΝΙΑ Σάββατο 30 Νοεμβρίου | 1-4 μμ

Διάρκεια έκθεσης Νοέμβριος 2024 - Μάιος 2025
Μέρος των εσόδων θα διατεθεί για κοινωφελή σκοπό

επιμέλεια
Φλωρίκα Π. Κυριακοπούλου

Αντώνης Ι. Κοντρογιάννης

 Ρόδη Κωνσταντόγλου

Γεννημένη στην Αθήνα, σπούδασε Fashion and costume design, Graphics, Textiles & Fashion Illustration στο Parsons School of Design της Νέας Υόρκης.
Με υποτροφία από το Parsons για το St. Martin's School of Art στο Λονδίνο, σπουδάζει Illustration, Textiles and Graphics. Παράλληλα εργάζεται ως σχεδιάστρια & illustrator στο τριμηνιαίο περιοδικό μόδας Fashion Folio International.

Με την επιστροφή της στην Αθήνα, αναλαμβάνει την διεύθυνση των αγορών γυναικείων ενδυμάτων στην εταιρεία Athénée - Αφοί Τσιτσόπουλοι και σχεδιάζει ρούχα για την ίδια εταιρεία. Παράλληλα συνεργάζεται με το περιοδικό SORED της Λένας Ντέρου, και για το κατάστημα Sinanis ως illustrator σε διαφημίσεις μόδας. Σχεδιάζει ταπετσαρίες για την Εταιρεία Αιγαίο. Κάνει σειρά συνεργασιών με το γραφείο Αρχιτεκτονικής Εσωτερικών Χώρων Dale Keller International στην Αθήνα, στο τμήμα Υφασμάτων & Κοστουμιών για τα projects Porto Carras, Karachi Hilton, Hilton Lahore, Damascus Sheraton. Συνεργάζεται με την διαφημιστική εταιρεία Ted Bates στην Αθήνα και με το περιοδικό Athenian για εξώφυλλα και illustrations. Συνεργάζεται με το κατάστημα του Λονδίνου Liberty στο τμήμα Designer Room. Από τα μέσα του ’90, έχει αναλάβει την επιχείρηση των γονιών της «Μάτι», το οποίο διευθύνει ακόμα στο κέντρο της Αθήνας, καθώς και το μικρό μαγαζάκι της οδού Αθηνάς, που ενέπνευσε τον Σπύρο Βασιλείου να ζωγραφίσει το ομώνυμο έργο.

Στην εικαστική της δουλειά αποφάσισε πρόσφατα να αφιερωθεί, ύστερα από πολλά χρόνια καριέρας ως σχεδιάστρια, αφού πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού της υπήρχε η ζωγραφική. Το 2023 κάνει στην gallery genesis την πρώτη της ατομική έκθεση με τίτλο Never too Late, δηλώνοντας με αφοπλιστική ειλικρίνεια πως ποτέ δεν αργά στην ζωή για να πραγματοποιήσει κανείς τα όνειρά του. Από τότε έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις, ενώ η συγκεκριμένη έκθεση στο FOUGARO ARTCENTER είναι η δεύτερη ατομική της.

«Το Αθηναϊκό Περίπτερο»

Το νέο ημερολόγιο και εικαστικό εγχείρημα της Άρτεμης Χατζηγιαννάκη

εν όψει της νέας ατομικής έκθεσής της με θέμα την Αθήνα

Το περίπτερο ως αναγνωρίσιμο αστικό ίχνος της Αθήνας του 20ού αιώνα αποτελεί πηγή έμπνευσης και μια ανεξάντλητη δεξαμενή ιστοριών, εικόνων, αφηγήσεων και αναμνήσεων.

Αντλώντας από ιστορικά αρχεία, φωτογραφικά τεκμήρια και σύγχρονες αποτυπώσεις, η Άρτεμις Χατζηγιαννάκη εστιάζει σε αυτήν τη νέα ενότητα της δουλειάς της στο «Περίπτερο». Το προσεγγίζει με διάθεση να το αναδείξει ως ένα στοιχείο ταυτότητας του αστικού πολιτισμού, όπως αυτός διαμορφώθηκε στη διάρκεια του 20ού, κυρίως, αιώνα και να το εντάξει σε μία εικαστική, προσωπική επαναδιατύπωση της αθηναϊκής διαδρομής στον χρόνο.

