Περιθώριο έως τις 29 Απριλίου έχουν οι φορολογούμενοι με ληξιπρόθεσμες οφειλές να πληρώσουν στην Εφορία για την αναβίωση ρυθμίσεων που έχουν απωλέσει.

Όπως ανέφερε ο υφυπουργός Οικονομικών Χάρης Θεοχάρης πριν λίγο στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων, με νομοτεχνική βελτίωση στο σχέδιο νόμου του νέου Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, η καταληκτική ημερομηνία που αναφέρεται στο άρθρο 87, σχετικά με την τακτοποίηση ρυθμίσεων με ανεξόφλητες δόσεις, όπου πιστώνονται όσες καταβολές έχουν γίνει ή θα γίνουν μέχρι την έναρξη ισχύος του νόμου, ήτοι μέχρι τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, θα επεκταθεί μέχρι τις 29 Απριλίου.

Όσον αφορά στα πρόστιμα myDATA, είπε ότι ακόμα αυτά δεν θα ενεργοποιηθούν παρά μόνο όταν η συμμόρφωση φτάσει σε πολύ μεγάλο βαθμό, διότι έχει ενεργοποιηθεί ως εναλλακτική το «κλείδωμα» των δηλώσεων ΦΠΑ.

Όπως έγραψε το πρωί ο ΟΤ η ΑΑΔΕ ενεργοποίησε ήδη τη σχετική πλατφόρμα μέσω της οποίας μπορούν να αναβιώσουν συνολικά 232.000 «χαμένες» ρυθμίσεις.

Η εξόφληση των χρεών γίνεται μόνο με Ταυτότητα Οφειλής μέσω web banking και όχι μέσω IRIS ή καρτών.

Ειδικότερα στην πλατφόρμα «Ρυθμίσεις με Ανεξόφλητες Εκπρόθεσμες Δόσεις» https://www.aade.gr/rythmiseis-me-anexoflites-ekprothesmes-doseis) οι φορολογούμενοι μπορούν να ενημερωθούν για:

1.  Τις ανεξόφλητες εκπρόθεσμες δόσεις των ρυθμίσεων που μπορούν να ενταχθούν στη διαδικασία πιστώσεων και συμψηφισμών με καταβολές και επιστροφές φόρων.
2.  Τις εκκρεμείς επιστροφές, καθώς και τις καταβολές για τις οποίες έχει ενημερωθεί η ΑΑΔΕ μέχρι 15/4/2024.
3.  Το ποσό που πρέπει να καταβάλλουν ως την έναρξη ισχύος του νόμου «Κύρωση του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας και άλλες διατάξεις» για την κάλυψη των ανεξόφλητων εκπρόθεσμων δόσεων.

Τα ποσά που βρίσκονται σε εκκρεμότητα βαρύνονται με τόκο και προσαυξήσεις εκπρόθεσμης καταβολής. Θα τους επιβληθεί μηνιαίος τόκος εκπρόθεσμης καταβολής 0,73%, στο κεφάλαιο της καθυστερούμενης δόσης, για κάθε μήνα καθυστέρησης μέχρι σήμερα -ή μέχρι την τελευταία δόση της ρύθμισης εάν η προθεσμία καταβολής της έχει σήμερα παρέλθει.

Επίσης, υπολογίζεται προσαύξηση στην τελευταία ή τις δύο τελευταίες δόσεις της ρύθμισης (ανάλογα με τον τύπο της, 24/48 δόσεις, 36/72 δόσεις, 100 δόσεις, 120 δόσεις κλπ).

Πηγή: ot.gr

Μάριος Χριστοδούλου

Το 0,2% του συνόλου των οφειλετών χρωστούν το 80% του συνολικού ληξιπρόθεσμου, που φτάνει τα 113,2 δισ. ευρώ ● Μόνο το 51,6% του ληξιπρόθεσμου χρέους, που αντιστοιχεί σε 44,8 δισ. ευρώ, πηγάζει από φορολογικές οφειλές ● Το υπόλοιπο των πραγματικών ληξιπρόθεσμων οφειλών προέρχεται από άλλες κατηγορίες οφειλής, οι οποίες παρουσιάζουν χαμηλό ποσοστό είσπραξης.

