ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΑΖΑΙΟΣ

Καθώς συνεχίζονται με αμείωτη ένταση οι μεταγγίσεις πετρελαιοειδών και διυλισμένων καυσίμων ρωσικής προέλευσης στα νότια της Πελοποννήσου, με δύο NAVTEX (328/23 και 330/23) έχει κλείσει το μεγαλύτερο μέρος του Μεσσηνιακού Κόλπου για ολόκληρο το 2024 (για ασκήσεις πυρών αεροσκαφών) και για μερικές μέρες την περίοδο του Πάσχα (από 1η έως το απόγευμα της 9ης Μαΐου) τα διεθνή ύδατα στο κέντρο του Λακωνικού Κόλπου δεσμεύτηκαν για ασκήσεις του Πολεμικού Ναυτικού (NAVTEX 378/24).

Οπως ήταν… αναμενόμενο, η προσωρινή απαγόρευση έσπρωξε νοτιότερα τα πετρελαιοφόρα -όχι μόνο για προσωρινή στάθμευση μέχρι να ολοκληρωθούν οι ασκήσεις- αλλά και για τις μεταγγίσεις (Ship to Ship) με ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο για ναυτικό ατύχημα στο ανοιχτό πέλαγος δυτικά των Κυθήρων ή για διαρροή πετρελαιοειδών στην ευρύτερη περιοχή, καθώς εκεί ο καιρός δεν αστειεύεται και οι επιχειρήσεις που υποστηρίζουν τις μεταγγίσεις φαίνεται ότι δεν τηρούν όλες τις προδιαγραφές ασφαλείας (π.χ. κλείσιμο θυρίδων στο κατάστρωμα, πλωτά φράγματα κ.λπ.).

Σε δημοσίευμά του φέτος στις 3 Μαΐου το Bloomberg συνδέει τη δραστηριότητα των συγκεκριμένων δεξαμενόπλοιων με το κλείσιμο από τη Δανία μιας ναυτιλιακής λωρίδας μέσω της οποία μεταφέρεται ρωσικό πετρέλαιο μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία και χαρακτηρίζει τον Λακωνικό Κόλπο ως «σημείο-κλειδί» για την ανταλλαγή φορτίων μεταξύ πλοίων, καθώς περίπου το 25% του διυλισμένου πετρελαίου που εισάγεται στην Ευρώπη έχει ρωσική προέλευση, όπως και σημαντικό ποσοστό του αργού πετρελαίου.

Η «Εφ.Συν.» έχει προειδοποιήσει από το καλοκαίρι του 2022 για τα «Λακωνικά Κόλπα» με το ξέπλυμα του ρωσικού πετρελαίου στην Ελλάδα και την «Κυβερνητική κάλυψη στο λαθρεμπόριο πετρελαίου» (17.5.2023), όπως και πολλά άλλα διεθνή μέσα ενημέρωσης. Πολλά από τα εμπλεκόμενα πλοία είναι ηλικιωμένα με ασαφές ασφαλιστικό καθεστώς (πληροφορίες της «Εφ.Συν.» κάνουν λόγο για απουσία ασφάλισης στις περισσότερες περιπτώσεις και επικίνδυνες πρακτικές στις διαδικασίες STS χωρίς πλήρη συμμόρφωση με τους κανονισμούς MARPOL).

Τεράστια κέρδη

Η μεταφόρτωση αργού πετρελαίου από πλοίο σε πλοίο (ShipToShip/STS) σε διεθνή ύδατα είναι παλιά πρακτική και πολλές ελληνικές ή κυπριακές εταιρείες ειδικεύονται στην παροχή υπηρεσιών logistics, προσωπικού, ρυμουλκών και ειδικών μπαλονιών ασφαλείας, κερδίζοντας σημαντικά ποσά για τη βοήθειά τους στην απόκρυψη της χώρας προέλευσης των φορτίων.

Πηγές από το Πολεμικό Ναυτικό αφήνουν να εννοηθεί ότι εξετάζεται επανάληψη της δέσμευσης του Λακωνικού Κόλπου, προκειμένου να εμπεδωθεί από τους εμπλεκόμενους ότι η Ελλάδα δεν θα συνεχίσει να διευκολύνει τέτοιες πρακτικές, αλλά μέχρι σήμερα δεν υπάρχει σχετική απόφαση.

Το δορυφορικό στίγμα (AIS) των πετρελαιοφόρων είναι αδιάψευστος μάρτυρας των παράνομων δραστηριοτήτων που συνεχίζονται στην περιοχή, όπως τις καταγράψαμε σε μια τυχαία στιγμή χθες το μεσημέρι, από το τάνκερ ATACAMA (IMO 9248801) με σημαία Παναμά, το οποίο ξεκίνησε φορτωμένο με αργό πετρέλαιο από το λιμάνι της Αγ. Πετρούπολης με ενδιάμεσο προορισμό την Καλαμάτα και μετά τη μετάγγιση του φορτίου του στο θηριώδες SPRITE (IMO 9252333) μήκους 332 μέτρων με σημαία Antigua Barbuda που παραμένει ως «μάνα» στην περιοχή, το ATACAMA πλέον δηλώνει προορισμό το λιμάνι του Νοβοροσίσκ στη Μαύρη Θάλασσα.

Στην ευρύτερη περιοχή δυτικά των Κυθήρων καταγράφηκαν χθες αρκετά τάνκερ πετρελαιοειδών, όπως το GLYFADA (IMO 9253234) με σημαία Γκαμπόν, το ZEFIREA (IMO 9607643) με σημαία Ιταλίας, προερχόμενο από το ρωσικό λιμάνι Primorsk, το IBLEA (ΙΜΟ 9244441) επίσης με σημαία Ιταλίας και φορτίο από το Primorsk, το BUTTERFLY (IMO 9273246) με σημαία Λιβερίας, το MYTHOS (IMO 9314894) με σημαία Γκαμπόν, το HANA (IMO 9353113) με σημαία Γκαμπόν με φορτίο από το Νοβοροσίσκ, το DELTA MED (IMO 9412309) με σημαία Λιβερίας και φορτίο από το Νοβοροσίσκ (κατευθύνεται πλέον σε γαλλικό λιμάνι), το LPG τάνκερ KILBURN (IMO 9664938) με σημαία Σιγκαπούρης και φορτίο από την Τουρκία, το JUPITER I με σημαία Παλάου, το γνωστό PATMOS WARRIOR (IMO 9337418) με σημαία Λιβερίας, το SAVIR LION (IMO 9306639) με σημαία Ινδονησίας, το VENUS I (IMO 9599353) με σημαία Παλάου, το CLEAN IMPERIAL (IMO 9376854) με σημαία νήσων Μάρσαλ και φορτίο από το Νοβοροσίσκ, το PETRONILLA (IMO 9292838) με σημαία Παναμά και φορτίο από το λιμάνι Tuapse στη Μαύρη Θάλασσα, το YELLOW TRADER (IMO 9292840), το NORTHERNLIGHT (IMO 9577123) που αναμένει αγοραστή και πολλά ακόμη που σταθμεύουν για λίγο στην περιοχή, δημιουργώντας συνθήκες... διαδήλωσης απέναντι στην υποκρισία της Δύσης που λαμβάνει αποφάσεις για κυρώσεις απέναντι στη Ρωσία, αφήνοντας παράλληλα ορθάνοιχτες «τρύπες» για να διατηρηθεί η ροή του πετρελαίου παραβλέποντας τους κινδύνους για το περιβάλλον.