Το περίπτερο, έτσι όπως το γνωρίσαμε και το αγαπήσαμε από τα παιδικά μας χρόνια, αποτελεί το θέμα σε 12 νοσταλγικές ή σύγχρονες εκδοχές του στο νέο ημερολόγιο τοίχου, που σταθερά τα τελευταία χρόνια η Άρτεμις Χατζηγιαννάκη έχει καθιερώσει ως ετήσιο θεσμό.

Τα ημερολόγια της Άρτεμης Χατζηγιαννάκη έχουν συλλεκτική αξία καθώς είναι ημερολόγια με εικαστικό θέμα από την ιστορία της Αθήνας και σταδιακά, χρόνο με τον χρόνο, συγκροτούν μια άτυπη σειρά και μια εικαστική βιβλιοθήκη για την πόλη που κατοικεί εντός μας.

Το «Περίπτερο», το ημερολόγιο για το 2025, φιλοξενεί κείμενα της δημιουργού του, Άρτεμης Χατζηγιαννάκη και του δημοσιογράφου και αθηναιογράφου Νίκου Βατόπουλου, με τον οποίο συνεργάζεται σταθερά.

Το ημερολόγιο κυκλοφορεί και διατίθεται σε επιλεγμένα βιβλιοπωλεία και επιπλέον θα διατίθεται στην ειδική εκδήλωση που θα φιλοξενηθεί στην ιστορική αίθουσα του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός» (Πλ. Αγίου Γεωργίου Καρύτση 8) στις 19 Δεκεμβρίου (ώρα 19.30). Με γενικό τίτλο «Το Αθηναϊκό περίπτερο» και με ελεύθερη είσοδο, η εκδήλωση θα πλαισιωθεί από ομιλίες του δημοσιογράφου – αθηναιογράφου Νίκου Βατόπουλου και της αρθρογράφου και μελετήτριας της ιστορίας της Αθήνας, Έλενας Ντάκουλα. Τον συντονισμό θα κάνει η Άρτεμις Χατζηγιαννάκη. Στη διάρκεια της εκδήλωσης θα προβληθεί η ταινία «Το περίπτερο στην ελληνική κοινωνία και στον ελληνικό κινηματογράφο» σε σκηνοθεσία Φίλιππου Μπουραΐμη.

Το «Αθηναΐκό Περίπτερο» (ημερολόγιο και εκδήλωση) είναι ο προθάλαμος για τη νέα ατομική έκθεση της Άρτεμης Χατζηγιαννάκη στον εκθεσιακό χώρο του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός». Η έκθεση με τίτλο «Τα πρόσωπα της Αθήνας» και σε επιμέλεια του Νίκου Βατόπουλου, θα εγκαινιαστεί στις 17 Ιανουαρίου και θα διαρκέσει μέχρι 22 Φεβρουαρίου 2025.

Για παραγγελίες: τηλ.210-3304759 και e-mail Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. 

Υπεύθυνος επικοινωνίας: Αντώνης Κοκολάκης

"Η ζωγράφος Δον Κιχώτης"

Κάτια Βαρβάκη

«Φυσάει ο Χρόνος στα Όνειρα»

Εγκαίνια 1η Νοεμβρίου 2024

Γκαλερί Αστρολάβος Δεξαμενή

Η διακεκριμένη ζωγράφος Κάτια Βαρβάκη παρουσιάζει από την 1η Νοεμβρίου 2024 στην γκαλερί Αστρολάβος τη νέα συναρπαστική ενότητα έργων της με τον αινιγματικό, ανοιχτό σε ενδοσκοπική θέαση και ερμηνεία τίτλο «Φυσάει o Χρόνος στα Όνειρα».

