«Καταπέλτης» κατά δύο από τους πιο στενούς συνεργάτες του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι η υπ’ αριθμόν 9402/2022 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών που απέρριψε την αγωγή που είχαν καταθέσει σε βάρος του δημοσιογράφου και διαχειριστή της ιστοσελίδας periodista.gr, Δημήτρη Μπεκιάρη, ο γενικός γραμματέας της Βουλής. Γιώργος Μυλωνάκης αλλά και ο διευθυντής του γραφείου του πρωθυπουργού στη Βουλή, Μιχάλη Μπεκίρη.

Πρόκειται για δημοσίευμα του periodista.gr, με αφορμή καταγγελία του Παύλο Πολάκη στο facebook για το ζήτημα της προμήθειας υγιειονομικού υλικού από την 6η ΥΠΕ αντί ιδιαίτερα υψηλού τιμήματος, «της οποίας ο ιδιοκτήτης σχετιζόταν με τον Διοικητή της 6ης ΥΠΕ Γιάννη Καρβέλη (ως αδελφός του κουνιάδου του), αποδίδοντας συνακόλουθα σχετικές ευθύνες τόσο στον Διοικητή της 6ης ΥΠΕ όσο και στην πολιτική ηγεσία» όπως αναφέρεται στη δικαστική απόφαση.

Όπως επισημαίνεται στη σχετική απόφαση, κατά την περίοδο ανάρτησης του επίμαχου δημοσιεύματος «το ζήτημα της ορθής ή μη διαχείρισης πόρων εκ μέρους της Διοίκησης της 6ης ΥΠΕ με αφορμή τις αποφασισθείσες απευθείας αναθέσεις υγειονομικού που προαναφέρθηκαν ήταν ιδιαίτερα επίκαιρο αφού υπήρξαν περί αυτού αναρτήσεις σε ιστοσελίδες, κατόπιν σχετικών ερωτημάτων βουλευτών της αξιωματικής αντιπολίτευσης».

Όπως υπογραμμίζεται στη δικαστική απόφαση, «από την ανάγνωση του δημοσιεύματος δεν προκύπτει η συσχέτιση των εναγόντων (Μπεκίρης – Μυλωνάκης) με τις διαδικασίες των επίμαχων απευθείας αναθέσεων καθώς ρητά γίνεται λόγος περί «πολιτικής συγκάλυψης», «πολιτικής έκθεσης» και «πολιτικού θέματος» χωρίς να δημιουργούνται υπόνοιες σε βάρος τους περί οποιουδήποτε είδους νομικής συνευθύνης για τις αναθέσεις».

Επίσης το Δικαστήριο έκρινε πως φράσεις τις οποίες χρησιμοποιούσε στο δημοσίευμα ο δημοσιογράφος «δεν υποκρύπτουν άμεσα ή έμμεσα πραγματικά γεγονότα σαφή και συγκεκριμένα σε βάρος των εναγόντων αλλά αποτελούν αξιολογικές κρίσεις του δημοσιογράφου που εντάσσονται στις υποκειμενικές του εκτιμήσεις, όπως αυτές διαμορφώθηκαν με βάση τη δημοσιογραφική του πληροφόρηση».

Πιο αναλυτικά το Δικαστήριο έκρινε ότι δεν στοιχειοθετείται το αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμισης, ούτε και το αδίκημα της δυσφήμισης. Αντιθέτως το Δικαστήριο έκρινε ότι «στοιχειοθετείται δικαιολογημένο δημοσιογραφικό ενδιαφέρον, για ζήτημα επικαιρότητας σχετικά με φερόμενη απόπειρα διασπάθισης δημοσίου χρήματος μετά από καταγγελίες βουλευτή».

Το δικαιολογημένο δημοσιογραφικό ενδιαφέρον «πηγάζει από την προστατευόμενη από την ΕΣΔΑ και το Σύνταγμα ελευθερία του Τύπου σχετικά με ζητήματα της επικαιρότητας και για την άσκηση πολιτικής κριτικής», όπως υπογραμμίζεται.

Το εντυπωσιακό της απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου έχει να κάνει με όσα αναφέρονται για τους στενούς συνεργάτες του πρωθυπουργού και την στάση τους απέναντι στην κριτική που τους ασκείται.

Όπως επισημαίνεται οι Γ. Μυλωνάκης και Μ. Μπεκίρης πρόκειται για «δημόσια πρόσωπα λόγω των επαγγελματικών τους ιδιοτήτων» και επομένως «οφείλουν να επιδεικνύουν μεγαλύτερη ανοχή στην κριτική που τους ασκείται σε σχέση με τα μη δημόσια πρόσωπα».

Πρόκειται για απόφαση «μνημείο» για την προστασία της ελευθερίας του Τύπου στη χώρα μας η οποία τόσο πολύ έχει καταπατηθεί τα τελευταία τρία χρόνια επί κυβέρνησης Μητσοτάκη με την οποία υψώνεται ένα τείχος προστασίας απέναντι στο δημοσιογραφικό λειτούργημα.

Πηγή: documentonews.gr

Ο παγκοσμίου φήμης κωμικός και οικοδεσπότης του «The Tonight Show», Τζίμι Φάλον, παρομοίασε τον έλληνα πρωθυπουργό με τον Mr Bean.

Φαίνεται πως τη διεθνή προσοχή δεν έχουν προκαλέσει μόνο οι παρακολουθήσεις των τηλεφώνων πολιτικών αξιωματούχων και δημοσιογράφων, η κατάσταση του κράτους δικαίου, το έλλειμμα δημοκρατίας, η καταπάτηση της ελευθερίας του Τύπου, οι επαναπροωθήσεις στα ελληνικά σύνορα, οι αυξήσεις στο κόστος ζωής, και η διαχείριση των πυρκαγιών. Σειρά έχει και η ίδια η προσωπικότητα του πρωθυπουργού, η οποία σχολιάστηκε από τον γνωστό κωμικό στα πλαίσια της εκπομπής του.

Συνεχίζεται το σφυροκόπημα στην ελληνική κυβέρνηση από διεθνή ΜΜΕ, με τη χώρα για ακόμη μία φορά διασύρεται. Αυτή τη φορά το Politico, με εκτενές δημοσίευμα, αποκαλύπτει ότι η χώρα θα υπόκειται σε σοβαρό έλεγχο για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ιδιαίτερα σε σχέση με τη μεταχείριση μεταναστών και προσφύγων.

Η συνθήκη αυτή συνδέεται με την προγραμματισμένη κοινή υποψηφιότητα της Ελλάδας με τη Σαουδική Αραβία και την Αίγυπτο για τη διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου ποδοσφαίρου του 2030.

Πιο συγκεκριμένα, στο δημοσίευμα, τονίζεται ότι «η συντηρητική κυβέρνηση της ΝΔ στην Ελλάδα επιδίωξε να εμβαθύνει τους δεσμούς με τους Σαουδάραβες», ενώ γίνεται και σαφής αναφορά και στα δικαιώματα που έχουν παραβιαστεί πολλάκις, με την ευρεία καταδίκη της Σαουδικής Αραβίας από οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων για μια σειρά καταχρήσεων, όπως διακρίσεις κατά των γυναικών, βίαιη μεταχείριση εργατών και βασανιστήρια —ακόμα και δολοφονίες— των επικριτών, αφήνοντας σαφείς αιχμές για τη συνεργασία της Ελλάδας με τη Σαουδική Αραβία, αλλά και τις σχέσεις της ελληνικής κυβέρνησης με τη χώρα.

Πιο συγκεκριμένα σημειώνεται:
Τα τελευταία χρόνια, η Σαουδική Αραβία έχει κάνει μεγάλες κινήσεις στον αθλητικό κόσμο. Έχει αποκτήσει δικαιώματα φιλοξενίας σε αγώνες της Formula 1 και αγώνες πυγμαχίας παγκοσμίου πρωταθλήματος, δημιούργησε μια αμφιλεγόμενη περιοδεία γκολφ που διέλυσε το άθλημα, αγόρασε μια αγγλική ποδοσφαιρική ομάδα της Premier League — και τώρα στρέφει το βλέμμα της σε ένα από τα κορυφαία κοσμήματα του παγκόσμιου αθλητισμού , το Παγκόσμιο Κύπελλο FIFA.