Ολη η περιοχή είναι προβληματική για τέτοιες δραστηριότητες, καθώς ακόμη και στο κέντρο του Λακωνικού Κόλπου τα πλοία δεν έχουν καμία προστασία από τον καιρό, ενώ το ίδιο ισχύει σε μεγαλύτερο βαθμό και στην ανοιχτή θάλασσα δυτικά των Κυθήρων και σε περίπτωση διαρροής πετρελαίου θα καταστραφεί μεγάλο μέρος της περιοχής

Καμπανάκι από το «Κόσμος» του Πέτρου Κόκκαλη

Είναι προφανές πως ένα ατύχημα κατά τη διάρκεια μιας μετάγγισης πετρελαίου ανάμεσα σε δεξαμενόπλοια θα μπορούσε να έχει εξαιρετικά δυσμενείς επιπτώσεις για όλες τις παράκτιες περιοχές από το Γύθειο μέχρι τη Νέαπολη Βοιών ή το Πόρτο Κάγιο.

Τον κίνδυνο αυτό αναδεικνύει και η πρόσφατη αυτοψία που έκανε στον Λακωνικό Κόλπο ο Πέτρος Κόκκαλης, ευρωβουλευτής και εκ νέου υποψήφιος με το κόμμα «Κόσμος», που κατέρχεται στις ευρωεκλογές του Ιουνίου με περιβαλλοντικό στίγμα.

Λίγες ώρες πριν ξεκινήσει η ισχύς της NAVTEX στον Λακωνικό Κόλπο, ο ευρωβουλευτής των Πρασίνων και γραμματέας του κόμματος, Πέτρος Κόκκαλης, συνοδευόμενος από τις υποψήφιες ευρωβουλεύτριες Ευδοκία Τσαγκλή, Χριστίνα Ευθυμιάτου και Μπεατρίς Σεμακούλα, πραγματοποίησαν αυτοψία στο σημείο όπου πραγματοποιούνται οι μεταγγίσεις και σε δηλώσεις του επισήμανε ότι πρόκειται για παράνομη δραστηριότητα η οποία συνδέεται με το λαθρεμπόριο ρωσικού πετρελαίου και έθεσε την ελληνική κυβέρνηση προ των ευθυνών της, κατηγορώντας την ότι βαφτίζει το λαθρεμπόριο «συνήθη πρακτική διεθνώς» αρνούμενη να λάβει μέτρα.

Πηγή: efsyn.gr

Δικογραφία για περιβαλλοντική ρύπανση σε βάρος 63χρονου σχημάτισαν αστυνομικοί του Τμήματος Περιβαλλοντικής Προστασίας της Διεύθυνσης Ασφάλειας Θεσσαλονίκης.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, εταιρεία με διευθύνοντα σύμβουλο και διαχειριστή τον 63χρονο, από τον Δεκέμβριο του 2020 έως τέλη Μαΐου του 2021 προέβαινε συνεχόμενα σε ανεξέλεγκτες απορρίψεις υγρών αποβλήτων της παραγωγικής της διαδικασίας σε αγροτεμάχια στην ευρύτερη περιοχή του Πενταλόφου, με τη χρήση βυτιοφόρων οχημάτων της.

EΛ.ΑΣ.

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να δημιουργούνται πλημμυρικά φαινόμενα στην ευρύτερη περιοχή, να προκαλείται έντονη δυσοσμία και να διαταράσσεται η οικολογική ισορροπία.

Η σχηματισθείσα δικογραφία θα υποβληθεί στον αρμόδιο Εισαγγελέα.

EΛ.ΑΣ.

Μια ανοιχτή επιστολή προς τους κτηνιάτρους της Ελλάδας στέλνει η Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία. Όπως επισημαίνει η ΠΦΠΟ, «οι φιλόζωοι λένε “ναι” στη στείρωση» και τονίζει «βοηθήστε μας να αλλάξουμε τη ζοφερή κατάσταση των αδέσποτων στην Ελλάδα.

Αναλυτικά η επιστολή της Πανελλαδικής Φιλοζωικής και Περιβαλλοντικής Ομοσπονδίας

«Οι φιλόζωοι λένε ναι στη στείρωση και τη μείωση των αδέσποτων

Αγαπητοί/ες κτηνίατροι,

Είμαστε οι ενεργοί φιλόζωοι της χώρας, αυτοί που καθημερινά σας φέρνουν τραυματισμένα, άρρωστα και φολιασμένα ζώα.

Αυτοί που συνεχώς καλούνται να μαζέψουν ζώα που εγκαταλείφθηκαν, ζώα ανεπιθύμητα από τους περίοικους και κυρίως αναρίθμητα μωρά γατάκια και κουτάβια.
Αυτοί που τρέχουν, ασχολούνται και πληρώνουν για να εμβολιάζονται, να στειρώνονται και να περιθάλπονται ζώα.

Αυτοί που έτρεξαν και πίεσαν για να γίνουν οι νομοθεσίες που υποχρεώνουν τους δήμους να σας αναθέτουν κτηνιατρικές εργασίες για τα αδέσποτα ζώα.

Αυτοί που δημιουργούν φιλοζωική παιδεία και προωθούν τις υιοθεσίες έτσι ώστε ολοένα και περισσότεροι να υιοθετούν αδέσποτα.

Είμαστε η αιτία που το επάγγελμά σας είναι από τα πιο ανερχόμενα επαγγέλματα στη χώρα και ταυτόχρονα είμαστε αυτοί που ξοδεύουν το υστέρημά τους στα κτηνιατρεία σας.
Είμαστε αυτοί που πίεσαν και συνεχίζουν να πιέζουν για να ισχύσει η υποχρεωτική στείρωση στα δεσποζόμενα, ώστε να μειωθεί η συνεχής πηγή νέων αδέσποτων που είναι οι ανεπιθύμητες γέννες των δεσποζόμενων.