Η Ίρις Κρητικού Αρχαιολόγος, Ιστορικός της Τέχνης και Επιμελήτρια της έκθεσης σημειώνει χαρακτηριστικά:

“Στις περισσότερες ενότητες της δουλειάς της, η Κάτια Βαρβάκη επανέρχεται στο θέμα της αειφόρου νεότητας, θίγει τον χρόνο που περνά, τις εποχές που αλλάζουν. Ακόμη και εάν οι εικόνες της αφορούν σε ειδυλλιακά φυσικά τοπία, άλλοτε κενά από ανθρώπινη παρουσία και άλλοτε κατοικημένα από παιδιά, νύμφες, νεράιδες και νέα κορίτσια, γνωρίζουμε σε βάθος πόσο την απασχολεί η επερχόμενη μεταβολή της τρυφερής αυτής ώρας, η Άνοιξη ως συνθήκη αιμάσσουσα, πολύτιμη αλλά συχνά ρευστή και τραυματική.

Το πέρασμα στην Τρίτη ηλικία, που συμπίπτει με το πέρασμα της ζωγράφου στην δεύτερη ενηλικίωση και την εν δυνάμει αυτογνωσία, την έχει επίσης απασχολήσει καθώς μας έχει χαρίσει έναν σπουδαίο σχετικό εικονογραφικό κύκλο.

Στα έργα της ζωγράφου εικονίζονται παιδιά που δεν θέλουν να μεγαλώσουν, ενήλικες που θα ήθελαν να ξαναγίνουν παιδιά. Μικρά ενορχηστρωμένα θαύματα συντελούνται πίσω από γυάλινους διάφανους τοίχους, δέντρα μπλε θροΐζουν σε κάμπους άγνωστους, ένας μικρούλης κουρασμένος δράκος αποκοιμιέται τρυφερά και μια Αλίκη μας καλεί σε νέα χώρα θαυμάτων. Στα διάστικτα ετούτα από πυκνά επεισόδια παλίμψηστα πεδία με τα μαγικά ιπτάμενα χαλιά-κήπους, τις ευρηματικές καλειδοσκοπικές διαφάνειες και τα τολμηρά αιωρούμενα χρώματα που συνδέονται με επίπονα επάλληλα σχεδιάσματα, εκτοξεύοντας μωβ, γαλανούς και ρόδινους παφλασμούς εναιωρούμενης ύλης, συναντούμε και γευόμαστε απαλά την άλλη διάσταση των πραγμάτων. Το πέρασμα σε ένα λιβάδι ονείρων, κεντημένο με άγνωστα παραμύθια, μυστικούς γρίφους και χειροποίητα παιδικά αθύρματα, σπαρμένο με λεπτή σκόνη εξαίσιας δαντελωτής μνήμης και συντελεσμένου μα ωσεί παρόντος χρόνου.

Τα έργα της Βαρβάκη, ακολουθούν αόρατα πεφταστέρια, αναστρέφοντας την ειμαρμένη του Χρόνου, αναποδογυρίζοντας την κλεψύδρα της λογικής, ανατρέποντας τη νενομισμένη παραδοχή των πραγμάτων, εισχωρώντας κρυφά στο τούνελ του Ασπροκούνελου, κλιμακώνοντας την παιδική ενηλικιωμένη επιθυμία, αναζωογονώντας την χαμένη εγγενή τρυφερότητα. Η μεταβατική διάφανη ύλη τους, με διαίσθηση σχεδόν μεταφυσική, με απαράμιλλη χάρη και πληθωρικό ζωγραφικό ταλέντο, θωπεύει το ορατό, κελεύει το αόρατο”.

Info

Εγκαίνια: 1η Νοεμβρίου 2024, 20.00 – 22. 30 μμ

Γκαλερί Αστρολάβος στη Δεξαμενή στο Κολωνάκι
Ωράριο έκθεσης: Τρίτη με Παρασκευή 12 - 4 μμ και 5 μμ - 8 μμ Σάββατο 11 πμ - 3 μμ

Ποια είναι η Κάτια Βαρβάκη

Η Κάτια Βαρβάκη γεννήθηκε στην Αθήνα. Από το 1986 μέχρι το 1991 σπούδασε ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας, με δασκάλους τον Τριαντάφυλλο Πατρασκίδη και τον Δημήτρη Μυταρά, από όπου αποφοίτησε με άριστα 30/30. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα και είναι μέλος του Εικαστικού Επιμελητήριου Ελλάδας.