Η παρουσία της Ελλάδας και της Αιγύπτου στη διεκδίκηση της Σαουδικής Αραβίας αποτελεί ένα νεύμα για την ηπειρωτική ισορροπία, καθώς η Μέση Ανατολή δεν θα ήταν στην πρώτη γραμμή για τη διοργάνωση του 2030 καθώς φιλοξενεί το φετινό Παγκόσμιο Κύπελλο, το οποίο ξεκινά τον Νοέμβριο στο Κατάρ (ένας άλλος αμφιλεγόμενος οικοδεσπότης). Η διαδικασία υποβολής προσφορών για το τουρνουά του 2030 — το οποίο περιλαμβάνει ένα στοιχείο αξιολόγησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων — δεν έχει ακόμη ανοίξει επίσημα.

Ως μέρος μιας κοινής προσφοράς για το τουρνουά των 48 ομάδων το 2030, η Ελλάδα θα υπόκειται σε σοβαρό έλεγχο της δικής της ιστορίας ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ιδιαίτερα σε σχέση με τη μεταχείριση των μεταναστών , καθώς και ότι «σχετίζεται με οποιεσδήποτε παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων διαπράξουν η Σαουδική Αραβία και η Αίγυπτος κατά τη διάρκεια της διοργάνωσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου», δήλωσε ο Minky Worden, διευθυντής παγκόσμιων πρωτοβουλιών στο Human Rights Watch.

Ο Worden πρόσθεσε ότι οι ελιγμοί της Σαουδικής Αραβίας γύρω από παγκόσμιες αθλητικές διοργανώσεις ήταν μέρος της «ολέθριας» στρατηγικής του Ριάντ, όπου τα δυσάρεστα καθεστώτα προσπαθούν να ξεπλύνουν τη φήμη τους συνδέοντάς τους με λαμπερά και δημοφιλή αθλητικά γεγονότα και αστέρια.

Η Σαουδική Αραβία δέχθηκε πυρά για φυλάκιση μιας γυναίκας για 34 χρόνια για χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, τη συνεχιζόμενη καταστολή της LGBTQ+ κοινότητας της χώρας και τη δολοφονία του δημοσιογράφου Τζαμάλ Κασόγκι το 2018 μέσα στο προξενείο της Σαουδικής Αραβίας στην Κωνσταντινούπολη, για την οποία ο Worden είπε ότι «στέκεται για πάντα ως έμβλημα της συμπεριφοράς των Σαουδάραβων προς τους φιλειρηνικούς κριτικούς και τους δημοσιογράφους».

Ο Ronan Evain, εκτελεστικός διευθυντής της Football Supporters Europe, που εκπροσωπεί φιλάθλους σε όλη την ήπειρο, δήλωσε: «Ένα τουρνουά τριών ηπείρων όπως αυτό θα είχε απίστευτο κόστος και απίστευτο αποτύπωμα άνθρακα. Πολλοί θαυμαστές δεν θέλουν να συσχετιστούν με αυτό το είδος τρελού έργου».

Και επικριτικά, είπε ο Evain, η στάση των Σαουδάραβων στα ανθρώπινα δικαιώματα θα πρέπει να καταστήσει την πρόταση μη εκκίνηση.

«Δεν υπάρχει περίπτωση η FIFA [το κυβερνητικό όργανο του παγκόσμιου ποδοσφαίρου] να προστατεύσει τα δικαιώματα των φιλάθλων σε μια χώρα όπως η Σαουδική Αραβία», είπε. «Είναι πολύ συνεξαρτώμενοι γιατί χρειάζονται τα χρήματά τους».

Ο Worden πρόσθεσε ότι «δεν υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι ο αθλητισμός που παίρνει χρήματα από τη Σαουδική Αραβία βελτιώνει τα ανθρώπινα δικαιώματα στο βασίλειο» – αντικρούοντας μια μακροχρόνια επιχειρηματολογία από αθλήματα που παίρνουν μετρητά από κατασταλτικά καθεστώτα.

Από τότε που ανήλθε στην εξουσία το 2019, η συντηρητική κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας της Ελλάδας επιδίωξε να εμβαθύνει τους δεσμούς με τους Σαουδάραβες και άλλες χώρες του Κόλπου, ως απάντηση στην επεκτατική πολιτική της Τουρκίας στην περιοχή.

Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έχει επισκεφθεί το Ριάντ πολλές φορές. Η Ελλάδα έχει παραδώσει στρατιωτικό εξοπλισμό και στρατιώτες στη Σαουδική Αραβία και τον Ιούλιο, η Αθήνα έγινε η πρώτη πρωτεύουσα της ΕΕ που επισκέφτηκε ο Σαουδάραβας διάδοχος πρίγκιπας Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν από τότε που ενέκρινε προσωπικά τη δολοφονία Κασόγκι, σύμφωνα με τις αποχαρακτηρισμένες αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών.

Ο Μπιν Σαλμάν, που τώρα επιστρέφει στη Δύση χάρη στην ενεργειακή κρίση που προκλήθηκε από τον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία, υπέγραψε μια σειρά διμερών συμφωνιών στην Αθήνα αυτό το καλοκαίρι, συμπεριλαμβανομένης μιας νέας συμφωνίας για υποθαλάσσια καλώδια δεδομένων και μιας συμφωνίας για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ενώ δεσμεύτηκε να γίνει η Ελλάδα ενεργειακός κόμβος για τη διανομή «πράσινου υδρογόνου».

Τα τελευταία χρόνια, η FIFA ενίσχυσε επίσης τη σχέση της με το καθεστώς στο Ριάντ, το οποίο πέρυσι οδήγησε σε μια αποτυχημένη προσπάθεια να αυξηθεί η συχνότητα των Μουντιάλ από κάθε τέσσερα χρόνια σε κάθε δύο.

Ο πρόεδρος της FIFA Τζιάνι Ινφαντίνο παρακολούθησε ακόμη και έναν αγώνα πυγμαχίας στη Τζέντα τον περασμένο μήνα, παρακολουθώντας τον αγώνα στο ίδιο εκτελεστικό κουτί με τον αμφιλεγόμενο Σαουδάραβα διάδοχο πρίγκιπα.

Οι κυβερνήσεις της Σαουδικής Αραβίας και της Αιγύπτου δεν απάντησαν στα αιτήματα για σχολιασμό. Η FIFA και η ελληνική κυβέρνηση αρνήθηκαν να σχολιάσουν.

Πηγή: www.rosa.gr

«Εφόσον δεν ληφθούν αποφάσεις για πιο γενναίες παρεμβάσεις, ο φετινός χειμώνας δεν θα είναι απλώς δύσκολος αλλά ο τελευταίος που θα λειτουργήσουν για χιλιάδες μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις», αναφέρει σε δήλωσή του ο πρόεδρος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών

Με δήλωσή του ο Πρόεδρος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών κ. Γιάννη Χατζηθεοδοσίου αναφέρεται στις εξαγγελίες του Πρωθυπουργού στην 86η ΔΕΘ τονίζοντας ότι για είναι η "πρώτη φορά που σε ΔΕΘ δεν ανακοινώθηκαν μέτρα για τους μικρομεσαίους".

Όπως αναφέρει ο Γ. Χατζηθεοδοσίου "Από το περιεχόμενο των εξαγγελιών του Πρωθυπουργού φάνηκε η πρόθεση της κυβέρνησης να στηρίξει τους πιο ευάλωτους." Και συνεχίζει λέγοντας:

"Κάθε παρέμβαση που στοχεύει στην αύξηση του εισοδήματος των πολιτών είναι οπωσδήποτε θετική. Δημιουργεί ελπίδα για μία βελτίωση της εικόνας της αγοράς και αυτό γιατί εκτιμούμε ότι ένα μέρος της ενίσχυσης προς τους χαμηλόμισθους, τους χαμηλοσυνταξιούχους, γενικότερα προς τα φτωχότερα νοικοκυριά, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για αύξηση της κατανάλωσης.