Γνωρίζουμε γιατί εσείς μας το λέτε τόσα χρόνια ότι δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος από τη στείρωση υγιών ζώων, αντίθετα τα προφυλάσσει από κινδύνους.

Γνωρίζουμε ότι κάθε χρόνο στειρώνονται χιλιάδες αδέσποτα και ποτέ εσείς οι κτηνίατροι δεν είχατε καμία επιφύλαξη γι’ αυτό.

Γνωρίζουμε και γνωρίζετε ότι δεν υπάρχει τρόπος να ελεγχθούν οι γέννες των κατοικίδιων, γιατί τα ζώα δεν γεννούν σε μαιευτήρια.

Γνωρίζουμε και γνωρίζετε ότι το πρόβλημα των αδέσποτων στη χώρα είναι εκρηκτικό. Είμαστε η χώρα με τα περισσότερα αδέσποτα στην Ευρώπη.

Γνωρίζουμε, τέλος, ότι η υποχρεωτική στείρωση είναι ένα μέτρο αναγκαίο αλλά όχι αρκετό.
Υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να μην εφαρμοστεί αν δεν υπάρξουν μηχανισμοί και εντατικοί έλεγχοι ιδιαίτερα στις δύο κατηγορίες που διατηρούν μεγάλους αριθμούς αστείρωτων ζώων, τους κυνηγούς και τους κτηνοτρόφους.

Σας καλούμε, λοιπόν, να σταθείτε στο πλάι μας και να βοηθήσετε την εφαρμογή της υποχρεωτικής στείρωσης.

Μαζί να διεκδικήσουμε ώστε να γίνουν δημοτικά κτηνιατρεία σε κάθε δήμο.

Να μειώσουμε τα αδέσποτα ζώα και να αυξήσουμε τον αριθμό των δεσποζόμενων όπως στα άλλα ευρωπαϊκά κράτη.

Μην μας αγνοείτε.
Είμαστε οι πιο βασικοί σας σύμμαχοι και είμαστε εθελοντές.
Βοηθήστε μας να αλλάξουμε τη ζοφερή κατάσταση των αδέσποτων στην Ελλάδα.
Σταθείτε αρωγοί και όχι εμπόδιο στην υποχρεωτική στείρωση των ζώων συντροφιάς».

Αν και την ονόμασαν «Fluffy», αυτή η χελώνας- αλιγάτορας που εντοπίστηκε στην Αγγλία μόνο χαριτωμένη δεν είναι: με το δάγκωμά της μπορεί να σπάσει οστά. 

Οι χελώνες- αλιγάτορες ζουν σε βάλτους και ποτάμια στις νότιες περιοχές των ΗΠΑ. Αλλά η συγκεκριμένη εντοπίστηκε σε λίμνη στην Κάμπρια, στη νοτιοδυτική Αγγλία. 

Ένας ντόπιος είδε αυτό το παράξενο πλάσμα στα ρηχά και ζήτησε βοήθεια από χρήστες του Facebook για να καταλάβει τι είναι. Την απάντηση έδωσε η Ντενίζ Τσάμπερλεϊν. Η δημοτική σύμβουλος της περιοχής, που έχει χελώνες, έζησε για μερικά χρόνια στη Φλόριντα και αναγνώρισε το χαρακτηριστικό σαρκοφάγο είδος. 

«Μόλις το είδα σκέφτηκα: Θεέ μου, ξέρω τι είσαι. Έχω δει χελώνες- αλιγάτορες στη φύση αλλά πολύ μεγαλύτερες. Φτάνουν τα 89 κιλά και μπορούν να σπάσουν δάχτυλα», δήλωσε. Η συγκεκριμένη είναι νεαρής ηλικίας, αλλά «μπορεί να δαγκώσει κάποιον άσχημα», σημείωσε και εξήγησε ότι «έχουν έναν φυσικό αμυντικό μηχανισμό. Όταν πλησιάζεις, ανοίγουν το στόμα τους». 

Αν και δεν είναι παράνομο να έχει κάποιος έναν εκπρόσωπο αυτού του είδους ως κατοικίδιο στη Βρετανία, είναι ακριβές και η φροντίδα τους έχει δυσκολίες. Οπότε είναι πιθανό να την εγκατέλειψε ο κηδεμόνας της 

Έπειτα από μια αναγνωριστική επίσκεψη, η Τσάμπερλεϊν προσπάθησε να οργανώσει μια επιχείρηση διάσωσης, αλλά μάταια. Έτσι, αποφάσισε να απομακρύνει μόνη της από εκεί τη χελώνα- αλιγάτορα, προκειμένου να μην διαταράξει την ισορροπία της περιοχής. 

Έτσι, γέμισε ένα πλαστικό δοχείο με νερό από τη λίμνη, πήρε ένα πλαστικό καλάθι και μπήκε στη λίμνη. Η χελώνα- αλιγάτορας «καθόταν στη σκιά και φαινόταν θυμωμένη. Έμοιαζε με προϊστορικό μικρό δεινόσαυρο», περιέγραψε. Μόλις την πλησίασε, άνοιξε το στόμα της αλλά «ευτυχώς κρύωνε, οπότε δεν ήταν πολύ δύσκολο να την κατευθύνω προς το καλάθι». 

Πλέον, η χελώνα- αλιγάτορας έχει ένα νέο σπίτι, στο καταφύγιο άγριας ζωής στην Κορνουάλη. Όσο για το όνομα «Fluffy», η Τσάμπερλεϊν πιστεύει ότι της ταιριάζει. Πρόκειται για έμπνευση από το Χάρι Πότερ. Έτσι λεγόταν ένας τεράστιος σκύλος με τρία κεφάλια, «κατοικίδιο» του «Ρούμπεους Χάγκριντ», του κλειδοκράτορα του Χόγκουαρτς, ο οποίος είχε αδυναμία στα παράξενα πλάσματα. «Και όπως είπε κάποιος στο Facebook, σίγουρα μοιάζει με ένα πλάσμα που θα λάτρευε ο Χάγκριντ», σχολίασε η Τσάμπερλεϊν. 

Με πληροφορίες από Guardian

Τα νέα μεταλλαγμένα απειλούν να θέσουν σε κίνδυνο την υγεία μας, το περιβάλλον αλλά και τα δικαιώματα των αγροτών επισημαίνει το ελληνικό γραφείο της Greenpeace στον Λευτέρη Αυγενάκη και τον καλεί «να καταψηφίσει τη συμφωνία για τα νέα μεταλλαγμένα», διατηρώντας με αυτό τον τρόπο τη διαχρονική στάση της χώρας μας ενάντια στα μεταλλαγμένα.