Έχει πραγματοποιήσει 18 ατομικές εκθέσεις. Το 1991 στην Αθήνα στην Γκαλερί «Ώρα», Νέοι Δημιουργοί. Το 1993 στην Κύπρο, Λευκωσία, στην Γκαλερί «OPUS». Το 1994 στην Θεσσαλονίκη στην Γκαλερί «Anny Balta». Το 1995 στον Πειραιά, στην Γκαλερί «Αστρολάβος». Το 1997 στην Αθήνα στην Γκαλερί «Espace Kreonidis». Το 1997 στην Αθήνα, στο ξενοδοχείο Hilton, «Αrt Café». Το 1997στην Κρήτη, στο Ρέθυμνο, στην Γκαλερί «Δίμιτο». Το 1998 στην Κύπρο, στην Λευκωσία, στην Γκαλερί «OPUS». Το 1998 στην Χαλκίδα, στην Γκαλερί «Τesserα». Το 2000 στην Αθήνα, στο Κολωνάκι, στην Γκαλερί «Αστρολάβος». Το 2002 στην Ζάκυνθο, στην Γκαλερί «Κρύπτη». Το 2006 στην Αθήνα, στο Κολωνάκι, στην Γκαλερί «Αστρολάβος Art life». ΟΙΚ -Υ -ΜΑΤΑ. Το 2008 στα Ιωάννινα, στην Γκαλερί «Αμυμώνη». Το 2009 στα Μέγαρα, Πολιτιστικό Κέντρο «Θέογνης». Το 2010 στην Αλεξανδρούπολη, στην γκαλερί «Art gallery». Το 2014 στην Αθήνα, στο Κολωνάκι, στην Γκαλερί «Αστρολάβος». Τόπος εκεί. Το 2015 στην Κεφαλονιά, στο Αργοστόλι, στο Ξενοδοχείο «Μουίκης», Ουτοπίες ονείρων. Το 2016 στην Άνδρο, Ξενοδοχείο Αneroussa, Υδάτινες ιστορίες

Έχει πάρει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Στις Βρυξέλλες, στο Λονδίνο, στο Κάιρο, στην Ρωσία, στην Γενεύη και στην Κύπρο.

Εγκαινιάζεται τη Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου, στις 19.30, στο Μορφωτικό Ίδρυμα της ΕΣΗΕΑ, η έκθεση ζωγραφικής του δημοσιογράφου Βαγγέλη Παπαδόπουλου. Η έκθεση θα παραμείνει ανοιχτή ως τις 7 Οκτωβρίου και φιλοξενείται στην αίθουσα του πρώτου ορόφου της ΕΣΗΕΑ.

Ο γνωστός δημοσιογράφος επιστρέφει στον εικαστικό χώρο μετά από απουσία πολλών ετών, και εκθέτει τη νέα δουλειά του, όπως και πίνακες από τα παλιά. Τα έργα του αποτελούν μικρές ενότητες θεμάτων και μορφών όπως: Γυμνά, προσωπογραφίες, τοπία, καράβια, ακρογυαλιές, βράχια, κεριά και γεγονότα. Ο Βαγγέλης Παπαδόπουλος αποτυπώνει στα έργα του μορφές και γεγονότα.

Και όπως έγραψε ο Χρήστος Χαιρόπουλος ως «δημοσιογράφος της καλλιτεχνίας και καλλιτέχνης της δημοσιογραφίας» βιώνει και συνεπαίρνεται από τις φυσικές καταστροφές, από τις φωτιές και τις πλημμύρες, το δράμα των μεταναστών, τον πόλεμο στην Ουκρανία και τη Γάζα, πρόσωπα της επικαιρότητας, αλλά «χάνεται» ταυτόχρονα στο γαλάζιο του Αιγαίου, στα βράχια του Λαυρίου, στα καράβια του Περάματος, στην αίσθηση του κάλλους του γυναικείου κορμιού. Ιδιαίτερη αίσθηση προκαλεί η σειρά με τα αερόστατα, που αποτελείται από ανατύπωση ισάριθμων έργων του το κάθε ένα από τα οποία έχει ένα, δύο, τρία, έως 10 αερόστατα! Ο Βαγγέλης Παπαδόπουλος, γνωστός από την τηλεόραση-ραδιόφωνο και τη βραβευμένη εκπομπή του «Ραντεβού το μεσημέρι» στην ΕΡΤ όπως και τη δουλειά του σε εφημερίδες και περιοδικά, εμφανίστηκε στο χώρο των εικαστικών τεχνών το 1963.