Στον αντίποδα όμως, υπάρχει έντονος προβληματισμός των μικρομεσαίων καθώς για πρώτη φορά σε Δ.Ε.Θ. δεν ακούστηκαν ουσιαστικά μέτρα για την στήριξη τους. Δεν είδαμε δηλαδή να εφαρμόζεται στην πράξη η δέσμευση που είχε δώσει η κυβέρνηση, τόσο προεκλογικά όσο και αυτά τα τρία χρόνια διακυβέρνησης.

Περιμέναμε παρεμβάσεις ενεργειακής υποστήριξης για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις που αγωνίζονται να παραμείνουν σε λειτουργία. Μία συνολική ρύθμιση για τις οφειλές που διαρκώς αυξάνονται εξαιτίας της ακρίβειας και του περιορισμού της κατανάλωσης. Την κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος, ενός μνημονιακού μέτρου που λειτουργεί ως «χαράτσι» για τους επαγγελματίες. Γενικότερα δεν ακούσαμε μέτρα που έχουν ως στόχευση τη διάσωση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων σε πρώτο χρόνο και την ανάπτυξη τους σε δεύτερο.

Εφόσον δεν ληφθούν –έστω και τώρα- αποφάσεις για πιο γενναίες παρεμβάσεις ώστε να αποκτήσουν προοπτικές βιωσιμότητας χιλιάδες μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, ο φετινός χειμώνας δεν θα είναι για αυτές απλώς δύσκολος αλλά ο τελευταίος που θα λειτουργήσουν. Και αυτή η εξέλιξη δεν επηρεάζει μόνο τους ίδιους τους επιχειρηματίες αλλά όλη την κοινωνία καθώς θα πληγεί η απασχόληση αλλά και η πορεία των δημοσίων εσόδων."

Πηγή: left.gr

Εκτενές ρεπορτάζ στο σκάνδαλο των υποκλοπών στην Ελλάδα παρουσιάζει η γαλλική εφημερίδα Liberation ανήμερα της επίσκεψης του Κυριάκου Μητσοτάκη στο Παρίσι, όπου θα συναντηθεί με τον πρόεδρο της Γαλλίας, Εμανουέλ Μακρόν.

Η γαλλική εφημερίδα, με τίτλο «Στην Ελλάδα η ακροδεξιά είναι επικεφαλής του “βαθέος κράτους”», έρχεται να προστεθεί στα διεθνή ΜΜΕ που αναδεικνύουν το σοβαρό αυτό σκάνδαλο, ερωτώμενη ουσιαστικά αν η χώρα μας κατρακυλάει σε καθεστώς που λίγο θυμίζει δημοκρατία.

Αφού κάνει μια αναδρομή στη ζέουσα υπόθεση των υποκλοπών, επισημαίνει πως έχει τις ρίζες της στην περίοδο της δικτατορίας (1967-1974) που οι παρακολουθήσεις ήταν το άλφα και το ωμέγα της ρατσιστικής, αντισημιτικής πολιτικής των συνταγματαρχών, που αρνούνταν ακόμη και ο Ολοκαύτωμα.

Θυμίζει επίσης την προαγωγή της Μαριάνθη Παγουτέλη (βλέπε: Μας κυβερνά ο Κώστας Πλεύρης;) ως αντιπροέδρου του Αρείου Πάγου, που έχει προκαλέσει αντίδραση ακόμη και μέσα στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας (Όλγα Κεφαλογιάννη), επισημαίνοντας ότι έχει κάνει ανοιχτά αντισημιτικά σχόλια ενώ, όπως τονίζει η εφημερίδα «θρηνούσε σε blog “που ο Χίτλερ δεν εξολόθρευσε εντελώς τους Εβραίους”. Το 2007 είχε ζητήσει την αθώωση ενός διαβόητου αρνητή του Ολοκαυτώματος, του Κωνσταντίνου Πλεύρη, συγγραφέα του βιβλίου Οι Εβραίοι, όλη η αλήθεια, που προσπάθησε για ρατσιστικά σχόλια και υποκίνηση μίσους. Δικηγόρος του ήταν ο γιος του, Θάνος Πλεύρης… πλέον υπουργός Υγείας!»

Η Liberation επισημαίνει ότι στοιχεία για το σκάνδαλο των υποκλοπών έρχονται καθημερινά στο φως, καθώς και νέα θύματα παρακολούθησης, σημειώνει μεταξύ άλλων ότι «δημιουργούνται σοβαρά ερωτήματα «για το τεράστιο σύστημα παρακολούθησης που έχει τεθεί σε εφαρμογή στη χώρα και ελέγχεται από την κορυφή του ελληνικού κράτους», ευθεία και σαφής βολή προς το Μέγαρο Μαξίμου και τον πρωθυπουργό που έχει πάρει υπό την ευθύνη του την ΕΥΠ και ισχυρίζεται ότι «δεν ξέρει, δεν άκουσε τίποτα».

Η Liberation έχει μιλήσει με καθηγητές Πανεπιστημίων στην Ελλάδα και τη Γαλλία, δημοσιογράφους μεταξύ των οποίων ο Δημήτρης Ψαρράς της «Εφ.Συν.» που έχει κάνει εκτενές ρεπορτάζ για τη Μαριάνθη Παγουτέλη, αλλά και με ευρωβουλευτές, μέλη της επιτροπής PEGA, μεταξύ των οποίων ο Αυστριακός των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών, Χάνες Χάιντε, ο οποίος αναρωτιέται: «Γιατί είναι εύκολο να παρακολουθούνται πολίτες στην Ελλάδα; Μήπως η Ελλάδα βρίσκεται στον δρόμο να καταστεί αυταρχικό κράτος;» 

«Η Ελλάδα έχει επαρκές νομικό πλαίσιο για τις γυναικοκτονίες» υποστηρίζει ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης.

Όσο η πατριαρχία στη χώρα οπλίζει τα χέρια των γυναικοκτόνων, που συνεχίζουν να «θερίζουν» τις ψυχές αδελφών μας, ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στη ΔΕΘ, αναπαράγει σαθρά επιχειρήματα και εμμένει στη μη νομική αναγνώριση του όρου «γυναικοκτονία».

«Αποδέχομαι τον όρο γυναικοκτονία, γιατί θέλω να προσδιορίσω με αυτόν τον τρόπο, ότι τα εγκλήματα αυτά που κάποτε χαρακτηρίζαμε “εγκλήματα πάθους” και τα κρύβαμε κάτω από το χαλί και τα θεωρούσαμε ότι λίγο πολύ ήταν μέρος της εγκληματικής δραστηριότητας, που μπορεί να υπήρχε στη χώρα, που μπορεί να έφταιγε και λίγο η γυναίκα που το προκάλεσε. Τα εγκλήματα αυτά πρέπει να αποκτήσουν έναν ιδιαίτερο χαρακτηρισμό.

Δεν πρέπει όμως να αποκτήσει ιδιαίτερη και ξεχωριστή νομική κατοχύρωση. Έχουμε ήδη ένα εξαιρετικά αυστηρό νομοθετικό πλαίσιο για τις ανθρωποκτονίες και δε μπορώ να δεχθώ ότι μία γυναικοκτονία, δηλαδή μία δολοφονία μιας γυναίκας, που έχει ως αιτία το ίδιο της το φύλο, είναι πιο απεχθής από τη δολοφονία ενός παιδιού, ή από τη δολοφονία ενός ηλικιωμένου»

Ανακοίνωση της Π.Γ. του ΕΠΑΜ

Άναυδοι παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες, σαν θεατές θεάτρου παραλόγου, ένα έργο με πρωταγωνιστές την ΕΥΠ και τον πρωθυπουργό. Δεν είναι η πρώτη φορά που ένα απρόβλεπτο γεγονός μετακινεί το καπάκι του βόθρου του επιτελικού κράτους Μητσοτάκη και αναδύεται η δυσοσμία του παρακράτους.