Στην επείγουσα ανοιχτή επιστολή της προς τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων επισημαίνεται ότι «ούτε τα παλιά, ούτε τα νέα μεταλλαγμένα χωράνε στα πιάτα και τη γη μας, και ότι η μόνη λύση στην αγροτική κρίση είναι η επείγουσα στροφή της ελληνικής γεωργίας σε μοντέλο βιώσιμης, ανθεκτικής και δίκαιης γεωργίας που διασφαλίζει σταθερό, αξιοπρεπές εισόδημα στους παραγωγούς, επαρκή υγιεινή τροφή για όλους, διατροφική κυριαρχία στη χώρα και προστασία του κλίματος και της βιοποικιλότητας, των οποίων η υγεία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την υγεία και τη λειτουργικότητα των αγροτικών συστημάτων και τη ζωή μας».

Η Greenpeace καλεί τον Λευτέρη Αυγενάκη να τοποθετηθεί δημόσια κατά των νέων μεταλλαγμένων και συγκεκριμένα:

-Να καταψηφίσει συμφωνίες και σχέδια νόμου που σχετίζονται με απελευθέρωση μεταλλαγμένων στο περιβάλλον.

-Να διασφαλίσει ότι όλοι οι οργανισμοί που προέρχονται από νέες γονιδιακές τεχνικές θα συνεχίσουν να ρυθμίζονται σύμφωνα με την υφιστάμενη ευρωπαϊκή νομοθεσία για τα μεταλλαγμένα.

-Να διασφαλίσει ότι τα προϊόντα τους δεν θα εισέρχονται παράνομα στην τροφική μας αλυσίδα.

Η επιστολή αυτή έρχεται σε συνέχεια προηγούμενων επιστολών προς τον Λευτέρη Αυγενάκη να τοποθετηθεί ενάντια στα νέα μεταλλαγμένα, και εν όψει της σχετικής ψηφορορίας που θα γίνει στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου τις επόμενες μέρες. 

Αναλυτικά η επιστολή της Greenpeace στον Λευτέρη Αυγενάκη

«Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,
Με αφορμή τις επερχόμενες συζητήσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο σχετικά με τη συμφωνία για τα νέα μεταλλαγμένα, θα θέλαμε να σας επαναλάβουμε το αίτημά μας να καταψηφίσετε τη σχετική συμφωνία οποιαδήποτε στιγμή τεθεί σε ψηφοφορία, διατηρώντας με αυτό τον τρόπο τη διαχρονική στάση της χώρας μας ενάντια στα μεταλλαγμένα. 
Έχουμε διαβάσει με μεγάλη ανησυχία την πρόσφατη τοποθέτησή σας σχετικά με τα νέα μεταλλαγμένα, όπου αναφέρετε τη στήριξη της κυβέρνησης στην «καινοτομία» και θέλουμε να  επιστήσουμε την προσοχή σας στο γεγονός ότι πρόκειται ξεκάθαρα για  νέα γενιά μεταλλαγμένων που ενέχουν τους ίδιους ακριβώς κινδύνους για το περιβάλλον, τη γεωργία και την τροφή όπως όλα τα μεταλλαγμένα, οπότε απαιτείται να ρυθμίζονται βάσει της υπάρχουσας ευρωπαϊκής νομοθεσίας για τα μεταλλαγμένα.
Σύμφωνα με τη νέα νομική ανάλυση της Greenpeace, ο νόμος για τα νέα μεταλλαγμένα παραβιάζει τα ατομικά δικαιώματα των αγροτών, ιδίως τα θεμελιώδη δικαιώματά τους στην ιδιοκτησία και την επιχειρηματική τους ελευθερία, δεν προστατεύει τις καλλιέργειες από γενετική επιμόλυνση, ενώ ταυτόχρονα εισάγει διπλώματα ευρεσιτεχνίας, καθιστώντας τους αγρότες εξαρτημένους από τους ελάχιστους αγροχημικούς κολοσσούς που θα καταλήξουν να ελέγχουν τη βάση των διατροφικών μας συστημάτων, δηλαδή τους σπόρους και το αναπαραγωγικό υλικό.
Όπως σας έχουμε ήδη ζητήσει, η ελληνική κυβέρνηση οφείλει με τη στάση και την ψήφο της να απορρίψει τα νέα μεταλλαγμένα προκειμένου να προστατευτεί η ακεραιότητα του ισχύοντος ευρωπαϊκού πλαισίου για τα μεταλλαγμένα, το οποίο εγγυάται ότι τα μεταλλαγμένα δεν θα απελευθερωθούν στο περιβάλλον ούτε θα διακινηθούν στην αγορά, χωρίς να έχει προηγηθεί η απαραίτητη αξιολόγηση κινδύνου, παρακολούθηση, σήμανση και ιχνηλασιμότητα.
Τονίζουμε ότι η μοναδική καινοτομία που χρειάζεται η χώρα είναι μια εθνική αγροδιατροφική πολιτική (ανύπαρκτη ως σήμερα) που να στρέφει επειγόντως την ελληνική γεωργία σε μοντέλο βιώσιμης, ανθεκτικής και δίκαιης γεωργίας που διασφαλίζει σταθερό, αξιοπρεπές εισόδημα στους παραγωγούς, επαρκή υγιεινή τροφή για όλους, διατροφική κυριαρχία στη χώρα και προστασία του κλίματος και της βιοποικιλότητας, των οποίων η υγεία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την υγεία και τη λειτουργικότητα των αγροτικών συστημάτων και τη ζωή μας.

Για τον λόγο αυτό, σας καλούμε: 

●    Να τοποθετηθείτε δημόσια κατά των νέων μεταλλαγμένων.
●    Να καταψηφίσετε συμφωνίες και σχέδια νόμου που σχετίζονται με απελευθέρωση μεταλλαγμένων στο περιβάλλον.
●    Να διασφαλίσετε ότι όλοι οι οργανισμοί που προέρχονται από νέες γονιδιακές τεχνικές θα συνεχίσουν να ρυθμίζονται σύμφωνα με την υφιστάμενη ευρωπαϊκή νομοθεσία για τα μεταλλαγμένα.
●    Να διασφαλίσετε ότι τα προϊόντα τους δεν θα εισέρχονται παράνομα στην τροφική μας αλυσίδα.