Με τρεις διαδοχικές εκθέσεις ζωγραφικής στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών στην Καβάλα, αργότερα στο Πρακτορείο Πνευματικής Συνεργασίας του Μάριου Βαϊάνου στην Αθήνα και μετέπειτα στη Θεσσαλονίκη και σε πολλές επαρχιακές πόλεις, επικοινώνησε το έργο του στο ευρύ κοινό… Μαθήτευσε κοντά στον σπουδαίο καλλιτέχνη Θόδωρο Δρόσο, όταν νέος τότε, προετοιμάστηκε για να δώσει εξετάσεις στη Σχολή Καλών Τεχνών.

Ασκήθηκε στη βυζαντινή αγιογραφία σε μοναστήρια, μαθητεύοντας κοντά στους μάστορες μοναχούς του Αγίου Όρους και αγιογράφησε το ναΰδριο της ΧΙ Μεραρχίας. Πάνω από 600 έργα του βρίσκονται σε πολλές ζιδιωτικές και δημόσιες συλλογές.

Ο ζωγράφος Παύλος Μοσχίδης έγραψε τον Μάιο του 1975: «...ο Βαγγέλης Παπαδόπουλος είναι ο ζωγράφος που κάνει γυμνά με ξεχωριστό δικό τρόπο, πέρα από τους δικούς μας που ασχοληθήκαμε με την αποτύπωση του γυναικείου κορμιού.Και ενώ είναι ερωτικός και ευαίσθητος σε πολλά γυμνά του γίνεται εκρηκτικός και βίαιος ξεπερνώντας τους κανόνες και την ευπρέπεια. Νομίζω πως σε αντίθεση με μας, πήρε πολλά στοιχεία από τη σύγχρονη τέχνη της φωτογραφίας. Και προσπαθεί μέσα από τη μορφή, είτε να αποδώσει την άυλη είτε τη ρεαλιστική εικόνα της γυναίκας.

Πολλές φορές αγγίζει τα όρια της πορνογραφίας που την εξαγνίζει με την αγάπη του για τη γυναίκα. Αβίαστα ερωτικός και τρυφερός δέχεται την ομορφιά του γυναικειου κορμιού ως δώρο Θεού και την αποτυπώνει αδιαφορώντας για τις τεχνικές και τεχνοτροπίες, άσχετα αν σήμερα πολλοί θέλουν να βλέπουν το εγχείρημα του ως σκάνδαλο ή ως μωρία… Οι χαρακτηρισμοί των ζωγράφων σε ρομαντικούς, κλασικούς ή μοντέρνους δεν έχει σήμερα καμιά σημασία. Όλα έχουν ξεπεραστεί…».

Από την πλευρά του ο κριτικός τέχνης Λεόντιος Πετμεζάς έχει γράψει: «…στον απόλυτο λυρισμό της εικαστικής γραφής του Βαγγέλη Παπαδόπουλου διακρίνουμε την ευρεία γκάμα της απόδοσης του. Οι επιφάνειες του με έναυσμα την έμπνευση επιτρέπουν στα χρωματικά μοτίβα και στις σχεδιαστικές επινοήσεις του να μεταφέρουν στον θεατή έναν διάλογο που βασίζεται στην αισθητική, προβάλλοντας ένα θεματικό καταρράκτη που ρέει αέναα. Τα γνώριμα πρόσωπα ,οι φιγούρες ,τα μέρη της αγαπημένης πόλης του, αλλά και άλλες συλλήψεις, συγκροτούν τον ορισμό της δύναμης, της αρμονίας και της μαγείας . Καθρεφτίζουν τις πραγματικές αξίες της ζωογόνας έφεσης. Δεσπόζουν σε ένα ημερολόγιο αφήγησης με πυρήνα την αισιοδοξία, την γαλήνη, την τρυφερότητα και τους συνδυασμούς της ζωτικής χάρης…»