Αυτήν τη φορά, η ειδική επιτροπή διαφάνειας της Ε.Ε. ενημέρωσε, αρμοδίως, τον ευρωβουλευτή και αρχηγό πολιτικού κόμματος, κ. Ν. Ανδρουλάκη, ότι το κινητό του τηλέφωνο παρακολουθείται. Διαφορετικά, δεν θα είχε μάθει ποτέ κανείς τίποτα!

Είναι κοινό μυστικό, βέβαια, ότι παρακολουθούνται οι πάντες και τα πάντα! Αλλά αυτήν τη φορά, η νοσηρή τακτική των τηλεφωνικών υποκλοπών αποκαλύφθηκε με γεγονότα και ονοματεπώνυμα: Η ΕΥΠ παρακολουθεί εν ενεργεία ευρωβουλευτή και αρχηγό πολιτικού κόμματος!

Μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου των υποκλοπών, η αντιπολίτευση, σε ένα κρεσέντο υποκρισίας, αντέδρασε μανιωδώς, επικαλούμενη εκτροπή της Δημοκρατίας.

Η Δημοκρατία δεν υφίσταται τώρα εκτροπή. Βρίσκεται επί 12 χρόνια στον γύψο όπου την έχουν βάλει όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις. Αυτοί που σήμερα έχουν βγει στα κάγκελα για την υπεράσπισή της, είναι οι ίδιοι που παραβίασαν κάθε άρθρο του Συντάγματος, με τις δανειακές συμβάσεις και τα μνημόνια, την ανατροπή αποτελέσματος Δημοψηφίσματος, τη μεταβίβαση των εξουσιών της Βουλής και της περιουσίας του λαού σε τρίτους, την παραβίαση θεμελιωδών ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με τις υποχρεωτικότητες κ.ά.

Επί των ημερών τους, και για πρώτη φορά στα χρόνια της μεταπολίτευσης, καταργήθηκε η βασική αρχή της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, αφού δεν υπήρξε διάκριση κυβέρνησης -αντιπολίτευσης. Αντιπολίτευση και κυβέρνηση ταυτίστηκαν στην εργαλειοποίηση της πανδημίας και τη νομοθέτηση φασιστικών τερατουργημάτων, με θύμα τον λαό και όποιον τολμά να αποκλίνει από το κατεστημένο αφήγημα. Δεν τους απασχόλησε που την ουσιαστική αντιπολίτευση, αντί γι’ αυτούς, ασκούσαν 2-3 εξωκοινοβουλευτικοί και μια χούφτα site του διαδικτύου, όταν κυβέρνηση, αντιπολίτευση και το σύνολο των ΜΜΕ υπερασπίζονταν ομόφωνα το κατεστημένο αφήγημα για την πανδημία.

Όταν η Δημοκρατία διολισθαίνει στον φασισμό με θύματα το λαό και την πατρίδα, οι ταγοί της πολιτικής αδιαφορούν για τη Δημοκρατία, αλλά κραυγάζουν όταν ο φασισμός ακουμπάει τους ίδιους και τα ιδεολογήματά τους.

Ο φασισμός, όταν εγκαθιδρυθεί δεν κάνει διακρίσεις. Τους παίρνει σβάρνα όλους!

Δεν θα ασχοληθούμε λοιπόν με τις κραυγές του κ. Τσίπρα και τις επιλεκτικές δημοκρατικές του ευαισθησίες, ούτε με τους λοιπούς της αντιπολίτευσης, που σήμερα ανακάλυψαν εκτροπή της Δημοκρατίας και καταφέρονται κατά του Μητσοτάκη, ενώ έχουν, διαχρονικά, συμβάλει στην εκτροπή της, και ενώ έχουν βάλει πλάτη στις φασιστικών αντιλήψεων αποφάσεις της κυβέρνησής Μητσοτάκη εις βάρος του ελληνικού λαού.

Θα ασχοληθούμε με κρίσεις και ερωτήματα που ανακύπτουν μετά τη δήλωση- διάγγελμα-απολογία – του πρωθυπουργού και τα ψεύδη του προς τον ελληνικό λαό.

1. Ο πρωθυπουργός ισχυρίστηκε ότι η υποκλοπή των τηλεφωνικών συνομιλιών του Ν. Ανδρουλάκη από την ΕΥΠ ήταν εθνικά επιβεβλημένη και σύννομη, με άδεια μάλιστα αρμόδιας εισαγγελέως. Σύμφωνα με τον νόμο, η παρακολούθηση γίνεται για περίπτωση που άπτεται της εθνικής ασφάλειας, ή, εάν ο υπό παρακολούθηση είναι ποινικός ή ύποπτος να διαπράξει ποινικό αδίκημα.

Σε ποια από τις δύο περιπτώσεις εμπίπτει ή ενέπιπτε ο κ. Ανδρουλάκης; Ήταν ύποπτος για την Εθνική Ασφάλεια, ή ύποπτος ποινικά; Ο πρωθυπουργός υποχρεούται να απαντήσει στο ερώτημα αυτό, αφού ο κ. Ανδρουλάκης σε λίγο καιρό θα ζητήσει την ψήφο του ελληνικού λαού, ως αρχηγός κόμματος. Το απαιτεί μάλιστα και ο ίδιος, που, ως θύμα της υπόθεσης, δικαιούται να γνωρίζει.

2. Ο πρωθυπουργός ισχυρίστηκε ότι δεν γνώριζε τίποτα για τη συγκεκριμένη ενέργεια της ΕΥΠ, ενώ ο επικεφαλής της, Π. Κοντολέων, ανέλαβε την ευθύνη και παραιτήθηκε.

Την διοίκηση της ΕΥΠ τη διόρισε ο ίδιος, υπήγαγε την ΕΥΠ προσωπικά στον ίδιο υπό τις εντολές του, επέλεξε ως επικεφαλής της πρόσωπο δικής του επιλογής, και μάλιστα τόσο δικής του, που τροποποίησε το νόμο για τα απαραίτητα ακαδημαϊκά και επαγγελματικά προσόντα που πρέπει να έχει ο διοικητής της ΕΥΠ, ώστε να διοριστεί επικεφαλής ο προσφιλής κ. Παναγιώτης Κοντολέων. Ο συγκεκριμένος επικεφαλής της ΕΥΠ, προσφιλής κ. Κοντολέων, δεν μπορεί να ενήργησε πίσω από την πλάτη του πρωθυπουργού για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα, που αφορά ευρωβουλευτή και πολιτικό αρχηγό.

Εδώ, ο Κ. Μητσοτάκης ψεύδεται. Αλλά, ακόμα και εάν συνέβη αυτό, όπως ισχυρίστηκε, την ακέραια ευθύνη φέρει και πάλι ο ίδιος ο Κ. Μητσοτάκης.

3. Παραιτήθηκε επίσης, αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη των υποκλοπών, ένας διορισμένος υπάλληλος (!) ο Γρηγόρης Δημητριάδης, επικεφαλής του πρωθυπουργικού γραφείου, ανιψιός και προσωπική επιλογή του πρωθυπουργού, ο οποίος έλυνε και έδενε και ενεργούσε αντ’ αυτού. Άρα και ο Γ. Δημητριάδης, το δεξί χέρι του Πρωθυπουργού, σύμφωνα με τα λεγόμενα του “ανίδεου” πάντα Κ. Μητσοτάκη, ενήργησε πίσω από την πλάτη του.

Και εδώ ο Κ. Μητσοτάκης, ψεύδεται. Αλλά, ακόμα και εάν αυτό συνέβη, την ακέραια ευθύνη φέρει και πάλι ο ίδιος ο Κ. Μητσοτάκης και όχι ο υπάλληλός του που δεν έχει καμία πολιτική ιδιότητα.

4. Ο πρωθυπουργός δεν δίστασε να εμπλέξει ξένες Χώρες, (Αρμενία, Ουκρανία) στην προσπάθειά του να αιτιολογήσει “λόγους εθνικής ασφάλειας” που επέβαλαν την παρακολούθηση του κ. Ανδρουλάκη, ως υπόπτου. Ακολούθησε η επίσημη διάψευση από τις παραπάνω Χώρες, με φράσεις, μάλιστα, πέρα από το διπλωματικό πρωτόκολλο, με συνέπεια τον διασυρμό της Χώρας διεθνώς (ακόμα μία φορά)!