Με εκτίμηση, 
Έλενα Δανάλη 
Υπεύθυνη της εκστρατείας του ελληνικού γραφείου της Greenpeace για τη Βιώσιμη Γεωργία»

Πάμελα Πολ / The New York Times

ΟΙανουάριος είναι η εποχή για αναθεώρηση στόχων και σχεδίων και ανανέωση των δεσμεύσεών μας για τη ζωή μας, αλλά και επιστροφής προϊόντων, που δεν μας ικανοποιούν. Με ένα κλικ στην αντίστοιχη ιστοσελίδα μπορεί να δώσουμε πίσω μια αναβαθμισμένη μηχανή εσπρέσο, ίσως όχι και τόσο απαραίτητη, αλλά κι ένα εντυπωσιακό φόρεμα, που, αν και αγοράστηκε, δεν μπορούσε να φορεθεί χωρίς… πολύ σφίξιμο. Σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, οι επιστροφές ειδών στην Αμερική έφτασαν σε επίπεδα ρεκόρ το 2022. Το ποσοστό των προϊόντων που κατευθύνθηκαν πίσω στο κατάστημα διπλασιάστηκε στο 16% από 8% των πωλήσεων μεταξύ 2019 και 2022.

Η δε επιστροφή πραγμάτων στο Διαδίκτυο, όντας πανεύκολη –«απλώς σαρώστε τον κωδικό QR που έχετε λάβει!»– γίνεται σε τριπλάσιους ρυθμούς από τις επιστροφές στα φυσικά μαγαζιά. Δεδομένου ότι και απλό είναι και άνευ κόστους για μας, μας αρέσει να πιστεύουμε ότι τα ανεπιθύμητα παπούτσια μας πηγαίνουν εκεί από όπου προέρχονται, τακτοποιούνται και οδεύουν στην επόμενη πελάτισσα. Δυστυχώς, στην πραγματικότητα η διαδικασία απέχει πολύ από έναν ενάρετο κύκλο ανακύκλωσης. Οπως ισχύει για πολλά πράγματα στο Διαδίκτυο –εκφοβισμός, παραπληροφόρηση, θεωρίες συνωμοσίας–, όταν κάτι είναι εύκολο και «δωρεάν», συνήθως έχει ένα τρομακτικό και –σε μεγάλο βαθμό– κεκαλυμμένο κόστος. Πρόκειται για το τεράστιο κόστος της συσκευασίας επιστροφής, της επεξεργασίας και της μεταφοράς, αν κι αυτό που πολλοί διαδικτυακοί αγοραστές δεν συνειδητοποιούν είναι ότι πολλά επιστρεφόμενα προϊόντα δεν μεταπωλούνται καν.

Οι επιστροφές είναι πανάκριβες για τους ομίλους λιανεμπορίου, εξ ου και έχουν επικεντρωθεί στο να κάνουν τη διαδικασία όσο το δυνατόν πιο φθηνή και εύκολη για τον εαυτό τους και, ως επί το πλείστον, ο πλανήτης πληρώνει το τίμημα. Οι διαδικτυακές επιστροφές δημιουργούν 16 εκατ. τόνους εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα ή το ισοδύναμο της κυκλοφορίας 3,5 εκατ. αυτοκινήτων στους δρόμους επί έναν ολόκληρο χρόνο. Πολλές φορές κοστίζει λιγότερο για τον λιανέμπορο να πετάξει απλώς το αντικείμενο, παρά να το επιθεωρήσει για ζημιές, να το επανασυσκευάσει και να το μεταπωλήσει. Οι επιστροφές ντάμπινγκ (μερικές φορές φέρουν τον χαρακτηρισμό «μη επισκευαζόμενο» ή «βλάβη») είναι συχνά λιγότερο δαπανηρές από την επαναχρησιμοποίησή τους.

Ορισμένες νεοφυείς επιχειρήσεις έχουν δημιουργήσει υπηρεσίες μεσάζοντα για να εξορθολογίσουν τη διαδικασία ή να αυξήσουν την «κυκλικότητα», εκτρέποντας τις επιστροφές σε διαδικτυακούς μεταπωλητές ή φιλανθρωπικά ιδρύματα, αλλά το πρόβλημα παραμένει και αφορά τρομακτικά μεγάλες ποσότητες. Μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες, 2,6 εκατ. τόνοι επιστρεφόμενων ρούχων κατέληξαν σε χωματερές το 2020. Κι αυτή η ποσότητα είναι απλώς ρούχα. Αλλά ακόμη κι αν εξετάσουμε μόνο αυτή τη μία κατηγορία, τα νέα είναι δυσοίωνα. Οι διαδικτυακές αγορές ρούχων αντιπροσωπεύουν μια καλή ποσότητα επιστρεφόμενων απορριμμάτων. Οι πελάτες επιστρέφουν περίπου το 24% των ρούχων που αγοράστηκαν ηλεκτρονικά.

Αυτές οι ίδιες τάσεις αλλάζουν και τις αγοραστικές συνήθειες, καθώς το 63% των Αμερικανών παραδέχεται ότι αγοράζει πολλαπλά μεγέθη μέσω Διαδικτύου να τα δοκιμάσει στο σπίτι, ακολουθώντας μια πρακτική που ονομάζεται «bracketing» ή «προγραμματισμένες επιστροφές». Σύμφωνα με έκθεση της Vogue Business του 2022, «οι πελάτες έχουν αντικαταστήσει τα δοκιμαστήρια, αγοράζοντας πολλαπλά μεγέθη ηλεκτρονικά για να τα επιστρέψουν σωρηδόν». Αυτό είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο μεταξύ των Millennials και της Γενιάς Ζ. Τέλος, μια ακόμη περιβαλλοντικά επιζήμια πρακτική είναι η λεγόμενη «ντουλάπα», το να φοράς ένα ρούχο μια φορά μόνον, πριν το επιστρέψεις.

Πηγή: new york times / ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Για σειρά αδικημάτων κατηγορούνται οι 28 ακτιβιστές που χθες «έβαψαν πράσινη» τη λιμνοθάλασσα της Βενετίας, ενώ ανάλογες κινητοποιήσεις οργανώθηκαν στη Ρώμη, στο Μιλάνο και στο Τορίνο.

«COP28: Ενώ η κυβέρνηση μιλάει, εμείς κρεμόμαστε από μια κλωστή», ήταν το μήνυμα που ήταν γραμμένο στο πανό που κρέμασαν από τη γέφυρα Ριάλτο οι ακτιβιστές.

Τα μέλη της οργάνωσης «Extinction Rebellion» κατηγορούνται από την εισαγγελία της Γαληνοτάτης για διακοπή λειτουργίας των πλωτών μέσων μεταφοράς, για διαδήλωση η οποία δεν είχε λάβει την προβλεπόμενη άδεια, για διάχυση επικίνδυνων ουσιών, αλλά και για άσκηση βίας.

Οι περισσότεροι από τους ακτιβιστές προσήχθησαν το Σάββατο στην αστυνομική διεύθυνση της Βενετίας, όπου και παρέμειναν για έξι ώρες. Για πέντε από αυτούς εκδόθηκε και απόφαση η οποία προβλέπει ότι δεν θα μπορούν να επιστρέψουν στη Βενετία για τα επόμενα τέσσερα χρόνια.