Μόλις 8.896 φορολογούμενοι έχουν ρίξει φέσι στην Εφορία ύψους 90,1 δισ. ευρώ και αν και αποτελούν το 0,2% του συνόλου των οφειλετών, χρωστούν το 80% του συνολικού ληξιπρόθεσμου, που φτάνει τα 113,2 δισ. ευρώ. Η συγκεκριμένη ομάδα που οφείλει πάνω από 10 εκατ. ευρώ ο καθένας αβγάτισε τα χρέη της κατά 2,3 δισ. ευρώ τον Οκτώβριο σε σχέση με τον ίδιο μήνα πέρυσι και η πλειονότητα αυτών είναι επιχειρήσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι μόλις 32 οφειλέτες χρωστούν 1,4 δισ. ευρώ και ένας από αυτούς 800 εκατ. ευρώ. Την ίδια ώρα καταγράφεται μείωση κατά 116.383 πρόσωπα (φυσικά και νομικά) στον συνολικό αριθμό των οφειλετών, που διαμορφώθηκαν στους 4.176.249 λόγω της συρρίκνωσης του πλήθους των φορολογούμενων με οφειλή μέχρι 50 ευρώ. Τα παραπάνω προκύπτουν από την πορεία και την ακτινογραφία των «κόκκινων» χρεών που περιλαμβάνει η έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής.

Οι βασικότερες διαπιστώσεις:

Πηγές διόγκωσης χρεών: Το μεγαλύτερο μέρος της αύξησης του συνολικού ληξιπρόθεσμου υπολοίπου κατά 3,3 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση τον Οκτώβριο του 2022 πηγάζει από τους οφειλέτες με ύψος οφειλής άνω του 1 εκατ. ευρώ (αύξηση του ληξιπρόθεσμου υπολοίπου σε αυτήν την κατηγορία κατά 2,3 δισ. ευρώ), ο αριθμός των οποίων σημείωσε αύξηση κατά 274 πρόσωπα. Στη συγκεκριμένη κατηγορία οφειλής συγκεντρώνεται το 80% του συνολικού ληξιπρόθεσμου υπολοίπου και μόλις το 0,2% των οφειλετών. Στην αύξηση του ληξιπρόθεσμου υπολοίπου στο εύρος οφειλής άνω του 1 εκατ. ευρώ σημαντική είναι η συνεισφορά των νομικών προσώπων, καθώς οι οφειλές που προέρχονται από αυτά αυξήθηκαν κατά 2 δισ. ευρώ, ενώ το ύψος του ληξιπρόθεσμου υπολοίπου σε αυτήν την κατηγορία οφειλής άγγιξε στο τέλος του Οκτωβρίου του 2022 τα 65,8 δισ. ευρώ. Αντίστοιχα, το πλήθος των νομικών προσώπων που οφείλουν πάνω από 1 εκατ. ευρώ διαμορφώθηκε στα 5.430, καθώς αυξήθηκε σε ετήσια βάση κατά 185 νομικά πρόσωπα.

Αυξομειώσεις: Στην κατηγορία οφειλής μέχρι 50 ευρώ ο αριθμός των οφειλετών μειώθηκε κατά 169.470 πρόσωπα σε σχέση με τον Οκτώβριο του 2021. Ειδικά στο εύρος οφειλής μεταξύ 10 και 50 ευρώ παρατηρείται μείωση των οφειλετών κατά 187.030 πρόσωπα. Αντιθέτως, αύξηση του αριθμού των οφειλετών διαπιστώνεται σε όλες τις υπόλοιπες κατηγορίες οφειλής, με τη μεγαλύτερη -κατά 25.304 πρόσωπα- να καταγράφεται στο εύρος οφειλής από 50 έως 500 ευρώ, στο οποίο ανήκει το 38,5% του συνόλου των οφειλετών, ποσοστό που αντιστοιχεί σε 1.607.182 πρόσωπα.