Ο Μητσοτάκης λοιπόν ψεύδεται δημόσια, διακαναλικά, ενώπιον του ελληνικού λαού και διασύρει τη Χώρα διεθνώς. Η ευθύνη είναι όλη δική του και ο διασυρμός για το πρόσωπό του.

5. Ο Κ. Μητσοτάκης χάιδεψε (ευήκοα) αυτιά, υποσχόμενος την αναβάθμιση και θεσμική θωράκιση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας, όπως είπε.

Απαντάμε ότι η Ελλάδα δεν έχει Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας. Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας έχουν οι Τούρκοι. Η Ελλάδα έχει Κυβερνητικό Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας (ΚΥΣΕΑ). Πιο κυβερνητικό δεν γίνεται, αφού ο Κ. Μητσοτάκης με τον ν. 4622/2019, πέρα από το ότι του άλλαξε όνομα, από Κυβερνητικό Συμβούλιο Εξωτερικών και Άμυνας, σε Κυβερνητικό Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας (ΚΥΣΕΑ), φρόντισε να το καταστήσει υποχείριό του και νομοθέτησε τη δυνατότητα τροποποίησης, ανάκλησης ή κατάργησης των αποφάσεων του ΚΥΣΕΑ και την υποκατάστασή του από το Υπουργικό Συμβούλιο σε ό,τι αφορά στην αρμοδιότητα λήψης αποφάσεων. Είναι σαφές ότι την εξωτερική και αμυντική πολιτική διαμορφώνει ο ίδιος ο Μητσοτάκης και όχι συλλογικά το ΚΥΣΕΑ. Τώρα μας υπόσχεται ΠΝΠ για την αναβάθμιση του Οργάνου που ο ίδιος υποβάθμισε. Επειδή έχουμε εμπειρία από τις “Πράξεις” του, είμαστε έτοιμοι να εκπλαγούμε δυσάρεστα και από αυτήν.

Ο Κ. Μητσοτάκης μας εμπαίζει. Είναι επικίνδυνος.

Εγκαθίδρυσε ένα προσωποπαγές σύστημα εξουσίας, που, με τον εύσχημο τίτλο επιτελικό κράτος, το μετέτρεψε σταδιακά σε καθεστώς Μητσοτάκη, κάνει ό,τι θέλει, έχει μετατρέψει τη διακυβέρνηση της Χώρας σε προσωπική του υπόθεση, ακολουθεί μια εθνική πολιτική εκτελώντας τυφλά αποφάσεις των ξένων δυνάμεων, καθιστώντας εχθρούς της Ελλάδας παραδοσιακά φιλικές χώρες, όπως η Ρωσία. Εμπλέκει τη Χώρα στον πόλεμο, δωρίζοντας όπλα στην Ουκρανία με προσωπική του απόφαση, για να γίνει αρεστός στα αφεντικά του, ευθυγραμμίζεται με φασιστικά καθεστώτα, όπως του Ζελένσκυ, επιτρέποντας να προβληθούν μέσα στο ελληνικό κοινοβούλιο ναζιστικά τάγματα. Ευθυγραμμίζεται απόλυτα με τις εντολές της Ε.Ε. και τις παράλογες κυρώσεις κατά της Ρωσίας, αδιαφορώντας αν θα ματώσει ο ελληνικός λαός για ένα γινάτι, ξεπουλάει και ιδιωτικοποιεί τα πάντα με πρωτοφανείς στα χρονικά αναθέσεις, διοχετεύει κατά την κρίση του τα κρατικά κονδύλια, καταργεί δημοκρατικές κατακτήσεις ετών, καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα του ελληνικού λαού με – πρωτοφανείς σε άλλες Χώρες – φασιστικές υποχρεωτικότητες και απαγορεύσεις με πρόσχημα την πανδημία.

Η ύποπτη δε αφωνία των βουλευτών της κυβέρνησης για όλα τα παραπάνω και τώρα για το σκάνδαλο των υποκλοπών, καταδεικνύει αφενός μεν τον απολυταρχισμό του καθεστώτος Μητσοτάκη, αφετέρου δε αποκαλύπτει τον εκμαυλισμό του συνόλου των βουλευτών της ΝΔ, που λουφάζουν αμίλητοι σε κάθε κρίσιμη στιγμή για την πατρίδα μας.

Συμπερασματικά, δεν μιλάμε για κυβερνητική κρίση. Η κρίση είναι πολυεπίπεδη, βαθιά, πρωτίστως εθνική και αφορά την ύπαρξη της Χώρας και του λαού.

Ήρθε η ώρα λοιπόν, έστω με αφορμή το απόστημα της ΕΥΠ, ο Μητσοτάκης και το τσιφλίκι του να οδηγηθούν στην κατάρρευση. Και μαζί τους να αποκαλυφθεί και να καταρρεύσει όλο το πολιτικό σύστημα που επί 12 χρόνια, άλλοτε ως κυβέρνηση, άλλοτε ως αντιπολίτευση, συνεργεί στη συνταγματική εκτροπή και διολίσθηση της Δημοκρατίας στον φασισμό.

Ήρθε η ώρα ο ελληνικός λαός να αναλάβει τις ευθύνες του!

Αθήνα, 11 Αυγούστου 2022
Η Πολιτική Γραμματεία του ΕΠΑΜ

Δημήτρης Παπαγγελόπουλος*

Οι βλακώδεις δικαιολογίες ότι όλα έγιναν νόμιμα με την έγκριση της εισαγγελέως της ΕΥΠ μεγεθύνουν τους προβληματισμούς για τη νομιμότητα των ενεργειών της ΕΥΠ και της εισαγγελέως. Είναι επιτακτική εθνική ανάγκη να πληροφορηθεί ο ελληνικός λαός ποιοι και για ποιο λόγο εισηγήθηκαν στην εισαγγελέα την παρακολούθηση του τηλεφώνου του κ. Ανδρουλάκη. Επίσης πρέπει να ερευνηθεί εάν η εισαγγελέας νόμιμα και ορθά ενέκρινε την παρακολούθηση του τηλεφώνου του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ.

Η κ. Μπαζιάνα σε ανύποπτο χρόνο, έγκαιρα, εύστοχα, ευφυέστατα και με αξιοσημείωτη οξυδέρκεια αναφέρθηκε στον έλεγχο των αρμών της εξουσίας.

Το διεφθαρμένο καθεστωτικό τμήμα του πολιτικού συστήματος που καλύπτει, υποθάλπει και επωφελείται της δράσης του παρακράτους, διαστρέβλωσε τα λόγια της, παραποίησε την αλήθεια, αντέστρεψε την πραγματικότητα, όπως συνηθίζει, και της επιτέθηκε με λύσσα και οργή.

Ως γνήσιοι πολιτικοί απατεώνες επιχείρησαν για άλλη μία φορά να εξαπατήσουν κατά την προσφιλή τους συνήθεια τον ελληνικό λαό.

Το παρακράτος έπρεπε να προστατευθεί και να εξασφαλισθεί η απρόσκοπτη δράση του σε βάρος του δημοκρατικού μας πολιτεύματος.

Επιχειρήθηκε να εμφανισθεί η φράση της κ. Μπαζιάνα για τον έλεγχο των αρμών της εξουσίας ως αντιδημοκρατική αντίληψη που αποσκοπεί στην άλωση του κρατικού μηχανισμού.

Το θράσος και η υποκρισία των πολιτικών απατεώνων δεν έχουν όρια.

Ακόμη και ο πλέον αφελής Ελληνας αντιλαμβάνεται ότι ο έλεγχος των αρμών της εξουσίας αφορά την εξουδετέρωση του παρακράτους που σφιχτά εναγκαλίζεται –ενίοτε μέχρι ασφυξίας– τον κρατικό μηχανισμό, ή τουλάχιστον τον περιορισμό των επικίνδυνων παράνομων παρακρατικών ενεργειών.