 Ephemeral Flames

  Syros Cyclades Gallery

  Jannis Markopoulos

  Curated by Giorgos Altouvas

  Exhibition 28.09.2024-25.10.2024

  Opening 28.09.2024 18:00

Κύρια ιδέα: Εφήμερες φλόγες

 Το "Ephemeral Flames" είναι μια έννοια ενός φλεγόμενου δάσους που απεικονίζεται

  μέσα από τις καλές τέχνες. Το κομμάτι αποτυπώνει την παροδική φύση της φωτιάς,

  την καταστροφική του δύναμη και την εύθραυστη ισορροπία των οικοσυστημάτων.

  Από τον Αμαζόνιο μέχρι την Αρκτική, δάση σε όλο τον κόσμο

  καίγονται. Η συντριπτική πλειοψηφία των πυρκαγιών στον Αμαζόνιο και την Ινδονησία είναι

  ανθρωπογενής και εκ προθέσεως αποτέλεσμα της παράνομης αποψίλωσης των δασών

  και εκκαθάριση γεωργικών εκτάσεων. Το "Ephemeral Flames" προκαλεί μια σειρά συναισθημάτων στον θεατή.

 Υπάρχει μια αίσθηση δέους για την ακατέργαστη δύναμη της φύσης, που μετριάζεται από

  αίσθημα θλίψης για την απώλεια ζωής και οικοτόπων.

 Ωστόσο, υπάρχει επίσης μια αχτίδα ελπίδας, που συμβολίζεται από το

  ανθεκτικό πράσινο που κρυφοκοιτάζει μέσα από την καταστροφή, υπαινίσσεται

  τις δυνατότητες του δάσους για αναγέννηση.

 Συνολικά, το "Ephemeral Flames" είναι μια οδυνηρή υπενθύμιση του

  λεπτή ισορροπία της φύσης και την ανάγκη για διαχείριση και

  διατήρησης ενόψει των περιβαλλοντικών προκλήσεων.

 Η καύση των δασών είναι η αιτία για νέα αιολικά πάρκα.

  Οι ανθρωποειδείς ανεμόμυλοι είναι το σύμβολο των δασών που καίγονται.

 Μέρος δεύτερο PERMAFROST

  η απειλή της προϊστορικής λάσπης

Η υπερθέρμανση του πλανήτη μέσω της τήξης του υπεδάφους των εδαφών της Αρκτικής, γνωστή ως λιώσιμο του Μόνιμου Πάγου. Το λιώσιμο του υπεδάφους των εδαφών της Αρκτικής αποτελεί παράγοντα αυξανόμενης ανησυχίας για τους επιστήμονες. 19 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα βόρειας και αλπικής γης είναι μια μεγάλη αποθήκη άνθρακα που η ανθρωπότητα δεν μπορεί να χάσει στον αγώνα της ενάντια στην υπερθέρμανση του πλανήτη.

Ο παλαιότερος εκτεθειμένος μόνιμος παγετός στην Ευρασία, που εκτείνεται τα τελευταία 650.000 χρόνια, αυτό το αρχείο θα μπορούσε να αποκαλύψει πώς ο μόνιμος πάγος και η επιφανειακή βλάστηση ανταποκρίθηκαν σε παλαιότερα θερμά κλίματα. Μας δίνει ένα παράθυρο σε εποχές που ο μόνιμος παγετός ήταν σταθερός και σε στιγμές που διαβρωνόταν. Η υπερθέρμανση του πλανήτη προκαλεί πληγές σε ολόκληρη τη Σιβηρία. Οι εκρήξεις κλειστού αερίου μεθανίου σε μόνιμο πάγο απόψυξης έχουν κατακλύσει περιοχές της Αρτικής με τρύπες πλάτους δεκάδων μέτρων. Οι πολυκατοικίες καταχωρούνται και καταρρέουν σε ασταθές έδαφος, προκαλώντας ζημιές περίπου 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως στην οικονομία της Αρκτικής.