Είδος οφειλής: Μόνο το 51,6% του ληξιπρόθεσμου χρέους, που αντιστοιχεί σε 44,8 δισ. ευρώ, πηγάζει από φορολογικές οφειλές (άμεσοι και έμμεσοι φόροι, φόροι στην περιουσία, ΦΠΑ, ειδικοί φόροι κατανάλωσης κτλ). Το υπόλοιπο των πραγματικών ληξιπρόθεσμων οφειλών προέρχεται από άλλες κατηγορίες οφειλής, οι οποίες παρουσιάζουν χαμηλό ποσοστό είσπραξης.

Πορεία χρέους: Το συνολικό ληξιπρόθεσμο υπόλοιπο στο τέλος του Οκτωβρίου του 2022 διαμορφώθηκε στα 113,2 δισ. ευρώ, αυξημένο κατά 3,3 δισ. ευρώ σε σχέση με τον Οκτώβριο του 2021. Η αύξηση αυτή υπολογίζεται από τις νέες ληξιπρόθεσμες οφειλές ύψους 8,1 δισ. ευρώ μείον τις εισπράξεις και διαγραφές 7 δισ. ευρώ, συν τις ληξιπρόθεσμες οφειλές κατά την 1/11/2021 που βεβαιώθηκαν μεταγενέστερα, ύψους 1,2 δισ. ευρώ.

Πηγή: efsyn.gr

Υπάρχει το γνωστό ερώτημα που θέτει ο αρχιαπατεών κύριος Πίτσαμ στην «Οπερα της πεντάρας» του Μπρεχτ: «Τι είναι η ληστεία μιας τράπεζας μπροστά στην ίδρυση μιας τράπεζας;». Εχει γίνει κλισέ, αλλά και εδραιωμένο αξίωμα, σχεδόν διακομματικά αποδεκτό, με μόνη διαφοροποίηση ότι όσο δεξιότερα στο πολιτικό φάσμα χρησιμοποιείται τόσο περισσότερο μεταλλάσσεται σε κάτι τύπου: «οι τράπεζες είναι αναγκαίο κακό». Γνωστό το πόσο μας κόστισε και μας κοστίζει ακόμη αυτό το «αναγκαίο κακό».

Ας επεκτείνουμε το ρητορικό ερώτημα του Πίτσαμ στη συγκυρία. Γιατί, «τι είναι σκάνδαλο Πάτση μπροστά στο σκάνδαλο των “κόκκινων” δανείων και της τιτλοποίησής τους;». Τι είναι το σκάνδαλο της αδήλωτης μπίζνας των βουλευτών και των κυβερνητικών αξιωματούχων με τα χρέη των πολιτών μπροστά στην ύπαρξη των εισπρακτικών εταιρειών; Τι είναι το σκάνδαλο των απευθείας αναθέσεων στα εκλεκτά μέλη του γαλάζιου κομματικού μητρώου μπροστά στις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών με χρήματα των φορολογουμένων; Τι είναι το μοίρασμα των δημόσιων επενδύσεων στη λέσχη του εγχώριου παρεΐστικου καπιταλισμού μπροστά στη μετατροπή του ιδιωτικού χρέους των τραπεζών σε δημόσιο χρέος των πολιτών, ζώντων και απογόνων μέχρι τρίτης γενεάς; Τι είναι η διαφθορά μερικών κρατικών αξιωματούχων μπροστά στο σκάνδαλο των τιτλοποιήσεων των «κόκκινων» δανείων; Τι είναι το σκάνδαλο Πάτση μπροστά στο σκάνδαλο του «Ηρακλή»; Τι είναι ένας απατεωνίσκος πολιτευτής μπροστά στην απαλλαγή των τραπεζών από «κόκκινα» δάνεια δεκάδων δισ. με την εγγύηση του Δημοσίου, δηλαδή των φορολογουμένων; Και, τελικά, τι είναι η διασπάθιση 1 εκατ. ευρώ δημόσιου χρήματος μπροστά στην κατάπτωση κρατικών εγγυήσεων 35 δισ. ευρώ, δηλαδή μπροστά στη μετατροπή ακόμη μιας τραπεζικής τρύπας σε κρατικό χρέος;