Σε όλα τα λεξικά της ελληνικής γλώσσας το ουσιαστικό «έλεγχος» σημαίνει λογοδοσία, εξέταση για διαπίστωση της αλήθειας, αξιολόγηση και διασταυρωμένη κρίση. Σε όλα τα λεξικά το ρήμα «ελέγχω» σημαίνει:

1. Ασκώ έλεγχο ως αρμόδια αρχή, π.χ. η Εφορία ελέγχει τα λογιστικά βιβλία.

2. Θέτω υπό έλεγχο ένα φαινόμενο ή μια κατάσταση και περιορίζω τις διαστάσεις και τις συνέπειές του, π.χ. οι πυροσβέστες έλεγξαν την πυρκαγιά.

3. Πειθαρχώ ή συγκρατώ, επιβάλλω ή κυριαρχώ, π.χ. ελέγχω τον θυμό μου.

4. Επιπλήττω, αποδοκιμάζω, π.χ. η συνείδηση μας ελέγχει.

5. Αξιολογώ, κρίνω, διασταυρώνω, π.χ. ελέγχω τις πληροφορίες.

6. Κατευθύνω, καθορίζω, π.χ. ελέγχω το αυτοκίνητο.

7. Κυριαρχώ, καθορίζω, π.χ. οι Αθηναίοι ήλεγχαν τα στενά του Ελλησπόντου.

Επομένως είναι απολύτως προφανές ότι ο έλεγχος των αρμών της εξουσίας σημαίνει λογοδοσία, έλεγχο και αξιολόγηση του κρατικού μηχανισμού από τα αρμόδια όργανα και τις αρμόδιες αρχές.

Αδιάψευστη επιβεβαίωση των προαναφερομένων αποτελεί το γεγονός ότι συγγενείς λέξεις του ρήματος «ελέγχω» είναι οι λέξεις έλεγχος, ελεγκτής, ελεγκτήριο.

Επομένως ο έλεγχος των αρμών της εξουσίας δεν σημαίνει άλωση του κρατικού μηχανισμού, όπως υποκριτικά και ξεδιάντροπα ισχυρίζονται οι πολιτικοί απατεώνες με την καθεστωτική νοοτροπία και συμπεριφορά, αλλά αντιθέτως επιδιώκει την απελευθέρωση του κρατικού μηχανισμού από εξωθεσμικές παράνομες παρεμβάσεις και από παρακρατικές δράσεις και μεθοδεύσεις.

Η ύπαρξη του παρακράτους που διατρέχει και ελέγχει τους αρμούς της εξουσίας στην Ελλάδα διαχρονικά είναι γνωστή σε όλους τους Ελληνες.

Η ανατριχιαστική ρήση του Κωνσταντίνου Καραμανλή που αναρωτήθηκε «Ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο» είναι πλέον παροιμιώδης και επιβεβαιώνει πλήρως την ύπαρξη και τη δράση του παρακράτους στην Ελλάδα πριν από αρκετές δεκαετίες.

Δεν είναι όμως η μόνη απόδειξη παρακρατικών εγκληματικών ενεργειών σε βάρος του δημοκρατικού μας πολιτεύματος.

Εντελώς ενδεικτικά υπενθυμίζω τη δίκη των αεροπόρων στη δεκαετία του 1950, τα γεγονότα του 1965, την αποστασία με εξαγορές και εκβιασμούς βουλευτών, το δήθεν σαμποτάζ με ρίψη ζάχαρης σε τεθωρακισμένα στον Εβρο, τη δικτατορία του 1967 και άλλα πολλά.

Αποκορύφωμα της παρακρατικής δράσης αποτελεί η αποκαλυφθείσα τις τελευταίες ημέρες παρακολούθηση του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ κ. Ανδρουλάκη και μάλιστα «για το καλό της Ελλάδας», δηλαδή για λόγους εθνικής ασφάλειας, όπως ανόητα και ξεδιάντροπα επικαλούνται όσοι επιχειρούν να εμφανίσουν νόμιμη την παρακολούθηση.

Η παρακολούθηση του τηλεφώνου του κ. Ανδρουλάκη προκαλεί ανατριχίλα, αποτελεί κίνδυνο για τη Δημοκρατία και δημιουργεί τεράστια ερωτήματα που πρέπει οπωσδήποτε να απαντηθούν.

Ο κ. Ανδρουλάκης είναι αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, ενός ιστορικού κόμματος, και ως εκ τούτου πολύ σημαντικός πολιτικός παράγοντας.

Οι βλακώδεις δικαιολογίες ότι όλα έγιναν νόμιμα με την έγκριση της εισαγγελέως της ΕΥΠ μεγεθύνουν τους προβληματισμούς για τη νομιμότητα των ενεργειών της ΕΥΠ και της εισαγγελέως.

Είναι επιτακτική εθνική ανάγκη να πληροφορηθεί ο ελληνικός λαός ποιοι και για ποιο λόγο εισηγήθηκαν στην εισαγγελέα την παρακολούθηση του τηλεφώνου του κ. Ανδρουλάκη.

Επίσης πρέπει να ερευνηθεί εάν η εισαγγελέας νόμιμα και ορθά ενέκρινε την παρακολούθηση του τηλεφώνου του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ.

Τέλος, πρέπει οπωσδήποτε να ερευνηθεί ποιοι άλλοι πολιτικοί και δημοσιογράφοι παρακολουθούνται από την ΕΥΠ «για το καλό της Ελλάδος».

Πριν όμως από τις αποκαλύψεις για τις παρακολουθήσεις των τηλεφώνων του κ. Ανδρουλάκη και του δημοσιογράφου κ. Κουκάκη υπήρξαν αποκαλύψεις και για άλλες παρεμφερείς δράσεις του παρακράτους, οι οποίες αγνοήθηκαν επιδεικτικά και επιχειρήθηκε να συγκαλυφθούν.

Ο κ. Φιλιππάκης, εκδότης εφημερίδων που μάχονται ιδεολογικά τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, κατήγγειλε αρχικά στη Δικαιοσύνη, στην ανακρίτρια του Α.Π. κ. Αλεβιζοπούλου και στη συνέχεια στον πρόεδρο της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας κ. Μπούρα άθλιες παρακρατικές μεθοδεύσεις και παράνομες υποκλοπές σε βάρος όχι μόνο του ιδίου και των συνεργατών του, αλλά και 17 πολιτικών προσώπων που συμμετείχαν σε επιτροπές για θέματα εθνικής ασφάλειας και σημασίας, όμως οι καταγγελίες του αγνοήθηκαν παντελώς.

Το παρακράτος προστατεύθηκε για άλλη μία φορά.

Ο κ. Κοντολέων, τέως διοικητής της ΕΥΠ, πριν από λίγες ημέρες απέκρυψε από την Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας ότι παρακολουθείται το τηλέφωνο του κ. Ανδρουλάκη.

Εάν η παρακολούθηση ήταν νόμιμη και με την έγκριση της εισαγγελέως γιατί την απέκρυψε ο κ. Κοντολέων;

Τέλος, με άθλιες παρακρατικές μεθοδεύσεις οι πολιτικοί απατεώνες χρησιμοποίησαν παράνομες μαγνητοφωνήσεις προκειμένου να εμφανίσουν το τεράστιο σκάνδαλο της Novartis ως δήθεν σκευωρία του Παπαγγελόπουλου και του Τσίπρα.

Ο Ανδρέας Λοβέρδος στο βιβλίο του «Απόπειρα δολοφονίας» (εκδ. Ινδικτος σελ. 172) αλαζονικά περηφανεύεται ότι με τη συνεργασία του Θάνου Πλεύρη, πρώην βουλευτή του Καρατζαφέρη και νυν υπουργού της Ν.Δ., κατήρτισαν τροπολογία που ψηφίσθηκε από τη Βουλή για να νομιμοποιήσουν τη χρήση συνομιλιών που έχουν καταγραφεί παράνομα.

Στην Ελλάδα το παρακράτος έχει διεισδύσει όχι μόνο στους αρμούς της εξουσίας, αλλά και στους χώρους της Δικαιοσύνης και του Τύπου.