Από την πλευρά της, η οργάνωση υπογραμμίζει ότι «πρόκειται για κατηγορίες που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα και τη δράση τους». Ειδικότερα, δήλωσε ότι το οπτικό αποτέλεσμα που δημιουργήθηκε προέρχεται από μια χρωστική ουσία που είναι ακίνδυνη και χρησιμοποιείται στη βιομηχανία για τον εντοπισμό αντικειμένων στο νερό.

«Η Βενετία είναι μια εύθραυστη πόλη, που πρέπει να την αγαπάμε και να τη σεβόμαστε! Φτάνει πια», δήλωσε ο δήμαρχος Λουίτζι Μπρουγκνάρο.

Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Πέγκυ Μπαμπάθα

Ο 20ος και 21ος αιώνας έχουν δικαίως ονομαστεί “Εποχή των Πλαστικών”, αφού η παρουσία τους και η επιρροή τους στη ζωή μας είναι πλέον αδιαμφισβήτητη. Τα πλαστικά διαπερνούν όλες τις πτυχές της κοινωνίας. Κοιμόμαστε σε μαξιλάρια γεμάτα πλαστικό, καθαρίζουμε τα δόντια μας με πλαστικές οδοντόβουρτσες, πληκτρολογούμε σε πλαστικά πληκτρολόγια, πίνουμε και τρώμε φαγητό από πλαστικά δοχεία και γενικότερα είναι αδύνατο να περάσει μια μέρα χωρίς να συναντήσουμε κάποιο είδος πλαστικού. Αυτή η μεγάλη συνειδητοποίηση του πόσο μέσα στην ζωή μας έχουν εισέλθει τα πλαστικά ωστόσο, δεν μένει χωρίς επακόλουθα.

Το πλαστικό αποτελεί πλέον έναν από τους βασικότερους παράγοντες μόλυνσης του περιβάλλοντος και των οργανισμών μας, με συνεχώς νέες έρευνες να γνωστοποιούν την ζημιογόνα επιρροή τους. Από τον αέρα και τους ωκεανούς, έως τα ζώα και τους οργανισμούς μας, το πλαστικό παρά την χρηστικότητά του και το μικρό κόστος παραγωγής του, συγκεντρώνει καταστροφικές επιπτώσεις για όλους μας.

Η εποχή του πλαστικού

Ο 20ός αιώνας έφερε μια επανάσταση στην παραγωγή πλαστικών: την έλευση των εξ ολοκλήρου συνθετικών πλαστικών. Μέχρι τότε το πλαστικό υπήρχε μεν στις ζωές των ανθρώπων, αλλά μέσω διαφορετικών υλικών. Τα φυσικά πλαστικά, όπως το κέρατο, το κέλυφος χελώνας, το κεχριμπάρι και το καουτσούκ, δουλεύονταν για την ακρίβεια από την αρχαιότητα. Τα κέρατα των ζώων, εύπλαστα όταν θερμαίνονται, χρησιμοποιούνταν για πολλούς σκοπούς και προϊόντα, από μενταγιόν μέχρι μαχαιροπήρουνα. Μάλιστα, η βιομηχανία κατασκευής χτενών ήταν μια από τις μεγαλύτερες εφαρμογές που είχε το κέρατο τον 19ο αιώνα. Μέχρι όμως τα μέσα του 19ου αιώνα, μετά τη βιομηχανοποιημένη παραγωγή αγαθών, ορισμένα υλικά ζωικής προέλευσης είχαν γίνει όλο και πιο σπάνια. Οι ελέφαντες κινδύνευαν να εξαφανιστούν, αν συνεχιζόταν η ζήτηση για το ελεφαντόδοντό τους, που χρησιμοποιούνταν σε αντικείμενα από τα πλήκτρα του πιάνου μέχρι τις μπάλες του μπιλιάρδου. Η ίδια μοίρα περίμενε και ορισμένα είδη χελώνας, το κέλυφος της οποίας αξιοποιήθηκε για χτένες.
 

Οι φυσικοί τρόποι αυτοί ήταν τελικά καθόλου βιώσιμοι, ειδικά όσο μεγάλωνε η παραγωγή των προϊόντων. Λύση στο πρόβλημα - οξύμωρο αν σκεφτούμε που έχουμε φτάσει σήμερα - έδωσε ο Βέλγος χημικός και έμπορος, Leo Baekeland, ο οποίος δημιούργησε το πρώτο πλήρως συνθετικό πλαστικό το 1907. Η εφεύρεσή του, την οποία βάφτισε Μπακελίτη, συνδύαζε δύο χημικές ουσίες, τη φορμαλδεΰδη και τη φαινόλη. Μετά από τις πρώτες κιόλας χρήσεις του από τις παραγωγικές μονάδες, ο βακελίτης προκάλεσε μια καταναλωτική έκρηξη σε προσιτά αλλά και ιδιαίτερα επιθυμητά προϊόντα. Είχε μια σκούρα καφέ, ξύλινη εμφάνιση και μπορούσε ταυτόχρονα εύκολα να παραχθεί μαζικά, καθιστώντας το ιδανικό για να φέρει νέες σχεδιαστικές τάσεις, όπως η Art Deco, στις μάζες.
 

Στις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα, οι βιομηχανίες πετρελαίου και χημικών προϊόντων άρχισαν να σχηματίζουν συμμαχίες με εταιρείες όπως η Dow Chemicals, η ExxonMobil, η DuPont και η BASF. Αυτές οι εταιρείες εξακολουθούν να είναι οι κύριοι παραγωγοί ρητινών πρώτων υλών για τη βιομηχανία πλαστικών σήμερα. Αυτό ήταν μόνο η αρχή. Σταδιακά οι εφευρέσεις του πλαστικού ακολουθούσαν η μια την άλλη, με αποκορύφωμα το 1933 όπου δημιουργήθηκε η ουσία πολυαιθυλένιο, η οποία αποτέλεσε θαυματουργό υλικό, ισχυρό, εύκαμπτο και ανθεκτικό στη θερμότητα. Στην αρχή χρησιμοποιήθηκε ως εργαλείο κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά σύντομα ακολούθησαν καταναλωτικά προϊόντα, από την πλαστική σακούλα για ψώνια και το Tupperware μέχρι τις τεχνητές αρθρώσεις ισχίου και γόνατος. Το ακολούθησαν και άλλες “πλαστικές επιτυχίες” όπως το Nylon και το Teflon.