Καθένα από τα παραπάνω ρητορικά ερωτήματα, που παραλλάσσουν ατέχνως τον Μπρεχτ, θα μπορούσε να είναι μόνον ο τίτλος μιας ξεχωριστής δημοσιογραφικής-ερευνητικής σάγκα για την ιστορία της οικονομικής παρακμής μας ή του μεγάλου πλιάτσικου που συντελείται όχι μόνο στην τριετία (και κάτι) Μητσοτάκη, αλλά εδώ και τουλάχιστον μια τριακονταετία. Ξεκινώντας, δηλαδή, από το μπινγκ μπανγκ του ελληνικού χρηματοπιστωτικού συστήματος, που μετέτρεψε τους τραπεζίτες σε ένα υβρίδιο εθνικών ηρώων και σταρ της δημόσιας ζωής, και φτάνοντας στη διάσωσή τους από την κατάρρευση με χρήματα των φορολογουμένων. Και με μια τεράστια μεταφορά πλούτου από κάτω και εντός προς τα πάνω και εκτός χώρας. Οπου το «εκτός χώρας» περιλαμβάνει και τις ευρωπαϊκές τράπεζες που τις γλιτώσαμε από τις ζημιές των ελληνικών ομολόγων και τις εξωχώριες (οφσόρ) εταιρείες στις οποίες η «εθνική» ολιγαρχία πάρκαρε τον λεηλατημένο, αφορολόγητο και ξεπλυμένο πλούτο της.

Εν τη αφελεία του ή μέσα στον απόλυτο κυνισμό του ο Πάτσης, όταν επιχείρησε να αιτιολογήσει τις πραγματικά νόμιμες, αν και απόλυτα ανήθικες, δραστηριότητές του, περιέγραψε με ακρίβεια τα μεγάλα κόλπα του χρηματοπιστωτικού Λεβιάθαν. Που αφού φόρτωσε το σύμπαν με κάθε μορφής καταναλωτικά και στεγαστικά δάνεια, διακοποδάνεια, μετοχοδάνεια, εορτοδάνεια, ακόμη και δανειοδάνεια με πλήρη γνώση και συναίσθηση ότι η πλήρης εξόφλησή τους για ένα σημαντικό μέρος δανειοληπτών μακροπρόθεσμα θα ήταν αδύνατη, στη συνέχεια άρχισε να τα «σπάει». Οπως οι επαγγελματίες μπαταχτσήδες σπάνε τις επιταγές. Ο Πάτσης αφηγήθηκε το πώς οι τράπεζες άρχισαν να πουλάνε τα προβληματικά δάνεια σε δικά τους παιδιά, δικούς τους ανθρώπους, δικές τους εισπρακτικές εταιρείες, αποδεχόμενες να γράψουν ζημιές που μετά απλώς τις μεταβίβασαν στους πολίτες. Αλλά αυτά τα νομίμως ανήθικα πράγματα τα έκαναν με την άδεια της αστυνομίας. Δηλαδή, της εποπτεύουσας πολιτείας και της επιτηρήτριας τράπεζας των τραπεζών, της ΕΚΤ, και της εγχώριας κεντρικής τράπεζας. Το αν σ’ αυτή την αλυσίδα παρεισέφρεε καμιά φορά και κανένας κανονικός μαφιόζος, που εκτός από ενοχλητικά τηλεφωνήματα στους ανυποψίαστους (ή και υποψιασμένους) δανειολήπτες έσπαζε και κανένα δάχτυλο ή πόδι, είναι απλή αστοχία νομιμότητας...