Εχει εξασφαλίσει τη συνεργασία επίορκων λειτουργών της Δικαιοσύνης και αργυρώνητων δημοσιογράφων.

Για περισσότερες λεπτομέρειες ραντεβού τον Σεπτέμβριο στο Ειδικό Δικαστήριο.

Ομως ουδέν κακόν αμιγές καλού.

Το θράσος, η αλαζονεία, η ανοησία και η αίσθηση ασυλίας που χαρακτηρίζουν τους πολιτικούς απατεώνες, τους οδήγησαν όπως και τους παρακρατικούς συνεργάτες τους σε μοιραία λάθη.

Τα μοιραία λάθη τους δίνουν την ευκαιρία στους έντιμους πολιτικούς που υπάρχουν σε όλες τις πολιτικές παρατάξεις και στον ελληνικό λαό να αντιδράσουν, να εξοντώσουν πολιτικά και να στείλουν στους υπονόμους της Ιστορίας, όπου ανήκουν, τα σκοτεινά, βρομερά υποκείμενα του παρακράτους, τα αρπακτικά (Predator) τρωκτικά που τρέφονται από τις σάρκες της πατρίδας μας και του λαού μας.

* Πρώην υπουργός

Η προφητική δήλωση το 2019

Όταν το 2019 ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανέλαβε την εξουσία, ένας από τους πρώτους νόμους που «πέρασε» η κυβέρνησή του ότι η ΕΥΠ θα υπάγεται πλέον απευθείας στον ίδιο τον πρωθυπουργό. Αντίστοιχα, υπό την εποπτεία του πέρασαν η δημόσια τηλεόραση αλλά και το Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων. 

Εκείνη την περίοδο, οι αντιδράσεις της αντιπολίτευσης ήταν έντονες, ενώ είχε ξεχωρίσει και η δήλωση του πρώην υπουργού και μάχιμου δικηγόρου, Δημήτρη Τσοβόλα, ο οποίος είχε «προβλέψει» κατά κάποιον τρόπο τις συνέπειες αυτής της απόφασης.

«Δεν ανήκω σε κανένα κόμμα γι’ αυτό είμαι ελεύθερος να λέω την άποψη μου. Δεν μου άρεσε ότι η κρατική τηλεόραση πάει απευθείας στον πρωθυπουργό, όπως και κυρίως η ΕΥΠ πάει στον πρωθυπουργό» είχε δηλώσει ο εκλιπών.

«Εμένα αυτό, επειδή είμαι παλιός στην ιστορία της πολιτικής, μου λέει ότι ενδεχομένως, ότι δυστυχώς δεν παρακολουθεί μόνο τα εθνικά θέματα, έχει χρησιμοποιηθεί για να παρακολουθεί κομματικούς αντιπάλους», είχε πει χαρακτηριστικά και η δήλωσή του αποδείχτηκε προφητική…

Ο Δημήτρης Τσοβολας ειχε προβλεψει τι θα έκανε ο #Κουλης με την ΕΥΠ.#υποκλοπες pic.twitter.com/AMxySrAI6D

— Marka2 (@Marka2_) August 9, 2022

«Δυστυχώς, το "απολογητικό" διάγγελμα του πρωθυπουργού ήταν ιδιαίτερα ανεπαρκές ώστε να διασκεδάσει την ανησυχία μας για τον θανάσιμο κίνδυνο που επωάζεται για τα θεμελιώδη δικαιώματα και τη δημοκρατία στην καρδιά του βαθέως κράτους» λέει στην ανακοίνωσή της η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου

Μια ιδιαιτέρως κριτική ανακοίνωση εξέδωσε η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕλΕΔΑ) μετά τη χτεσινή δήλωση του πρωθυπουργού και εν μέσω του σκανδάλου παρακολουθήσεων πολιτικών και δημοσιογράφων που συγκλονίζει την ελληνική κοινωνία. Η ΕλΕΔΑ εκφράζει σοβαρότατες ανησυχίες για συστηματική υπονόμευση της Δημοκρατίας και του κράτους δικαίου και πολλές επιφυλάξεις για την επάρκεια και την αποτελεσματικότητα των μέτρων που εξήγγειλε χτες ο Πρωθυπουργός.

Διαβάστε την ανακοίνωση της ΕλΕΔΑ 

Μόλις προ ολίγων ημερών η ΕλΕΔΑ τόνιζε ότι οι παράνομες παρακολουθήσεις δημοσιογράφων, πολιτικών προσώπων αλλά και τελικά οποιουδήποτε πολίτη, πέρα από αξιόποινη προσβολή θεμελιωδών δικαιωμάτων, συνιστούν και σοβαρότατη απειλή για τη δημοκρατία στη χώρα μας. Ο καταιγισμός των αποκαλύψεων και πολιτικών εξελίξεων ήρθε να επιβεβαιώσει τη βασιμότητα αυτής μας της ανησυχίας.

Το απόρρητο των επικοινωνιών, όπως και εν γένει η ιδιωτικότητα, αποτελούν θεμελιώδη δικαιώματα κάθε φιλελεύθερου πολιτεύματος. Στη δημοκρατία έχουν ακόμη μεγαλύτερη σημασία γιατί στο πλαίσιο της άσκησής τους σχηματίζει ο κάθε πολίτης τις πολιτικές του πεποιθήσεις. Η δε ανάγκη προστασίας τους σήμερα, όταν πλέον οι ζωές όλων μας αναλώνονται, εν πολλοίς, μπροστά σε μια ψηφιακή οθόνη, είναι πιο κρίσιμη παρά ποτέ. Τη προστασία αυτή παρέχει στις βασικές της γραμμές το άρθρο 19 του Συντάγματος, το άρθρο 8 της ΕΣΔΑ και το άρθρο 7 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ. Η  προστασία αυτή αφορά την κάθε μια και τον καθένα μας, ακόμη και τους ξένους, και σίγουρα όχι μόνο τους πολιτικούς.

Ακόμη, όμως, και στη δημοκρατία το απόρρητο αυτό ενδέχεται κατ’ εξαίρεση να σχετικοποιείται, όπως περιοριστικά αναφέρει και το Σύνταγμά μας, για λόγους εθνικής ασφάλειας ή για τη διακρίβωση ιδιαίτερα σοβαρών εγκλημάτων. Ωστόσο, και σε αυτές τις περιπτώσεις, μόνο δικαστική αρχή μπορεί να το παρακάμψει και μόνο υπό αυστηρές εγγυήσεις που το Σύνταγμα αναθέτει στον νομοθέτη να εξειδικεύσει. Η έγνοια της δημοκρατίας μας να καταστήσει όσο το δυνατό πιο απρόσβλητες τις ελευθερίες αυτές υπογραμμίζεται από το γεγονός ότι το Σύνταγμα δεν εμπιστεύεται μόνη τη δικαστική αρχή αλλά αξιώνει η προστασία του απορρήτου να διασφαλίζεται σε τελική ανάλυση από ειδική Ανεξάρτητη Αρχή και, συγκεκριμένα, την Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ).

Το πλέγμα όλων αυτών των εγγυήσεων καθιστά περισσότερο από σαφές ότι η όποια άρση του απορρήτου θα πρέπει να γίνεται με ιδιαίτερη φειδώ και αυτοσυγκράτηση, να τελεί υπό τον διαρκή έλεγχο ανεξάρτητων οργάνων και να υπόκειται πάνω απ’ όλα σε δημόσια λογοδοσία, ικανή να μας πείθει ότι εξακολουθούμε να ζούμε σε δημοκρατία και κράτους δικαίου. Δημόσια, δε, λογοδοσία δεν νοείται παρά αυτή που διαδρά με ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης και δημοσιογράφους που έχουν το θάρρος να διερευνούν διεξοδικά καταγγελλόμενες παραβιάσεις και να διατυπώνουν κριτικά ερωτήματα στους εκάστοτε κυβερνώντες.