Από χρήσιμο εργαλείο σε δηλητηριώδη ουσία

Οι χημικές ιδιότητες που έχουν καταστήσει το πλαστικό ένα απίστευτα χρήσιμο και ανθεκτικό υλικό, είναι οι ίδιες που καθιστούν επίσης δύσκολη την απόρριψή και αποσύνθεση του. Εδώ θα πούμε το γνωστό: ορισμένοι τύποι χρειάζονται χιλιάδες - ακόμη και δεκάδες χιλιάδες - χρόνια για να αποικοδομηθούν σε χώρους υγειονομικής ταφής.

Αποτέλεσμα είναι τα πλαστικά και κυρίως τα μικροπλαστικά να εμφανίζονται πλέον παντού στο περιβάλλον μας και όχι μόνο. Από τον πάτο της θάλασσας, εκεί όπου οι επιστήμονες ανακαλύπτουν συνεχώς τέτοιες μικροίνες και στα στομάχια των ψαριών και των θαλάσσιων ζώων, μέχρι τον πλακούντα των γυναικών. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν πριν περίπου 3 χρόνια τα πρώτα σωματίδια από μικροπλαστικά στον πλακούντα μωρών που ήταν ακόμα στον κοιλιά εγκύων γυναικών. Το φαινόμενο αυτό επεκτείνεται και στο υπόλοιπο σώμα, αφού πριν ένα αντίστοιχο διάστημα, ανακαλύφθηκαν νανοσωματίδια πλαστικού και σε ανθρώπινα όργανα, όπως πνεύμονες, συκώτι, νεφρά και σπλήνα.
 

Η εύρεσή τους όμως μέσα μας και έξω μας δεν αποτελεί ένα απλό γεγονός. Σήμερα, η παραγωγή και η χρήση του πλαστικού εξακολουθεί να βρίσκεται στο υψηλότερο επίπεδό της, αλλά τα στοιχεία για την ανακύκλωση δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικά. Πιο συγκεκριμένα, μόνο το 10% περίπου του πλαστικού που παράγουμε ανακυκλώνεται σήμερα. Αρχική συνέπεια είναι η καταστροφή της άγριας ζωής, με την πλαστική ρύπανση να απειλεί τη θαλάσσια ζωή και τα οικοσυστήματα. Τα πλαστικά αντικείμενα προκαλούν τεράστιες ζημιές στα ζώα όταν αυτά έρχονται σε επαφή ή τα καταπίνουν, οι οποίες περιλαμβάνουν ασφυξία, παγίδευση, σχισίματα, μολύνσεις και εσωτερικές κακώσεις.

Στους ανθρώπους η επαφή είναι επίσης επικίνδυνη. Όπως προαναφέρθηκε, τα μικροπλαστικά έχουν γίνει πλέον μέρος της τροφικής αλυσίδας και έχουν βρεθεί παντού: στο πόσιμο νερό, στο αλάτι, στη μπύρα και στο χώμα όπου καλλιεργούμε τα λαχανικά μας. Η εξίσωση είναι απλή από εκεί και έπειτα. Αυτές οι ουσίες που καταναλώνουμε άθελά μας, μπορεί να προκαλέσουν πολλές δυσλειτουργίες στα όργανά μας και να μας δηλητηριάσουν. Επίσης, τα πλαστικά υλικά είναι καρκινογόνα και μπορούν να επηρεάσουν το ενδοκρινικό σύστημα του οργανισμού, προκαλώντας αναπτυξιακές, νευρολογικές, αναπαραγωγικές και ανοσολογικές διαταραχές. Ένας άλλος κίνδυνος για την υγεία δίνεται από τους τοξικούς ρύπους που συχνά συσσωρεύονται στην επιφάνεια του πλαστικού και στη συνέχεια μεταφέρονται στον άνθρωπο μέσω της κατανάλωσης θαλασσινών.
 

Ζώντας σε έναν κόσμο από πλαστικό

Αυτά τα δεδομένα σίγουρα είναι δυσοίωνα. Ωστόσο, σε πολλές περιπτώσεις, πέρα από τις μεγάλες παραγωγικές μονάδες, οι λύσεις είναι στα χέρια μας. Ο περιορισμός της χρήσης του πλαστικού, η προτίμηση βιοδιασπώμενων ειδών, η εκμάθηση της μεθόδου της ανακύκλωσης και άλλοι αντίστοιχοι βιώσιμοι τρόποι, μπορούν σίγουρα να μετριάσουν το πρόβλημα και ξεκινούν από εμάς. Ας μην ξεχνούμε ότι το ζήτημα των πλαστικών είναι πολύ μεγαλύτερο από ότι νομίζουμε. Αφορά όλον τον πλανήτη και έχει επιπτώσεις όχι απλά στην οργανική μας λειτουργία, αλλά και στην οικονομία μας, μέσω σοβαρών προβλημάτων στον τουρισμό, την αλιεία και τις υδατοκαλλιέργειες.

Πηγή: protothema.gr

Για πρώτη φορά, η παγκόσμια μέση θερμοκρασία ήταν την Παρασκευή, 17 Νοεμβρίου, πάνω από 2 βαθμούς Κελσίου μεγαλύτερη της εποχικής μέσης θερμοκρασίας της προβιομηχανικής εποχής, δηλαδή πάνω από το ανώτατο όριο της συμφωνίας του Παρισιού για μία ημέρα, όπως ανακοίνωσε το ευρωπαϊκό παρατηρητήριο Copernicus.

Σύμφωνα με προσωρινά στοιχεία, οι παγκόσμιες θερμοκρασίες ήταν, στις 17 Νοεμβρίου, 2,06 βαθμούς Κελσίου πάνω από τον μέσο όρο των θερμοκρασιών που καταγράφηκαν από το 1850 έως το 1900, ανέφερε στην πλατφόρμα X (πρώην Twitter) η Σαμάνθα Μπέρτζες, αναπληρώτρια επικεφαλής της υπηρεσίας κλιματικής αλλαγής (C3S) του Copernicus.

«Πρόκειται για την πρώτη ημέρα που η παγκόσμια θερμοκρασία υπερέβη κατά περισσότερο από 2 βαθμούς Κελσίου» τα προβιομηχανικά επίπεδα, υπογράμμισε.

Το όριο αυτό θα πρέπει ωστόσο να ξεπεραστεί κατά μέσο όρο επί αρκετά χρόνια προκειμένου να θεωρηθεί ότι το όριο της συμφωνίας του Παρισιού έχει ξεπεραστεί.

Η συμφωνία, που υπογράφτηκε το 2015 έπειτα από τη σύνοδο του ΟΗΕ για το κλίμα COP21, έχει στόχο να διατηρήσει «την αύξηση της παγκόσμιας μέσης θερμοκρασίας πολύ κάτω από τους 2 βαθμούς Κελσίου σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα» και να συνεχιστούν οι προσπάθειες «ώστε να περιοριστεί η αύξηση της θερμοκρασίας στον 1,5 βαθμό Κελσίου πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα».