Αλλωστε, αυτό που έγινε σε μικρή κλίμακα τις ωραίες εκείνες μέρες της ευρωευφορίας, τις δεκαετίες 1990 και 2000, όταν οι Πάτσηδες γίνονταν κόρακες-δανειοεισπράκτορες εκατοντάδων εκατομμυρίων, στη μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση εποχή έγινε η εξυγιαντική κανονικότητα του τραπεζικού συστήματος. Με τις τεράστιες τιτλοποιήσεις δανείων των 100 δισ. ευρώ, τις καθωσπρέπει εταιρείες ειδικού σκοπού που ίδρυσαν μόνες ή σε κοινοπραξίες οι τράπεζες για να απαλλαγούν από τα σαπάκια, με τις δεκάδες εταιρείες διαχείρισης, τους σέρβισερ που κάνουν σέρβις στον οικονομικό θάνατο επιχειρήσεων και νοικοκυριών κι ετοιμάζονται για το μεγάλο πλιάτσικο μέσω χιλιάδων πλειστηριασμών. Ομως, αυτό το μεγάλο «σύστημα Πάτση» είναι καθαγιασμένο από τους δανειστές, την ΕΚΤ, την Κομισιόν, το ΔΝΤ, τον ESM και το πολιτικό σύστημα όχι απλώς ως «αναγκαίο κακό», αλλά ως πράξη σωτηρίας των τραπεζών και των αποταμιευτών: «Σας σώζουμε από τους εαυτούς σας», είναι περίπου το μήνυμα του τραπεζοπολιτικού συμπλέγματος, που κινείται μεταξύ Αθηνών, Βρυξελλών και Φρανκφούρτης, προς τους φορολογούμενους - δανειολήπτες - καταθέτες - πολίτες.

Το σκάνδαλο Πάτση είναι λοιπόν η κορυφή ενός παγόβουνου, το οποίο περιέχει την καθωσπρέπει ευρωπαϊκή νομενκλατούρα, τη χρηματοπιστωτική τεχνοκρατία και το μεγαλύτερο μέρος του πολιτικού μας συστήματος. Μόνο που το παγόβουνο δεν περιέχει κυρίως παγωμένο νερό, αλλά σάπιο χρέος. Μπορούμε να το φανταστούμε σαν ένα βουνό από την κόπρο που κανείς Ηρακλής δεν θα το σώσει. Ισα ίσα που αυτός ο «Ηρακλής» είναι συστατικό του σκατόβουνου.

 Θεωρίες για την υπεραξία

Χρειάστηκε να φτάσει η δεκαετία του 1980 για να αρχίσουν οι εμπορικές τράπεζες να χάνουν την αριστοκρατική και αντιδραστική εικόνα τους και να αποκτούν ένα είδος αίγλης που απειλούσε να ενθαρρύνει μια ανεπαίσθητη (αλλά παρ’ όλα αυτά, κατά τη γνώμη τού Τόμας, άκρως ανθυγιεινή) χροιά κοινής ωφέλειας. Υπεύθυνος γι’ αυτό ήταν, σε κάποιο βαθμό, ο ίδιος. Αναγνωρίζοντας τα τεράστια κέρδη που μπορούσε να αντλήσει ως σύμβουλος της κυβέρνησης στο πρόγραμμα ιδιωτικοποίησης, έκανε τολμηρά βήματα προκειμένου να εξασφαλίσει η Στιούαρτς* ουσιαστική συμμετοχή σε αυτή την πολυδιαφημισμένη επιχείρηση. Το γλεντούσε με την ψυχή του ν’ αρπάζει αυτές τις μεγάλες κρατικές εταιρείες από τα χέρια των φορολογουμένων και να τις διαμελίζει σε μια μειοψηφία μετόχων που διψούσαν για κέρδη: η ιδέα ότι συνέβαλλε στην αφαίρεση ιδιοκτησίας από τους πολλούς και τη συγκέντρωσή της στα χέρια λίγων τον πλημμύριζε μ’ ένα βαθύ και καθησυχαστικό αίσθημα δικαιοσύνης. Ικανοποιούσε κάτι πρωτόγονο μέσα του.

Τζόναθαν Κόου, «Τι ωραίο πλιάτσικο»

* Επωνυμία τράπεζας

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε., kibi-blog.blogspot.com

Συγκλονιστικά στοιχεία ανακοίνωσε η Eurostat αναφορικά με την κατοικία στην Ελλάδα και στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, σύμφωνα με έρευνα για τις συνθήκες στέγασης στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Όπως προκύπτει, τα ελληνικά νοικοκυριά ζουν μεν σε ιδιόκτητο σπίτι κατά 3/4 ωστόσο, από εκεί και πέρα τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Τα σπίτια δεν μπορούν να θερμανθούν επαρκώς, που πρέπει να τα πληρώνουν πανάκριβα (ενοίκιο, λογαριασμοί, κοινόχρηστα κ.λπ.) σε σχέση με τους υπόλοιπους ευρωπαίους, την ώρα που οι ληξιπρόθεσμες οφειλές διαρκώς αυξάνονται.