Τα όσα αποκαλύφθηκαν τις τελευταίες ημέρες σχετικά με τις υποθέσεις παρακολουθήσεων του δημοσιογράφου Θανάση Κουκάκη και του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής Νίκου Ανδρουλάκη, συμπεριλαμβανομένων των επακολουθεισών παραιτήσεων, επιβεβαιώνουν ότι στη χώρα μας η προστασία των σχετικών δικαιωμάτων βρίσκεται πάρα πολύ μακριά από αυτά που το Σύνταγμα υπόσχεται στους πολίτες, ιδίως δε όσον αφορά το δημοκρατικό καθήκον λογοδοσίας των κυβερνώντων.

Αυτή η κατάσταση δεν προέκυψε τυχαία αλλά προκλήθηκε από μία διαδοχή κυβερνητικών πρωτοβουλιών που πλέον όλοι γνωρίζουν: επιλογή ως διοικητή της ΕΥΠ προσώπου που δεν είχε ούτε τα τυπικά προσόντα, αλλαγή του νόμου για τον συγκεκριμένο διοικητή, εισαγωγή και ψήφιση εντός ολίγων ορών τροπολογίας σε άσχετο νομοσχέδιο που αφαιρούσε από την ΑΔΑΕ το δικαίωμα και καθήκον να ενημερώνει τα θύματα παρακολουθήσεων για λόγους εθνικού συμφέροντος, αλλαγή που προκάλεσε και τη θαρραλέα δημόσια κριτική του Προέδρου και μελών της Ανεξάρτητης Αρχής.

Οι θεσμικές αυτές εκτροπές δεν άργησαν να εκδηλώσουν τις υπονομευτικές για τη δημοκρατία συνέπειές τους. Δημοσιογράφοι που κατάφεραν να πιστοποιήσουν με την συνδρομή αλλοδαπών ερευνητικών κέντρων το γεγονός της παρακολούθησής τους αγνοήθηκαν επιδεικτικά από τους αρμόδιους φορείς στην προσπάθεια τους να διεκδικήσουν την έννομη προστασία των δικαιωμάτων τους. Στο μεταξύ, όπως προκύπτει από τις σχετικές εκθέσεις της ΑΔΑΕ, το φαινόμενο των παρακολουθήσεων με βάση το προαναφερθέν πλαίσιο φαίνεται να έχει προσλάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις τα τελευταία χρόνια. Ενδεικτικά, μόνο το 2021 εκδόθηκαν 15.475 εισαγγελικές διατάξεις που αφορούσαν την άρση απορρήτου για λόγους «εθνικής ασφάλειας». Εκτιμάται, ωστόσο, ότι ο πραγματικός αριθμός των ατόμων που παρακολουθούνται είναι πολύ μεγαλύτερος.

Σε αυτό το πλαίσιο, τα ζοφερά για την δημοκρατία αυτά φαινόμενα απέσπασαν την προσοχή που τους αναλογεί μόνον όταν κατατέθηκε μήνυση στον Άρειο Πάγο, όχι από κάποιον απλό πολίτη ή δημοσιογράφο αλλά από πολιτικό παράγοντα και μάλιστα αρχηγό πολιτικού κόμματος. Οι παραιτήσεις του Διοικητή της ΕΥΠ και του Γενικού Γραμματέα και ανιψιού του Πρωθυπουργού, στον οποίο είχε ανατεθεί προσωπικά από τον Πρωθυπουργό η εποπτεία της ΕΥΠ, προέκυψαν όταν πια αποκαλύφθηκε ότι πράγματι ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ παρακολουθείτο επισήμως από την ΕΥΠ μετά από άδεια της Εισαγγελέως που κατοικοεδρεύει σε αυτή.

Σε αυτή την εικόνα, επιπρόσθετη ανησυχία επιφέρει δε το γεγονός ότι ο πρώην Γενικός Γραμματέας –όπως φυσικά είναι δικαίωμα του– κατέθεσε αγωγή αποζημίωσης διεκδικώντας υπέρογκες αποζημιώσεις από την Εφημερίδα των Συντακτών, το Reporters United και τον δημοσιογράφο Θανάση Κουκάκη. Η ενέργεια αυτή δημιουργεί αναπόφευκτα τουλάχιστον την εντύπωση ότι, αν δεν αποβλέπει, εξ αντικείμενου θα έχει ως αποτέλεσμα το «πάγωμα» της τόσο αναγκαίας σε αυτή την περίπτωση δημοσιογραφικής διερεύνησης όλων των υποθέσεων παρακολούθησης και όχι μόνο της πολιτικά ευαίσθητης του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ.

Ταυτόχρονα, δυστυχώς, το «απολογητικό» διάγγελμα του Πρωθυπουργού ήταν ιδιαίτερα ανεπαρκές ώστε να διασκεδάσει της ανησυχία μας για τον θανάσιμο κίνδυνο που επωάζεται για τα θεμελιώδη δικαιώματα και τη δημοκρατία στην καρδιά του βαθέως κράτους.

Πρώτα απ’ όλα διότι η επίκληση της προσωπικής άγνοιας, ακόμη κι αν συντρέχει τέτοια, δεν αίρει την ευθύνη για τις προσωπικές επιλογές του όσον αφορά όσους εμπλέκονται στις κρίσιμες θέσεις και μάλιστα κατά παρέκκλιση της ισχύουσας νομοθεσίας.

Δεύτερον, διότι τα προαναγγελθέντα απ’ αυτόν μέτρα πρόκειται να  ληφθούν με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου χωρίς να συντρέχει καμία έκτακτη περίπτωση εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης, όπως απαιτεί το Σύνταγμα στο α. 44 παρ. 1, και χωρίς, φυσικά, έγκαιρη σχετική συζήτηση στη Βουλή που θα διασφάλιζε κάποια στοιχεία λογοδοσίας.

Τρίτον, διότι οι πρόσθετες εγγυήσεις, που υποτίθεται θα προσφέρουν τα προαναγγελθέντα μέτρα, θα αποβλέπουν, κατά τις δηλώσεις του Πρωθυπουργού, αποκλειστικά στην προστασία του απορρήτου της επικοινωνίας θεσμικών και πολιτικών παραγόντων και δεν θα αφορούν απλούς πολίτες ή έστω δημοσιογράφους και συντάκτες μέσων ενημέρωσης. Την ίδια στιγμή, ωστόσο, ακόμη εκκρεμεί η ενσωμάτωση της Οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου 2019/1937 σχετικά με την προστασία των προσώπων που αναφέρουν παραβιάσεις του δικαίου της Ένωσης καθώς και η ενσωμάτωση της πρότασης Οδηγίας για την προστασία δημόσιων προσώπων (όπως ακτιβιστές και δημοσιογράφοι) από στρατηγικά στοχευμένες αγωγές λόγω του δραστικού τους ρόλου στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων (SLAPPs). Συνειδητοποιεί άραγε η Κυβέρνηση ότι η πρωτοβουλία του παραιτηθέντος Γενικού Γραμματέα να ασκήσει αγωγή κατά των δημοσιογράφων που αποκάλυψαν κρίσιμες πτυχές της υπόθεσης έχει εξ αντικειμένου αυτό το στρατηγικό χαρακτήρα;

Τέλος, είναι άξιο απορίας πώς αναμένει κανείς να πιστέψουμε ότι η προστασία της ελευθερίας και του απόρρητου των επικοινωνιών πρόκειται να αναβαθμιστεί με την υπαγωγή της εποπτείας των αρχών, που είναι αρμόδιες για την άρση απορρήτου, στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής και του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας, δηλαδή σε όργανα που εξ ορισμού ελέγχει ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του, ενώ παραλείπεται επιδεικτικά η ΑΔΑΕ, στην οποία το ίδιο το Σύνταγμα, ενόψει ακριβώς της ανεξαρτησίας της, ρητώς αναθέτει την κυρία αρμοδιότητα διασφάλισης της ελευθερίας και του απορρήτου των ανταποκρίσεων και επικοινωνιών.

Η δημόσια λογοδοσία για την παραβίαση των ελευθεριών μας δεν μπορεί να είναι συγγνώμες για κάποιο ολίσθημα ή αμήχανες επικλήσεις άγνοιας.