Ο μόνιμος παγετός περιέχει επίσης αναλαμπές αρχαίων οικοσυστημάτων και πολιτισμών της Αρκτικής. Δειγματοληψία παγιδευμένων φυτικών υπολειμμάτων, Θραύσμα γλυπτών, αντικειμένων και αρχαίων έργων τέχνης. Μερικές φορές, τα υπολείμματα αυτών των χαμένων πλασμάτων πέφτουν έξω από το κεφάλι σε εξαιρετική κατάσταση. Οι επιστήμονες ελπίζουν να βρουν ένα ζωντανό κύτταρο των Θραυσμάτων Γλυπτικής ώστε να επιχειρήσουν να κλωνοποιήσουν τα Έργα Τέχνης 50.000 ετών.

Έννοια τρίτου μέρους: Εξόρυξη βαθιάς θάλασσας

 Τα πολυμεταλλικά οζίδια καλύπτουν μεγάλες περιοχές του Ειρηνικού και του Ινδικού Ωκεανού και έχουν υψηλές συγκεντρώσεις πολύτιμων μετάλλων, όπως ο χαλκός, το νικέλιο και το κοβάλτιο.

Η εκμετάλλευση αυτών και άλλων μεταλλικών πόρων βαθέων υδάτων συζητείται ως εναλλακτική λύση στην εξόρυξη της ξηράς για τη μείωση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων στα ευάλωτα χερσαία οικοσυστήματα, ενώ παράλληλα αντιμετωπίζονται οι μεταβαλλόμενες πολιτικές εξαρτήσεις. Ωστόσο, το οικοσύστημα βαθέων υδάτων και οι επιπτώσεις των ανθρωπογενών

Οι διαταραχές σε αυτά τα οικοσυστήματα και τους κατοίκους τους είναι ελάχιστα κατανοητές.

Περιορίζοντας έτσι τις εκτιμήσεις επιπτώσεων και ανάκτησης καθώς και τη θέσπιση κανόνων διαχείρισης για την αποφυγή «σοβαρής βλάβης» στο οικοσύστημα.

DAVID WEBBER
ζωγραφική + κατασκευές

ΕΓΚΑΙΝΙΑ Σάββατο 23 Μαρτίου |  5.30 – 7.30μμ

Διάρκεια έκθεσης Μάρτιος-Σεπτέμβριος 2024

Το FOUGARO ARTCENTER στο Ναύπλιο υποδέχεται στην Αίθουσα Blue2 μία έκθεση αφιερωμένη στο έργο του David Webber, αυτοδίδακτου λαϊκού καλλιτέχνη και πολιτογραφημένου Έλληνα, που ζει και εργάζεται στις Σπέτσες. Η έκθεση περιλαμβάνει ζωγραφική σε καμβά και ξύλο, καθώς και αντικείμενα και κατασκευές με το χαρακτηριστικό ιδίωμα του καλλιτέχνη, όπου έντονο χρώμα, στοιχεία της φύσης και μοτίβα λαϊκά, συνυπάρχουν και συνδιαλέγονται με φαντασία και ρυθμό, καθώς συχνά ίπτανται ή χορεύουν σ’ ένα δικό τους σύμπαν. 

Γεννημένος στη Βρετανία, ο David Webber ζει στις Σπέτσες από το 1973. Το σπίτι και εργαστήριό του σε ένα παλιό αρχοντικό του νησιού φιλοξενεί τον μοναδικό του κόσμο. Αυτό το πολύβουο και χρωματιστό σύμπαν αποτελείται από βιβλία, περιοδικά, εργαλεία, κουτιά με χρώματα, πινέλα, φωτογραφίες και φωτοτυπίες, υφάσματα, μικροέπιπλα, έργα λαϊκής τέχνης ανακατεμένα με δικά του έργα και κατασκευές, αλλά κυρίως κάθε είδους αντικείμενα που περιμένουν στωικά την ευκαιρία για μια δεύτερη ζωή από τα χέρια του Webber. Σε όποιον βλέπει απλώς ένα παλιό χερούλι, ο David χαμογελά αφοπλιστικά και απαντά με το μότο του «μην κοιτάς τι είναι, αλλά τι μπορεί να γίνει», δείχνοντας ένα σκήπτρο, όπου ένα αντίστοιχο χερούλι είναι το κεφάλι του βασιλιά που φοράει στραβά το στέμμα του.