Αναλυτικά:

–   Στην Ελλάδα το 2021 καταγράφηκε το υψηλότερο ποσοστό στην Ε.Ε. πληθυσμού (36,4%) που ζει σε νοικοκυριό με ληξιπρόθεσμες οφειλές σε ενυπόθηκα δάνεια, ενοίκια ή λογαριασμούς κοινής ωφέλειας.

– Το 73,3% των πολιτών στην Ελλάδα διαμένουν σε ιδιόκτητο σπίτι, με μόλις 26,7% να κατοικεί σε σπίτι που νοικιάζει. Το ποσοστό ιδιοκτησίας στην Ελλάδα αν και δεν είναι από τα υψηλότερα, καθώς κατέχουν τα πρωτεία οι πρώην σοσιαλιστικές χώρες, διαμορφώνεται σε επίπεδα πάνω από τον μέσο ευρωπαϊκό όρο που ήταν το 2021 69,9%.

– Η πλειονότητα των Ελλήνων ζει σε μικρά σπίτια. Σύμφωνα με τη Eurostat, o μέσος αριθμός δωματίων ανά άτομο το 2021 στην Ελλάδα ήταν 1,3 δωμάτιο, με μικρότερα μόνο τα σπίτια στην Κροατία και τη Λετονία (1,2 δωμάτιο ανά άτομο) και τη Ρουμανία και την Πολωνία (1,1 δωμάτιο ανά άτομο). Στον αντίποδα βρίσκονται η Μάλτα (2,3 δωμάτια ανά άτομο), το Βέλγιο, η Ιρλανδία, η Ολλανδία (2,1 δωμάτια ανά άτομο) και η Κύπρος (2 δωμάτια ανά άτομο), ενώ ο μέσος ευρωπαϊκός όρος ήταν το 2021 1,6 δωμάτιο ανά άτομο.

– Αριθμός των ατόμων ανά νοικοκυριό. Στην Ελλάδα το 2021 υπήρχαν κατά μέσον όρο 2,6 άτομα ανά νοικοκυριό, που αποτελεί τη δεύτερη υψηλότερη αναλογία στην Ε.Ε. (η υψηλότερη, 2,7 άτομα ανά νοικοκυριό, καταγράφηκε στην Πολωνία και την Κροατία), ενώ ο μέσος ευρωπαϊκός όρος ήταν 2,3 άτομα ανά νοικοκυριό. Ο μικρότερος αριθμός ατόμων ανά νοικοκυριό καταγράφηκε στη Φινλανδία (1,9 άτομα), τη Σουηδία, τη Γερμανία και τη Δανία (2 άτομα ανά νοικοκυριό).

– Μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού ζει σε σπίτια που θερμαίνονται ανεπαρκώς. Στην Ελλάδα το 2021 το 17,5% του πληθυσμού δεν είχε την ικανότητα να διατηρεί το σπίτι επαρκώς ζεστό, ποσοστό που αποτελεί το τέταρτο υψηλότερο μεταξύ των χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης και υπερδιπλάσιο του μέσου ευρωπαϊκού όρου (6,9%).

– Το 12,9% διαμένει σε κατοικία, η στέγη της οποίας βάζει νερά, ποσοστό κάτω από τον μέσο ευρωπαϊκό όρο (14,8%), ενώ πλέον τα περισσότερα σπίτια στην Ελλάδα διαθέτουν τουαλέτα (μόλις το 0,1% δεν έχει). Το 57,4% του πληθυσμού ζει σε διαμέρισμα και το 42,6% σε μονοκατοικία.