Σε μια ειδική έκθεση της (Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή -- Giec) το 2018, οι ειδικοί για το κλίμα υπό την αιγίδα του ΟΗΕ διατήρησαν ως ορισμό της υπερθέρμανσης έναν μέσο όρο «για μια περίοδο 30 χρόνων» σε σχέση με «την περίοδο αναφοράς 1850-1900».

Τώρα το κλίμα θεωρείται ότι έχει υπερθερμανθεί περίπου κατά 1,2 βαθμό Κελσίου σε σχέση με την περίοδο 1850-1900.

Αυτή η πρώτη ημέρα πάνω από το όριο των 2 βαθμών Κελσίου εγγράφεται σε μια σειρά ρεκόρ: οι μήνες από τον Ιούνιο μέχρι τον Οκτώβριο ήταν ήδη οι πιο ζεστοί που έχουν καταγραφεί ποτέ παγκοσμίως, σύμφωνα με το Copernicus, για το οποίο το 2023 θα ξεπεράσει «σχεδόν σίγουρα» το ετήσιο ρεκόρ του 2016.

Ο Οκτώβριος του 2023 ήταν «1,7 βαθμό Κελσίου πιο ζεστός κατά μέσο όρο για μήνα Οκτώβριο την περίοδο 1850-1900», εξήγησε το παρατηρητήριο στις αρχές Νοεμβρίου.

Αυτά τα ρεκόρ θερμοκρασιών μεταφράζονται σε ξηρασίες, συνώνυμες των λιμών, καταστροφικές πυρκαγιές ή ενισχυμένους τυφώνες, προειδοποιούν οι επιστήμονες και θα βρίσκονται στο φόντο της 28ης διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για το κλίμα που θα διεξαχθεί στο Ντουμπάι (30 Νοεμβρίου-2 Σεπτεμβρίου).

Ο Αντόνιο Γκουτέρες ζητεί «δραστικά μέτρα»

Καθώς ο πλανήτης οδεύει προς μια υπερθέρμανση από 2,5°C έως 2,9°C έως το 2100, ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ ζήτησε σήμερα «δραστικά μέτρα, τώρα», λίγες ημέρες πριν από την COP28, τη διάσκεψη του ΟΗΕ για το κλίμα που θα διεξαχθεί στο Ντουμπάι.

«Οι ηγέτες οφείλουν να διπλασιάσουν τις προσπάθειες δραστικά, με φιλοδοξίες ρεκόρ, ενέργειες ρεκόρ, και μειώσεις ρεκόρ των εκπομπών», δήλωσε ο Αντόνιο Γκουτέρες.

«Αυτό απαιτεί το ξερίζωμα των δηλητηριασμένων ριζών της κλιματικής κρίσης: τα ορυκτά καύσιμα», τόνισε ενώπιον του Τύπου με την ευκαιρία της δημοσίευσης ετήσιας έκθεσης του ΟΗΕ για το χάσμα μεταξύ των αναγκών και των προοπτικών μείωσης των εκπομπών.

Το χάσμα ανάμεσα στις δεσμεύσεις των κρατών και σε αυτό που θα ήταν απαραίτητο για την τήρηση των στόχων της συμφωνίας του Παρισιού συνιστά μια αποτυχία ηγεσίας, προδοσία αυτών που είναι ευάλωτοι, και μια τεράστια ευκαιρία που χάθηκε, κατήγγειλε ο Γκουτέρες.

Σε επικίνδυνα επίπεδα έχει φτάσει η ατμοσφαιρική ρύπανση στο Νέο Δελχί, το οποίο έχει καλυφθεί από ένα πέπλο τοξικής ομίχλης.

Σύμφωνα με την ελβετική εταιρεία παρακολούθησης της ποιότητας του αέρα, την IQAir, το επίπεδο αιωρουμένων σωματιδίων PM 2,5, που είναι τα πιο επικίνδυνα, είναι 35 φορές υψηλότερο από το μέγιστο που ορίζει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας.

Ο αρμόδιος υπουργός του Νέου Δελχί Άρβιντ Κεϊριβάλ ανακοίνωσε αργά χθες, Πέμπτη, το βράδυ ότι όλα τα δημοτικά σχολεία θα παραμείνουν κλειστά στην ινδική πρωτεύουσα για τουλάχιστον δύο ημέρες.

Το Νέο Δελχί, μια από τις μεγαλύτερες αστικές περιοχές στον πλανήτη, κατατάσσεται συχνά μεταξύ των πόλεων με τη μεγαλύτερη ατμοσφαιρική ρύπανση παγκοσμίως.

Η τοξική ομίχλη, τροφοδοτούμενη από τις καύσεις φυτικών υπολειμμάτων καλλιεργειών, τις εκπομπές της βιομηχανίας και των οδικών μεταφορών, καλύπτει την πόλη των 30 εκατομμυρίων κατοίκων.

Το πρόβλημα κορυφώνεται στις αρχές του χειμώνα, κοντά στην ινδουϊστική γιορτή Ντιβάλι, η οποία συμπίπτει με τις εβδομάδες κατά τις οποίες δεκάδες χιλιάδες αγρότες του ινδικού βορρά καίνε τα υπολείμματα της συγκομιδής στους ορυζώνες.

Η πρακτική της καύσης φυτικών υπολειμμάτων των καλλιεργειών αποτελεί μια από τις βασικές αιτίες της ρύπανσης αυτής, η οποία πνίγει το Νέο Δελχί κάθε χρόνο και επιμένει παρά τις προσπάθειες των αρχών να πείσουν τους αγρότες να χρησιμοποιούν άλλες μεθόδους και τις απειλές για τη λήψη τιμωρητικών μέτρων.

Οι αρχές ανακοινώνουν τακτικά διάφορα σχέδια για τη μείωση της μόλυνσης του αέρα, ιδίως την αναστολή των οικοδομικών εργασιών, αλλά χωρίς μεγάλο αποτέλεσμα.

Μελέτη της βρετανικής ιατρικής επιθεώρησης The Lancet που δημοσιεύτηκε το 2020 απέδιδε 1,67 εκατομμύριο θανάτους, το προηγούμενο έτος, στην μόλυνση του αέρα στην Ινδία, εκ των οποίων σχεδόν 17.500 στην πρωτεύουσά της.

Η Ινδία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον άνθρακα για την παραγωγή ενέργειας. Η χώρα είδε τις εκπομπές της ανά κάτοικο να αυξάνονται κατά 29% την τελευταία επταετία και δείχνει απροθυμία να εφαρμόσει πολιτικές για τη σταδιακή κατάργηση των ρυπογόνων ορυκτών καυσίμων.