Ο αυτόφωτος κόσμος του αντικατοπτρίζεται και στα ζωηρά του έργα. Εκεί ζουν αρμονικά ρόδια που ακτινοβολούν χρώμα, δραστήρια ψάρια, άγγελοι με ελληνικές φορεσιές, ζωντανεμένα καράβια, ήρωες της ελληνικής επανάστασης, πυκνές φυλλωσιές και βιαστικά πουλιά. Όλα για τον David Webber έχουν το δικό τους συμβολισμό και ένα νόημα που προέρχεται μεν από την ελληνική παράδοση,
αλλά συναντά δημιουργικά το λιτό μεγαλείο της βυζαντινής τέχνης, τις αρχές
του κινήματος Arts and Crafts της πατρίδας του και μοτίβα της αρχαίας τέχνης.

DAVID WEBBER
ζωγραφική + κατασκευές

ΕΓΚΑΙΝΙΑ Σάββατο 23 Μαρτίου |  5.30 – 7.30μμ

Διάρκεια έκθεσης Μάρτιος-Σεπτέμβριος 2024

επιμέλεια
Φλωρίκα Π. Κυριακοπούλου

Αντώνης Ι. Κοντρογιάννης

David Webber

Γεννήθηκε στη Σκωτία το 1942, από μητέρα Ουαλή και πατέρα Βρετανό. Λίγο μετά τη γέννησή του η οικογένεια έφυγε για το Λονδίνο, όπου ύστερα από το διαζύγιο των γονιών του, ο David μεγάλωσε με τη μητέρα του στη δύσκολη γειτονιά του Elephant and Castle. Ξεκίνησε να δουλεύει όσο ήταν ακόμα στο σχολείο, το οποίο εγκατέλειψε σε ηλικία 14 ετών για να εργάζεται με πλήρη απασχόληση.

Μέχρι την ηλικία των 19 ήξερε πως έπρεπε να φύγει από τη χώρα. Έτσι, κατετάγη στον βρετανικό στρατό και το 1962 μετατέθηκε στην Κύπρο. Μόλις έφτασε εκεί συνειδητοποίησε πως δε θα γυρνούσε ποτέ ξανά στην Αγγλία. Στην Κύπρο γνώρισε την Ελληνίδα σύζυγό του, παντρεύτηκαν και γύρισαν μαζί στην Αθήνα, όπου έζησαν τα πρώτα χρόνια.

Είχε πάντα ένα ένστικτο για τις τέχνες, αλλά το πραγματικό ενδιαφέρον του πυροδοτήθηκε από την αγάπη της οικογένειας της συζύγου του για τη λαϊκή τέχνη, που είναι πλέον η βάση του έργου του. Το 1973 άνοιξαν μαζί ένα μαγαζί στις Σπέτσες, όπου ξεκίνησε ο David να φτιάχνει κοσμήματα με χάντρες. Γύρω στο 1984 ξεκίνησε, ύστερα από παρότρυνση φίλων του, να ζωγραφίζει καράβια σε παλιές σπετσιώτικες πόρτες. Η δουλειά του ξεκίνησε να προκαλεί ενδιαφέρον και έτσι άφησε τη φαντασία του ελεύθερη, περνώντας από τα καράβια και σε περισσότερα μοτίβα. Λίγα χρόνια αργότερα, ένας φίλος του έδωσε κάποια λευκά τελάρα και κάπως έτσι ξεκίνησε τη ζωγραφική σε καμβά.

Η πρώτη του έκθεση έγινε στην Αθήνα, στο «Πανόραμα», το 1996. Έχει πραγματοποιήσει πολλές εκθέσεις στις Σπέτσες, δύο εκθέσεις στο Ναύπλιο, ενώ το 2001 παρουσίασε τη ζωγραφική του στην Αίθουσα Τέχνης Μελίνα Μερκούρη στην Ύδρα, και το 2003 στην Gallery Beerman στο Κρανίδι.