– Στην Ελλάδα παρατηρείται το υψηλότερο ποσοστό υπερβολικής επιβάρυνσης του κόστους στέγασης, με το 32,4% του πληθυσμού να ζει σε σπίτι όπου το κόστος στέγασης αντιπροσωπεύει πάνω από το 40% του διαθέσιμου εισοδήματός του. Στην Ε.Ε. το αντίστοιχο ποσοστό είναι μόλις 10,4%.

Με πληροφορίες από τον Ημεροδρόμο 

Το Δημόσιο έχει το δικαίωμα να προχωρά σε αναγκαστικά μέτρα είσπραξης για ληξιπρόθεσμες οφειλές άνω των 500€!

Με σενάριο δυστοπικής κινηματογραφικής ταινίας τύπου «Βladerunner» ή «Minority Report», θα μπορούσε να παρομοιαστεί η διάταξη του υπουργείου Οικονομικών με βάση την οποία η ΑΑΔΕ θα μπορεί να… εισβάλει στα σπίτια των φορολογουμένων χωρίς ειδοποίηση, όποτε θέλει, ακόμα και Κυριακές, γιορτές και… νύχτες για να κατάσχει επίσης ότι θέλει για χρέη προς το Δημόσιο!

Να σημειωθεί πως το Δημόσιο διατηρεί το δικαίωμα να προχωρά σε αναγκαστικά μέτρα είσπραξης για ληξιπρόθεσμες οφειλές άνω των 500 ευρώ.

Συνεπώς για ένα γελοίο ποσό των 501 ευρώ θα μπορούσε «να έρθει ένα βράδυ» (μια που είναι επίκαιρη και η φράση ελέω Ερντογάν).

Η διάταξη που περιλαμβάνεται στον νέο Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων αναφέρει ότι ο δικαστικός επιμελητής ή ο υπάλληλος της ΑΑΔΕ μπορεί να εισέρχεται στα σπίτια οφειλετών ή σε κάθε άλλον χώρο που βρίσκεται στην κατοχή του οφειλέτη, να ανοίγει τις πόρτες και να προχωρά σε έρευνες για να εντοπίσει αντικείμενα αξίας.

Μάλιστα, μπορούν να ανοίγουν ακόμα και κλειστά έπιπλα, σκεύη ή δοχεία για να εντοπιστούν τυχόν χρήματα, χρυσαφικά ή ό,τι άλλο πολύτιμο είδος μπορεί να εκποιηθεί.

Στις περιπτώσεις αντικειμένων που είναι ασφαλισμένα, θα κατάσχεται ακόμα και η αποζημίωση από την ασφάλιση.

Ακόμα και σε σοδειές!

Η… αγωνία της φορολογικής Αρχής να εισπράξει όσα περισσότερα μπορεί έχει βάλει στο στόχαστρο ακόμα και τις σοδειές, στις οποίες δεν έχει γίνει ακόμα η συγκομιδή.

Συγκεκριμένα, αναφέρεται πως «οι ασυγκόμιστοι καρποί θεωρούνται για την κατάσχεση, οποτεδήποτε και αν αυτή επιβάλλεται, ως κινητά και παραλαμβάνονται ή αφαιρούνται μετά την ωρίμανση».

Νυχτερινές ώρες

Οι έφοδοι στα σπίτια και οι κατασχέσεις κινητών στα χέρια των οφειλετών δεν μπορούν να γίνονται νυχτερινές ώρες, Κυριακές και αργίες, εκτός κι αν υπάρχουν πληροφορίες ότι ο οφειλέτης ετοιμάζεται να φύγει στο εξωτερικό.

Δηλαδή με λίγα λόγια θα γίνονται κάθε μέρα και ώρα καθώς «πληροφορίες» άνετα μπορούν να υπάρξουν ειδικά αν ο φορολογούμενος είναι… ενοχλητικός για το κράτος και την παρούσα κυβέρνηση.

Στην κατάσχεση κατά τις νυχτερινές ώρες παρίσταται ως μάρτυρας δημόσιος υπάλληλος ή αστυνομικό όργανο.

Σε βάρος επιχειρήσεων που λειτουργούν και κατά τα ανωτέρω χρονικά διαστήματα και έχουν συνολική βεβαιωμένη ληξιπρόθεσμη οφειλή, αποκλειστικά προς το Δημόσιο, άνω του ποσού των 50.000 ευρώ, επιτρέπεται η κατάσχεση κινητών στα χέρια του οφειλέτη εντός της επιχείρησης κατά τις ώρες λειτουργίας αυτής και καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους.

Μετρητά

Εάν κατασχεθούν χρήματα σε ευρώ, μετά την αφαίρεση των εξόδων εκτέλεσης, γίνεται άμεση κατάθεσή τους στην υπηρεσία της ΑΑΔΕ που επέβαλε την κατάσχεση, για την οποία εκδίδεται αποδεικτικό είσπραξης ή σε λογαριασμό του Δημοσίου, για την οποία εκδίδεται αποδεικτικό κατάθεσης, σε πίστωση της οφειλής.

Σε περίπτωση που τα ευρεθέντα χρήματα είναι σε ξένο νόμισμα, τότε θα πρέπει να μετατραπούν σε ευρώ από τον προϊστάμενο της υπηρεσίας της ΑΑΔΕ, στην περιφέρεια της οποίας επιβλήθηκε η κατάσχεση, μέσω της Τραπέζης της Ελλάδος και στη συνέχεια μεταφέρονται σε τραπεζικό λογαριασμό του Δημοσίου.

Πηγή: iskra.gr

Αύριο η κυβέρνηση αναμένεται να καταθέσει στη Βουλή τη νέα νομοθετική ρύθμιση για την εξόφληση των ληξιπρόθεσμων οφειλών των φορολογούμενων σε έως 100 δόσεις.

«Άλλη μια μαύρη σελίδα προστέθηκε στο βιβλίο της φορολογικής βαρβαρότητας», αναφέρει σε σχόλιο του ο ΣΥΡΙΖΑ, σχετικά με την απόσυρση της διάταξης για τη ρύθμιση των χρεών προς τις εφορίες. 

Αύξηση, κατά 1,47 δισ. ευρώ σημείωσαν οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο τον Αύγουστο σύμφωνα με τα στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων που δόθηκαν στη δημοσιότητα.

Σε νομοτεχνικές βελτιωτικές αλλαγές, στο επίμαχο άρθρο 7 του νομοσχεδίου για τους πλειστηριασμούς, που αφορά πρόστιμα σε ληξιπρόθεσμες οφειλές, προχώρησε ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας.
 

Τις διαδικασίες για τον διαχωρισμό των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το δημόσιο σε εισπράξιμες και μη, ορίζει εγκύκλιος του γενικού γραμματέα εσόδων Χάρη Θεοχάρη.

Οι μη εισπράξιμες οφειλές αφού εξαντληθούν όλες οι διαδικασίες είσπραξης τους - περιλαμβανομένων των αναγκαστικών μέτρων είσπραξης - θα «τοποθετούνται» σε ειδική κατηγορία προκειμένου το βάρος να δοθεί στις οφειλές που μπορούν να εισπραχτούν.

Στην εγκύκλιο ορίζεται ότι για να χαρακτηριστούν ως ανεπίδεκτες είσπραξης οι οφειλές πρέπει αποδεδειγμένα να έχουν εξαντληθεί σωρευτικά όλες οι ενέργειες για τον εντοπισμό πηγών αποπληρωμής και αναγκαστικής είσπραξης, χωρίς να έχει επιτευχθεί η πλήρης εξόφληση των οφειλών.

Σημειώνεται, επίσης, ότι οφειλή που έχει καταχωρισθεί στο ειδικό βιβλίο ανεπίδεκτων είσπραξης διαγράφεται από το βιβλίο αυτό και επαναχαρακτηρίζεται ως εισπράξιμη, εάν πριν από την παραγραφή της διαπιστωθεί ότι υπάρχει ή αποκτήθηκε από τον οφειλέτη ή συνυπόχρεο πρόσωπο περιουσιακό στοιχείο που καθιστά δυνατή τη μερική ή ολική εξόφληση της οφειλής.